Tuesday, October 24, 2006

βοτκα πορτοκαλι


οι νυχτες διαδεχονται η μια την αλλη..
..σκοταδι πηχτο,μια ανασα γαλαζιου ουρανου,μετα παλι σκοταδι πηχτο..
..για να το ξορκισει αναβει ολα τα φωτα του σπιτιου..
επιλογη της σημερα να ειναι μονη..
..μαγειρευει..
..μυρωδιες απο φαγητο που ψηνεται γεμιζουν το σπιτι..
μπαινει στο μπανιο,εξαυλωνεται κατω απο το ντουζ,
το ζεστο νερο διαπερνα το τρυφερο δερμα της..υγραινει την ψυχη της..
βοηθαει τις σκεψεις της να μπουν σε μια σειρα..
..με το μπουρνουζι και το νερο να στραγγιζει σταγονες στα ποδια της..βαζει
δυο δαχτυλακια βοτκα και συμπληρωνει με χυμο πορτοκαλι σε ενα κρυσταλινο ποτηρι.
..ξυπολητη,αφηνοντας υγρες πατουσες στο ξυλινο πατωμα
ανοιγει το ραδιοφωνο..
goodbye my friend..goodbye my love..
πλημμυριζει το δωματιο η μελωδια του James Blunt
μενει για λιγα λεπτα με το ποτηρι ορθια..χορευει..
τα ισια μακρια μαλλια της κινουνται στο ρυθμο της μουσικης..
ποσα χρονια??
..οσο να κλεισει..να ετσι..μια απαλα και να ξανα ανοιξει τα βλεφαρα της..
πεντε χρονια πριν..ετοιμαζαν το σπιτι τους..αλλα οχι..αν ηθελε να ειναι
ειλικρινης μονη της το ετοιμαζε..
ετρεχε απο δω..ετρεχε απο κει..επιπλα,κουρτινες,ηλεκτρικα..
..κομματια ειχε γινει...που καθε βραδυ τα μαζευε και περιμενε τηναγκαλια του
να την γειανει..
μια διετια ηαγαπη τους..ο ερωτας τους..
χανοταν στην αγκαλια του..ελιωνε..εχανε το χρονο..
οχι πως δεν ειχαν τσακωμους..ομηρικοι οι καβγαδες τους..αλλα ενα του βλεμμα..
..ενα του αγγιγμα της εφτανε..
τον αγαπουσε..τον λατρευε..

μερες τωρα ειχαν αποφασισει την συγκατοικηση,σε λιγο καιρο ο γαμος..
στην διορωφη κατοικια που εκτισαν απο κοινου με τον αδερφο του..
ο αδερφος με την νυφη του στον επανω οροφο..
αυτη και ο καλος της απο κατω..
αγωνιζοταν να γινει τελειο το σπιτικο τους..μη του λειψει κατι τις..

οι μερες περνουσαν..
η συγκατοικηση πετυχε δεν πετυχε..
μια τα προβληματα με τον αδερφο γειτονα απο επανω..
μια με τον αγαπημενο της..
κατι συνεβαινε,το εβλεπε,το μυριζοταν..
κατι τα μαλωματα..κατι οι εκνευρισμοι..
σε ολα εβρισκε μια αφορμη να θυμωσει..να κλεισει την πορτα και να φυγει..

ο γαμος εγινε..
πιο πολυ για τον κοσμο..ηταν κι ο τοπος τους μικρος..
ειχαν μοιρασει και τις προσκλησεις..κουφετα,μπομπονιερες,στεφανα..
το νυφικο την επνιγε..θα μου το στενεψαν περισσοτερο απο οτι επρεπε
σκεφτηκε..

δεν περασαν ουτε δυο μηνες καλα καλα..
τα προβληματα πολλα..ασπρο αυτη..μαυρο αυτος..
μακρινη η αγκαλια του που την εγειανε..
τα φιλια του που λυτρωναν τον χρονο..
την υποβιβαζε καθημερινα
εβρισκε αφορμη..το ασημαντο το εκανε σπουδαιο..
φωναζε..εβριζε..
καθε μερα..αφορητο..

