.. θελω πισω τα παιχνιδια μου..
..το κοκκινο ποδηλατακι με τις βοηθητικες ροδες..
εχω ακομη το σημαδι απο το χτυπημα στο γονατο..
..το πατινι..δανεικο απο παιδι που μεγαλωσε πριν απο μενα..
..το πατινι..που πετουσαμε μαζι..παντου..
..τη λαχταρα για ενα μεγαλο ποδηλατο..
..που ποτε δε μου πηρες..
σου θυμωσα τοτε..εφταιγες κι εσυ..το ειχες υποσχεθει..
τη κουκλα μου..εκεινη τη μικροσκοπικη..
..που καψαμε το ποδι της και την τρεχαμε στο γιατρο..
..θυμασαι..??
..τα κατσαρολακια μου απο φθηνο πλαστικο..
..ιδια με τ αληθινα..μαγειρευα ζαχαρη με νερο..ωρες..
..ηθελα να σου μοιασω απο τοτε..
..τα πιατακια μου..απο αληθινη πορσελανη..
κρυμμενα σ εκεινο το δωματιο που δεν ηταν δικο μας..
..ετσι ειχαμε συμφωνησει το νοικι..μισο..
..θελω πισω..εκεινη την κουνια..την κρεμαστη..
που μου εφερες δωρο..
..την ημερα που ειχα την ανεμοβλογια να με παιδευει..
..το ελκυθρο..δανεικο ηταν κι αυτο??
..θελω πισω.. εκεινο το μαγαζακι το πλαστικο..
με την κατακοκκινη ταμειακη..
..την αλλη την κουκλα την μεγαλυτερη..
..που της ειχα δωσει το ονομα μου..
..την πεταξες οταν νομισες πως μεγαλωσα..
..τα παραμυθια μου..
..θελω πισω τη φωνη σου..να με μαλωνει..
να με μελωνει..να μου διαβαζει..
..θελω πισω τα χερια σου..να με χαιδεψουν..
..να με χτυπησουν..να μου δειξουν..
θελω πισω τα παιχνιδια μου μ ακους...??
..θελω πισω τα ονειρα μου..
..εκεινα τα χρωματιστα..
..που μ εκαναν να κοιμαμαι σα μωρο..
τα γκριζα..τα ασπρομαυρα..
..αυτα που με κανουν να τιναζομαι τις νυχτες..
..να τα παρεις πισω..αυτα..δε τα θελω....
δεν ξέρω, δεν είμαι ο ειδικός αλλά νομίζω πως δεν χρειάζεται να ψάξεις και πολύ.
ReplyDeleteΌλα αυτά, νομίζω ότι τα έχεις αφήσει εκεί, ανάμεσα στα φυλλοκάρδια και ξέρεις, μόλις τα ξαναβάλεις από εκεί, να δεις που και τα γκρίζα όνειρα θα φύγουν κι αυτά...
..μπορεις σε παρακαλω να επαναλαβεις ..στο πιο απλο??
ReplyDeleteχμμ εκείνοτ το "μόλις τα ξαναβάλεις.." ήταν στο μυαλό μου ως "μόλις τα ξαναβγάλεις από εκεί..." Μη κοιτάς τι έγραψα από λάθος...
ReplyDeleteΛέω δηλαδή ότι κάθε ηλικία έχει τις ομορφιές της και το να βγάλεις από την καρδιά σου τις όμορφες στιγμές που πέρασες με τα παιχνίδια σου και να τα δεις πάλι μέσα στις εικόνες του μυαλού σου, θα έχει σαν αποτέλεσμα να μαλακώσεις και τα όνειρα που τώρα σε βασανίζουν θα γίνουν όμορφα και ξέγνοιστα όπως όταν ήσουνα μικρή ... :)
..λες??να ειναι αυτο το κουμπακι που πρεπει να πατησω?θα προσπαθησω..
ReplyDelete..συμφωνω πως καθε ηλικια εχει τις ομορφιες της..παντα υπαρχουν ομορφιες..αλλα ξερεις..δε ειναι πολλα τα χρονια απο τοτε που ακομη τα ονειρα μου ηταν χρωματιστα..ασ το..μελαγχολησαμε παλι..
Μπορεί ΕΓΩ να γερνάω Ντόναλντ (βλ. σχόλια προηγούμενου ποστ), πάντως ακόμα και τώρα χρωματιστά όνειρα βλέπω!!!
ReplyDelete:p
@..doll..χχχχμμμμ...μια χαρα τα καταφερνεις βλεπω..:))
ReplyDelete..αλλα ντοναλντ γιατι??γιατι εχω την εντυπωση πωςκατι δεν ξερω??
lol Ωρε! Πριν αρχίσεις να μπαίνεις με το φεγγάρι αγκαλιά, δεν έμπαινες ως Ντόναλντ Ντακ?
ReplyDelete@..ααα...γι αυτο??..ειπα κι εγω!!
ReplyDeleteφιλακια σ εσενα και στα χρωματιστα σου ονειρα!!
το ταξίδι συνεχίζεται βλέπω...
ReplyDeleteταξίδι στην απαρχή της ζωής...
καλό κάνει...
καληνύχτα...
όχι που θα "ξέφευγες" της Doll Ντόναλντ
ReplyDeleteκι άστην να "γκρινιάζει" Δεν γερνάει
Πανέμορφο το κείμενό σου
Ειλικρεινά
Καλή σου μέρα :)
θελω πισω την ζωη μου...
ReplyDelete@..alkyoni..ευχαριστω..
ReplyDelete@..βασιλικη..ετσι ακριβως..
@..alkyoni..ευχαριστω..
ReplyDelete@..βασιλικη..ετσι ακριβως..
@..γιωργο..ναι χρειαζεται κι αυτο..ας το τοποθετησουμε στα θετικα..:)))
ReplyDelete