Thursday, March 25, 2010

''φωτογραφία''


– Πώς να σταθούμε;
– Εσύ μπροστά ο πιο καλοντυμένος.
Η χρονιά πήγε καλά και αυτό πρέπει να φανεί στη φωτογραφία.
– Κι η μοναξιά;
– Αδιάφορο.... Περισσότερα
Θυμάσαι την έκφραση του προσώπου μου καθώς λογαριάζαμε τα κέρδη;
Αυτή να πάρεις.
– Κι η φτώχεια των άλλων ανθρώπων;
– Αδιάφορο.
Η φωτογραφία πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο όμορφη.
Γι' αυτό άλλωστε φορέσαμε όλοι τα πιο ακριβά ρούχα και κοσμήματα.
– Κι η δυστυχία των ανθρώπων; Οι πόλεμοι; Τα παιδιά με τα κομμένα χέρια;
– Αδιάφορο.
Είναι τόσο μακριά απ' το πλάνο που δεν θα φαίνονται.
Άλλωστε δεν θα πρέπει να νοιαζόμαστε και γι' αυτό.
Επιτέλους, ας αρχίσουμε! …

Το βράδυ καθώς γύρισε στο σπίτι
για να ξεγελάσει τη μοναξιά
πήρε να κοιτάξει παλιές φωτογραφίες.
Χρόνια και χρόνια μέσα στα χαρτιά και στα γραφεία
ίδιες μέρες, ίδιες σκέψεις, ίδιες φωτογραφίες,
σαν κι αυτή που βγήκε σήμερα.
Κι αν κρατούσε μια απ' αυτές, το ίδιο θα ‘τανε.
Κι αν τις πετούσε όλες, πάλι το ίδιο θα ‘τανε.
Κι έτσι καθώς τις κοίταζε
έπεσε πάνω σε μια παλιά κιτρινισμένη φωτογραφία
με κείνο τον θαλασσινό γέρο
που γνώρισε σαν ήταν παιδί ένα καλοκαίρι.
Και θυμήθηκε πως κοντά του συνάντησε τη θάλασσα
με τα τραγούδια της, τους γλάρους και την ελευθερία.
Και κείνη τη βάρκα θυμήθηκε
και πως ψαρεύοντας, άκουγε τις ιστορίες του:
«Ο κόσμος είναι εύκολος. ένας απλός παλμός»[1], έλεγε.
Κι ύστερα, πως ζητώντας του να σταθεί μπροστά στη μηχανή για τη φωτογραφία,
δεν ήξερε.
Αδιάφορο.
Πώς να κλείσεις μια τέτοια ζωή μέσα σ' ένα κομμάτι χαρτί;
Κι όμως τούτη η φωτογραφία η κιτρινισμένη
χωρίς χαμόγελα, χωρίς στολίδια και ωραία ρούχα
του θύμισε την φλόγα που έκαιγε,
που σώθηκε και πάει.
Πού χάθηκε η ζωή; που την πήρε λάθος;
(Ο κόσμος είναι εύκολος. ένας απλός παλμός)
………
Αδιάφορο.
Αύριο έχει δουλειά.

Το ποίημα "ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ" του Χ. Μανωλάχη ανήκει στη συλλογή "Αντίρροπα Ποτάμια".

5 comments:

  1. ο χρόνος περνάει και κιτρινίζουν όλα τα περασμένα.
    αδιάφορο.

    ο χρόνος είμαστε εμείς
    αδιάφορο το εμείς και ο καθένας κρατάει το εγώ.

    αύριο έχει δουλειά.

    ReplyDelete
  2. τα πιο αδιαφορα τελικα ειναι εκεινα που μας μενουν και μας κανουν να κοιταμε μια φωτογραφια με τις ωρες γιατι καπου εκει μεσα κλεισαμε ενα απο τα ονειρα μας...η' και ολοκληρη ζωη...
    και δεν ειναι καθολου αδιαφορο...

    φιλι σου νεραιδενιο!!!

    ReplyDelete
  3. Καταλαβαίνουμε τώρα, λοιπόν, γιατί από φωτογραφίες ανθρώπων την πιο μεγάλη αξία - ίσως και την μόνη αξία!- έχουν οι candid... Σ' αυτές κρύβεται η αληθινή ζωή κι η αληθινή στάση ζωής, αυτές έχουν μέσα τους εκείνα τα μυστικά, που καλύτερα για όλους είναι να μένουν πάντα μυστικά...
    Εξαιρετική αυτή η λακωνική ανάρτηση - καθόλου μακαθόλου αδιάφορη!
    ;-)

    ReplyDelete
  4. Πολύ καλή η επιλογή σου!

    Η ζωή μας δεν χωρά πουθενά, ούτε κάν σε μια φωτογραφία της στιγμής...

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...