μια μερα βρεθηκε με μια φιλη απο τα παλια..μιλησαν ειλικρινα
αναμεσα σε μισο πακετο τσιγαρα και δυο φλυτζανια αχνιστου καφε..
ανοιξαν τις καρδιες τους..τα ειπαν ολα..
και κοιτα συμπτωση..ιδια και τα προβληματα της φιλης..ακριβως..

..υποψιασμενη ηταν..υποψιαστηκε ακομη περισσοτερο..ωσπου βεβαιωθηκε..
ηταν ολοφανερο..τα βλεμματα τους,οι κινησεις τους,η ενοχη κρυμμενη
στις φευγαλεες ματιες τους..
εμενε να το αποδειξει..
ακολουθησε τη συμβουλη της φιλης της..
ενα πρωινο..δε πηγε στη δουλεια..εκανε μια βολτα στα μαγαζια..
καθισε για εναν καφε..κι οταν ηρθε η ωρα.. επεστρεψε..

ανοιξε την εξωπορτα με τα κλειδια της..
μια γνωριμη αλλα παραξενη μυρωδια την αγγιξε..κατι ανακατο..
κατι σαν γυναικειο αρωμα..με ιδρωτα μαζι..ισως και σπερμα..
πλησιασε την πορτα της κρεββατοκαμαρας..
..ηταν ψυχραιμη..ηξερε τι επροκειτο να δει..
ακουσε τις ανασες τους..ανοιξε την πορτα..
τους ειδε..την ειδαν..ο αγαπημενος της..ο αντρας ο δικος της..αγκαλια
με τη γυναικα του αδερφου του..στο ιδιο τους το κρεββατι..
πηγαν να σκεπασουν την γυμνια τους..
αιφνιδιαστηκαν..το βλεμμα τους γεμισε απελπισια..ποσο χαμηλα
μπορουν να φτασουν οι ανθρωποι??
'μπορειτε να ντυθειτε' ειπε ψυχραιμα..
..ηξερε τα παντα εδω και καιρο..
ηταν μαζι της εδω κι ενα χρονο..με τη γυναικα του αδερφου του..
ενω αυτη του δινοταν..ενω αυτη τον λατρευε..

πηγε στο σαλονι..ξενη στο δικο της σπιτι..
εβαλε στο κρυσταλινο ποτηρι δυο δαχτυλα βοτκα και
συμπληρωσε με χυμο πορτοκαλι..
..καθισε στον καναπε και τους περιμενε..
'ο δικηγορος θα κανονισει το διαζυγιο' ειπε ψυχρα..


ηπιε μια γουλια ποτο..αναψε τσιγαρο..
σκουπισε την υγρασια της με το μπουρνουζι
στο ραδιοφωνο..η emma shaplin..
..ψεκασε chanel νουμερο 5 ..στο λακακι του λαιμου..
πισω απο τα αυτια..
εβγαλε το φαγητο ροδοψημενο απο το φουρνο..
πεντε χρονια σκεφτηκε..
..μεχρι να αναψεις ενα τσιγαρο και να το σβησεις..
χαμογελασε..ηταν μονη..ναι..αλλα..
..τουλαχιστον ζουσε αυτη για αυτην..
..ομορφα..οπως ακριβως της ταιριαζε..οπως ακριβως ηθελε..

..με αξιοπρεπεια..

8 comments:

  1. It was a matter of dignity, after all...

    ReplyDelete
  2. ταξιδι του μυαλου...
    παει, ερχεται...
    καποιες φορες μενει εκει...
    αλλα καλη μου, εσυ εισαι εδω...
    εδω...

    φιλια...

    ReplyDelete
  3. @..composition doll..ετσι ακριβως..

    ReplyDelete
  4. @..εγω προσωπικα..βασιλικη..ναι..ειμαι εδω!!καλησπερα..

    ReplyDelete
  5. Λίγη βότκα λίγο πορτοκάλι και μια τεράστια δόση αξιοπρέπειας...
    Αλλιώς, χωρίς την αξιοπρέπεια, το ποτό απλώς σε ζαλίζει ...
    Καλησπέρα

    ReplyDelete
  6. ..καλως ηρθες..καλησπερα..

    ReplyDelete
  7. :)
    Καλώς σε ηύρα :))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...