Μερικά συναισθήματα απλά βιώνονται και δεν περιγράφονται. Όσο κι αν προσπαθήσεις, αδύνατον! Αν πχ ερχόταν κάποιος από έναν άλλο πλανήτη που δεν θα είχε ιδέα τί είναι ένα σκυλάκι, τί θα του έλεγες; Μια τριχωτή αγκαλιά, ένα χάδι τεράστιο, αγάπη, δέσιμο, γιατρικό, επούλωση, ευχαρίστηση, απόλαυση, όλα αυτά κι άλλα πάρα πολλά. Αυτή λοιπόν η κατάσταση, αυτό το σκυλάκι που ήταν όλα αυτά, που ήρθε στη ζωή μας και μας άλλαξε, από σήμερα δεν υπάρχει. Έφυγε από τη ζωή, άρρωστο, αδύναμο και ταλαιπωρημένο. Η Bonnie, η Μπονίτσα μας, ο τριχωτός θησαυρός μας! Φίλη και παιδί μας.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Tuesday, August 01, 2023
Bonnie
Subscribe to:
Posts (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...