Sunday, November 05, 2006

μια νυχτα..


Μια νυχτα του καλοκαιριου, παιδι ακομα, βγηκα απ' το σπιτι και
ξαπλωσα στον κηπο..
κι οπως κοιταξα τον ουρανο, Θεε μου, τι απεραντοσυνη, ποσα
αστρα, μ' επιασε πανικος.
Απο τοτε ξερω πως δε θα προφτασω..

17 comments:

  1. λειβαδιτης..φυσικα..λησμονησα να το σημειωσω..καλο βραδυ να εχουμε!!

    ReplyDelete
  2. Τα αστέρια θα είναι εκεί όσο και εμείς εδώ.
    Άρα θα προφτάσουμε.
    Δεν έχει δίκιο ο ποιητής.
    Καλό βράδυ
    Και καλή εβδομάδα

    ReplyDelete
  3. Είναι και ο Μάρκος που μας παρηγορεί πάντα...
    όμως πια - ξέρεις κάτι;
    κι'εγώ το υποψιάζομαι...προφταίνουμε!
    Καλημέρα!

    ReplyDelete
  4. Ένα αστεράκι τη φορά κι όλα καλά θα πάνε!
    Καλη εβδομάδα

    ReplyDelete
  5. @..marko..ευχομαι τιποτα να μην μπει αναμεσα σ εσενα και την αισιοδοξια σου..ποτε..καλημερα..

    ReplyDelete
  6. @..allmylife..προφταινουμε λες??
    ..καλημερουδια..

    ReplyDelete
  7. @..clowd..σωστη σε βρισκω..ενα ενα αστερακι..κατακτεις τα παντα..αλλωστε δε ζηταμε πολλα εε??
    καλημερουδια!!

    ReplyDelete
  8. πόσο πολύ μ άρεσε και το ποστ και η συζήτηση εδώ με τα σχόλια!!!!
    καλό απόγευμα
    :)

    ReplyDelete
  9. @..alkyoni..φιλια..την καλησπερα μου!!:)))

    ReplyDelete
  10. πολύ τρυφερό!
    αλλά τι να προφτάσουμε;

    ReplyDelete
  11. @..μεθυσμενα χρωματα..τι να προφτασουμε??να διπλασιασουμε το χρονο ισως!!..αλλα κι ετσι καλα ειμαστε..την καλησπερα μου!!

    ReplyDelete
  12. Τ' αστέρια θα είναι εκεί, ακόμα κι όταν εμείς πάψουμε να είμαστε εδώ.

    Κι αυτό είναι μια παρηγοριά από μόνο του.

    Καλησπέρες

    ReplyDelete
  13. για να σε διαβάζουμε...
    μάλλον πρόφτασες!
    καλησπέρα

    ReplyDelete
  14. @..composition doll..ναι ειναι..την καληνυχτα μου!!

    ReplyDelete
  15. @..melomeno..μου..προφτασα λες??καλησπερα..:)))

    ReplyDelete
  16. Οταν η νύχτα απλώνει το μαγικό της πέπλο
    τότε σε ταξίδια μακρινά η πλανεύτρα φαντασία μας πάει...

    ReplyDelete
  17. @..μελομενο μου.......καλο απογευμα!!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...