Wednesday, April 18, 2007

το μάτι

Έτσι ακριβώς ..όπως σου τα λέω κι όπως τα ακούς Παναγιώτα μου..μ’ έχεις ξανακούσει εμένα να λέω τέτοια πράγματα?..την καριόλα,την μαυρομάτα,με κάρφωσε με την ζήλεια της,με θαύμαζε σου λέω,δεν έπαιρνε το βλέμμα της από πάνω μου,την γοητεία μου ζήλεψε,την ομορφιά μου,τον άντρα που είχα δίπλα μου..μόνη της ήταν αυτή Παναγιώτα μου,με τέτοιο χαρακτήρα που έχει πού να σταυρώσει άντρα!
Κι από όψη?Παρουσιαστικό?χάλια καλέ,πατσαβούρα ήταν.Μαλλί αφύσικα ξανθουλό,με ρίζα πέντε δάχτυλα,μαζεμένο πίσω,χειρότερη κι από πλύστρα!
Με το που μπήκα στο μαγαζί κι έριξε το βλέμμα της επάνω μου,που να τσιμπλιάσουν τα ματάκια της κι ανοιγμό να μην έχουν,ένας πονοκέφαλος μ έπιασε ααα…ένα χασμουρητό,τον ασταμάτητο είχε.Είναι που δεν ήπια ακόμη καφέ και δεν άνοιξα βλέφαρο..λέω και καθόμαστε σ’ ένα τραπεζάκι!Έρχεται ο καφές,να η πρώτη γουλιά,να η δεύτερη,να κι η τρίτη.Αντί να συνέλθω,να χειροτερεύω.Βρε σκέφτηκα,μη κρύωσα από βραδύς,βρε με μάλωσα έτσι αργά που κοιμάμαι τα βράδια πώς να χορτάσω τον ύπνο και να ανοίξει το μάτι,και να το χασμουρητό,να επιμένω εγώ στον καφέ και στο τσιγάρο.
Τι ρίχνεις το μάτι σου κυρία μου,τσιγκέλι το κρέμασες,άγκυρα έριξες,μ’ έφαγες,με κατάπιες,δε κοιτάς τα μούτρα σου,να βάλεις μια κρεμούλα να στρώσεις δέρμα,να πας ένα κομμωτήριο να φανεί πως έχεις μαλλί κι όχι τσίβα στο κεφάλι,να αλλάξεις το έτσι σου,το αλλοιώς σου, να δεις πως θα έχεις μετά την ηρεμία στο βλέμμα κι εσύ,πως θα πάρεις τα πάνω σου,μέχρι και άντρα θα βρείς που είσαι πρωί ,μεσημέρι,βράδυ με τη φιλενάδα!
Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα εε?Άν μπορούσα θα την έφτυνα Παναγιώτα μου,θα της γυρνούσα μία μούτζα νάααα..όλη δικιά της θα ήταν.
Να δεις σκέφτηκα μέσα στη ζάλη μου,να δεις που μόλις φύγουν θα μου περάσει.Κι έφυγαν Παναγιώτα μου,τέλειωσαν το καφεδάκι τους οι Κατίνες,τέλειωσαν το κουσκουσάκι τους,έθαψαν γνωστές και άγνωστες,την τάδε την δείνα,από την από κάτω της πολυκατοικίας,ως την γυναίκα του κρεοπώλη!
Και μόλις έφυγαν καθάρισε ο τόπος Παναγιώτα μου,βρήκα ξανά το φως μου,έλαμψε ο τόπος.Δε θα το πιστέψεις,μήτε κι εγώ θα το πίστευα,να στο σταυρό μου σου λέω,μόλις έφυγαν,σε τρία λεπτά μέσα πάει κι ο πονοκέφαλος,πάει κι η ζαλάδα.Αμ το χασμουρητό?μαχαίρι κόπηκε.
Να μη σου τύχει Παναγιώτα μου,στον χειρότερο εχθρό μου δεν το εύχομαι.Σε σκάβει το μάτι,σε λιώνει,μήτε εγώ το πίστευα!!

34 comments:

  1. !!!
    http://i136.photobucket.com/albums/q172/mousakas_/Lovers20at20Rehoboth20Bay20Sunset.jpg

    ReplyDelete
  2. ακριβώς...
    'μη σου τύχει Παναγιώτα μου'...

    πολύ όμορφο κείμενο...
    και συμφωνό απόλυτα...

    την καληνύχτα μου φεγγαραγκαλιασμένη...

    ReplyDelete
  3. μόνο μη του τύχει;;;;;;
    Αστα...
    Καλημέραααααα

    ReplyDelete
  4. μόνο μη "σου" τύχει ήθελα να πω... αλλά ακόμα δεν έχει ανοίξει το μάτι φαίνεται... χι χι

    ReplyDelete
  5. απαπαπαπαπα!!!!! ( συνοδευεται απο τίναγμα στο πέτο !!! :Ρ :))

    ReplyDelete
  6. Α πα πα πα πα! :)) Καλημέρα

    ReplyDelete
  7. Έτσι ακριβώς...σε σκάβει..σε λιώνει!!!μακριά, τι να λέμε τώρα είναι να μη σου τύχει φεγγαρένια μου!!! Καλημέρα.

    ReplyDelete
  8. Μακριά, μακριά! :P
    Καλημέρες!

    ReplyDelete
  9. Σε σκάβει, σε λιώνει.. τι όμορφες φράσεις.. μακριά το μάτι, μακριά!

    ReplyDelete
  10. Μικρο στομα ειχε κι αυτη που τα διηγηθηκε στην Παναγιωτα μου φαινεται..:-)))))

    ReplyDelete
  11. To πιστεύω, το πιστεύω.
    Σε δευτερόλεπτα σε κάνει λιώμα.

