Friday, July 08, 2011

Δεν είναι που είσαι μακριά,  είναι που κουράστηκες να ταξιδεύεις.
Είναι που δε σε βλέπω,  κι όταν σε δω σβήνει το βλέμμα σου στην ακροθαλασσιά.

Θέλω να μιλήσω αλλά να πω τι;  Πόσα καινούργια πια;

Χιλιοειπωμένα μηνύματα σε σφαλισμένα μπουκάλια έκαναν τις βόλτες τους σε βυθούς και επιφάνειες αλμυρών νερών..  πέρασαν αιώνες..

Μα εμένα μου φαίνεται τόσο λίγο..

3 comments:

  1. Ομορφες σκεψεις και ομορφη φωτογραφια.
    Την "κλεβω" αν μου επιτρεπεις, ειναι σαν τα μηνυματα που πεταω κι εγω εδω και 4 χρονια στις θαλασσες μου :)

    Ομορφο Σ-Κ να εχεις!

    ReplyDelete
  2. Και είναι φορές που το λίγο θα φαίνεται πολύ μα πάλι σε ξαναγυρνά σε μικρές γλυκές σκέψεις όπου όλα ήταν από λίγο κι ας ήθελες να κρατήσουν παραπάνω.
    Η φωτογραφία είναι εκπληκτικά βγαλμένη μέσα από μία αληθινή ιστορία. Μ'αρέσει πολύ!!
    Την καλησπέρα μου όπου και να'σαι!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...