Thursday, August 23, 2007

άσε με σου λέω!

ως το είπες ακριβώς;
-Είπα..χμμ ναι είπα πως τα έπιασα ένα ένα,τα καθάρισα από τυχόν υπολλείματα σκόνης και βρωμιάς και τα τοποθέτησα στα συρταράκια τους.
-Ααα..ναι..και;
-Τα σφράγισα ξέρεις,τα κλείδωσα με κλειδιά που μετά έκρυψα βαθιά.
-Άλλα βλέπω εγώ.Συρτάρια μισοανοιγμένα και πανιά ξέχειλα,μάλιστα άραφτα δίχως καν τα στριφώματα.Κι οι κλωστές όλες κουβάρι,τα βελόνια χαμένα.Και φυλλαράκια να διπλώνουν κατά πως φυσάει ο άνεμος.Σα χάρτινα,μιά να δείχνουν τη μία την πλευρά με έντονες τις νευρώσεις και μία την άλλη.Σε αποχρώσεις πρασινοχάλκινες.
Κι εκείνη η πεταλούδα μέσα σου σαν να σπαρταράει να αργοπεθαίνει άραγε ή μόλις να γεννιέται;
Στάσου που πας;
-Άσε με σου λέω!
-Στάσου θα χαθείς!!

16 comments:

  1. Παράξενα διπλώματα κάνει η ψυχή, κυρίως, τ’ απογεύματα.
    Ίσως είναι η ώρα που βοηθάει ή το χρώμα το παράξενο που παίρνουν τα δωμάτια καθώς πέφτει ο ήλιος.

    Παράξενα διπλώματα κάνουν οι ψυχές και κινδυνεύουμε να χαθούμε κάποτε…

    ReplyDelete
  2. @..ηχε μου..
    σκεψεις ειναι,σκεψεις που χανομαστε μεσα τους!!

    ReplyDelete
  3. Μην τη διπλώνεις, μην το προσπαθείς τουλάχιστον...
    έχει δικό της Θεό αυτή και κάνει του κεφαλιού της.
    Καλημέρα

    ReplyDelete
  4. γεννιέται - μου φαίνεται εμένα.



    ζωγραφίζεις υπέροχα!!!
    σήμερα τα είδα..

    ReplyDelete
  5. Eδωσες ενα ομορφο χρώμα στο πρωινο αυτο..
    Πρασινοχάλκινο..

    ReplyDelete
  6. ...ναι αλλά μετά τι?

    Η γραφή σου όπως πάντα υπέροχη.

    ...ναι αλλά μετά τι?

    Κάθε πρωινό ή απόγευμα ή βράδυ, σε φαντάζομαι να γράφεις ...
    κι είναι τα γραφτά σου τόσο ωραία, γεμάτα εικόνες ...

    ...ναι αλλά μετά τι?

    ικανοποίηση ; -τσεκ.
    αναγνώριση ; -τσεκ.
    απασχόληση ; -τσεκ.

    ΖΩΗ ;;; ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ'ΝΑΙ
    ΕΙΚΟΝΙΚΗ...

    Αυθαιρετώ και το ξέρω, σε κάθε περίπτωση δεν είμαι εγώ αυτός που θα σε κρίνει, μα για σκέψου πόση από την μέρα σου αφιερώνεις εδώ ;;;

    Και βρε γαμώτο, αφού τό'χεις !!! Μην το σπαταλάς έτσι, στρώσου στο γράψιμο, μην αφήνεσαι στις ευκολίες σου. Γράψε σοβαρά ... μπορείς, είμαι σίγουρος.Όμως αυτό καλή μου είναι αυστηρά μοναχική και επίπονη διαδικασία. ΤΟΛΜΗΣΕ ΤΟ

    Γιάννης

    ReplyDelete
  7. Θα έγραφα για άλλη μια φορά " μα πόσο όμορφα γράφεις!".
    Αλλά τώρα θα συμφωνήσω με το Γιάννη. Σου το ξαναείπα άλλωστε. Μπορεις.
    Και για τη ζωγραφική θα έλεγα το ίδιο.

    Τα φιλιά μου :)

    ReplyDelete
  8. Μαγικό!

    και φιλιά

    ReplyDelete
  9. ΄Εχεις δυο μεγάλα χαρίσματα που, όπως πολύ σωστά σου λένε οι φίλοι, δεν πρέπει να αφήσεις μετέωρα....
    Σκέψου το ωριμότερα και κάνε ΔΥΟ μεγάλα βήματα...

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  10. @..stalagmatia μου..ετσι ακριβως ειναι ,εχουν γνωση οι φυλακες!!
    φιλια

    ReplyDelete
  11. @..en vain..
    αληθεια σου αρεσαν;;πολυ χαιρομαι..
    φιλακια!!

    ReplyDelete
  12. @..ηλιαχτιδα..
    καλημερουδια καλη μου,σε φιλω!!

    ReplyDelete
  13. @..insomnia..
    δεν θα κρυψω πως το σχολιο σου ηταν εκπληξη..
    αλλα πρεπει να απαντησω.
    α)
    δεν ειναι η γραφη μου υπεροχη,ειναι απλα καλη!!
    β)
    παραξενεύτηκα
    δηλ.καθε απογευμα,πρωι κ βραδυ φανταζεσαι εμενα;
    ομως εγω δεν γραφω καλο μου τοσο συχνα,εχω πει πολλες φορες πως ειμαι τεμπελα..
    γ)
    αλλα μετα τι;
    δηλ εσυ πως το φανταζεσαι το μετα;και γιατι παντα να υπαρχει ενα μετα;
    εσυ τι ζητας απο το δικο σου μπλογκ;γιατι δεν κανεις τις ιδιες ερωτησεις στον εαυτο σου;
    κι επειδη αισθανομαι πως πρεπει να δικαιολογηθω..
    απαντω..
    το δικο μου μπλογκ εγινε για γεμισει με τα περισσευουμενα συναισθηματα,αυτα που συνηθως σε πνιγουν και πρεπει καπου να τα ακουμπησεις ωστε να ελαφρυνεις την ψυχη σου..και ναι αυτο ειναι μια προσωπικη ικανοποιηση οπως και πολλα αλλα πραγματα στην ζωη μου..
    δ)
    ερχομαστε στο θεμα της εικονικης ζωης..
    εχεις σκεφτει ποτε τι ακριβως ειναι εικονικο και τι οχι;
    μηπως τα βιβλια που διαβαζεις;μηπως οι ταινιες που εχεις δει;μηπως η φαντασια σου που πολλες φορες θα εχει δουλεψει υπερωριες;μηπως οι απλες σκεψεις που ειναι στο μυαλο σου ολη μερα διχως καν να τις προσκαλεσεις;.
    εχεις σκεφτει ποτε που ακριβως σταματαει η πραγματικοτητα και ξεκιναει η ψευδαισθηση;
    ε)
    ο καθενας παιρνει απο το καθε τι αναλογικα αυτο που του αξιζει..εξαρταται απο το τι ζηταει,πως κινειται..απο τις ιδιες του τις πραξεις..
    ζ)
    δεν αυθαιρετεις καθολου,την αποψη σου εκδηλωνεις..
    αλλωστε δεν εχω δωσει ποτε το δικαιωμα να με κρινουν..οπως εχω μαθει να μην κρινω κι εγω,εχω ξαναπει πως οτι κατεκρινα το λουστηκα και με το παραπανω.ολοι οι ανθρωποι περνουν διαφορες καταστασεις στην πορεια της ζωης τους..αλλες καλες κι αλλες ασχημες.αλλες σε παιδευουν κι αλλες ειναι ζεστες κι απαλες σαν λυωμενο βουτυρο.εχω μαθει ομως να ξερω τι θελω..κι οταν κατι μ αρεσει πολυ..να το ζω..οσο αντεχω και με αντεχει.
    δεν ξερω ποσες ωρες αφιερωνω εδω μεσα..δεν με απασχολησε ποτε..
    οπως δεν με απασχολησε ποσο κομματι του εαυτου μου εδωσα σε οτιδηποτε αγαπησα.κι εχω αγαπησει πολλα,παρα πολλα που θελει ωρες πολλες να σου τα εξιστορισω.
    η)
    τελος καταλαβαινω πως ολη αυτη η ενεργεια σου ειναι καλοπροαιρετη.
    αλλα πραγματικα πιστευω πως μεσα στα μπλογκς υπαρχουν ατομα που γραφουν πραγματικα καλα..υπεροχα θα ελεγα.
    κι οχι εγω δεν ειμαι μεσα σ αυτα,κι ομολογω πως πολυ θα το ηθελα..
    ειναι δυσκολη υποθεση το γραψιμο,κι αν το σοβαρεψεις την κανεις δυσκολοτερη.
    Ασε που με τρομαζουν οι μετριοτητες.Δεν ξερω τι θα ξημερωσει αυριο.Σημερα ομως μου αρκει αυτο το παιχνιδι των μπλογκ..και ναι ειναι πολυ περισσοτερο επικοινωνιακο απο οτι φανταζεσαι και καθολου εικονικο..πιστεψε με..
    Εχω δει κι εχω νοιωσει πραγματα εδω μεσα που ολοκληρη ζωη δεν μου τα εδωσε.
    Καλοπροαιρετα..
    Οταν ασχολουνται μαζι μου παντα μου προκαλει εντυπωση και μου γεννα ερωτηματικα..
    Και βεβαιως θεωρω πως απο αγαπη μου μιλας..
    Φιλιά

    ReplyDelete
  14. @..ΑΜΟ..τς τς υπερβολες!!
    φιλια
    :))

    ReplyDelete
  15. @..paranoia..καλημερες και φιλια!!

    ReplyDelete
  16. @..φυρδην-μιγδην..ναι ναι και μετα θα μοιραστουμε τα εσοδα!!
    χα χα
    φιλια φιλια

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...