    Ωραία τα είπες πάλι :)

    ReplyDelete
  12. Έλα στα μέρη μου να δεις τον κόσμο να ακονίζει τα μαχαίρια με τα μάτια του, τη γλώσσα και την ψυχή του...

    ReplyDelete
  13. Μακριά από μάτι! φτου φτου!

    ReplyDelete
  14. Μάτι;;;;
    Μακριά από μας!!!

    Καλησπέρα!

    ReplyDelete
  15. Κι εγώ που δεν πιστεύω στο μάτι; Τι, δηλαδή, τώρα πρέπει να αρχίσω; Λες να τα φορτώσω εκεί που τον μισό χειμώνα τον πέρασα άρρωστη (και την αρχή της άνοιξης);

    ReplyDelete
  16. Εδώ το καλό ξεμάτιασμα!
    Ενημέρωνε σε τέτοιες περιπτώσεις...

    ReplyDelete
  17. Προληπτικοί βλέπω όλοι χεχε καλησπέρα σε όλους κ ιδικά στην οικοδέσποινα

    ReplyDelete
  18. Στα μέρη μου λένε, όταν αισθάνεσαι οτι κάποιος πάει να σε ματιάσει, ξύσε τον κω.... σου και κάνε και καμμιά προσευχή. Αν ήταν και με γαλάζια μάτια πάει μπορεί να σε σκάσει κιόλας. Φτου !!! Φτου!!!

    ReplyDelete
  19. Πολύ προλιπτικοί βρε παιδιά τι έγινε;;;

    Ά πα πα πα πα!!!

    ReplyDelete
  20. Η ξανθιά με την "τζίβα" στο κεφάλι,
    το γλύτωσε το μάτι??????
    Γιατί με τόσα που της έσουρε
    η "εν λόγω" φίλη της Παναγιώτας
    μάλλον του θανατά θα έπεσε...
    :))

    ReplyDelete
  21. "O Ιησούς Χριστός νικά κι' όλα τα κακά σκορπά"
    "2 με/τον/την ματιάσανε, 3 με/τον/την ξεματιάσανε"

    Της μάνας μου οι οδηγίες περί ξεματιάσματος. Τα δύο τα καταλαβαίνω τα 3 πόθεν προκύπτουν;
    Ο Γλάρος μου πάντως,που δεν τα πιστεύει, λέει: "Δουλειά δεν είχε ο κόσμος, σιγά μην ασχολούνται τώρα με σένα..."
    Αγκαλίτσες και φιλάκια

    ReplyDelete
  22. τι κελαριστός μονόλογος... σαν να βγήκε από τις κουβέντες στις παλιές αυλές...

    και... μακριά από το κακό το μάτι, ε!!!
    φιλιά :)

    ReplyDelete
  23. ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ ΣΚΟΡΔΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥς ..ΛΕΜΕ ΕΔΩ ΧΕΧΕΧΕ

    ReplyDelete
  24. Δεν γίνεται να με ματιάσει ένα τέτοιο ματάκι σαν της φωτογραφίας;

    ReplyDelete
  25. Άσε μήνυμα να σε ... ξεματιάσω όποτε χρειαστεί...

    Είμαι πολυτάλαντος τελικά! 0:)

    ReplyDelete
  26. Σε όσους λέω "μάτι είναι παιδάκι μου", ένα πράγμα, να μην με πιστεύουν με τίποτα...Πραγματικά μη σου τύχει... Τάβλα μια μέρα ήμουν με πυρετό και πονοκέφαλο διαρκείας. Τα φιλιά για το υπέροχο κείμενο :)

    ReplyDelete
  27. Ασπίδα το χαμόγελο. Ασπίδα το ίδιο σου το βλέμμα. Να το κάνεις τοξωτό ,να το μάθεις να ξεκοιλιάζει
    Να το κάνεις σπινθηροβόλο
    Να το μάθεις να καίει
    Ασπίδα
    Οχυρώσου με το ίδιο σου το γέλιο
    Τώρα έμαθες γιατί.

    ReplyDelete
  28. έχεις και συ αφιέρωση!!!!! :)

    ReplyDelete
  29. @..insomnia..
    @..γιωργο..
    @..dolphin..
    @..ματ..
    @..ρενατα..
    @..mist..
    @..little a..
    @..sunshine..
    @..αερικο..
    @..amo..
    @..αιολε..
    @..ονειρομαγειρεμενη..
    @..sofi-k..
    @..3 parties a day..
    @..industrialdaisies..
    @..μαυρη νταλια..
    @..ilia..
    @..george..
    @..ιφιγενεια..
    @..αναστασια..
    @..φυρδην-μιγδην..
    @..kyriaf..
    @..sevarose..
    @..αθεοφοβε..
    @..aggelle..
    @..bebe..
    @..candyblue..
    σας ευχαριστω πολυ για τα πολυ ομορφα σχολια σας..
    προσωπικα..ειμαι απο τους απιστους..σε πολλα πραγματα,ενα απο αυτα ειναι και το ματι..
    παντα εκανα την εξης απλη σκεψη..και αντε να πιστεψω στο ματι(μαγνητικα κυμματα κλπ)αλλα στο ξεματιασμα??
    εχω δει ανθρωπους,να κλαιει το παιδι τους πχ και να παιρνουν τηλεφωνο στη γιαγια που ειναι χλμ μακρια να ξεματιασει..
    εγω δεν ημουν ποτε ετσι..μαλλον δε θα με πιανει το ματι,ή παλι δεν ειμαι τοσο ομορφη ωστε να το προκαλω..
    η ιστορια που εχω γραψει ειναι προσωπικη εμπειρια..πραγματι εκεινη την ημερα στο καφε..ετσι ενοιωσα..
    το ματι της ξανθιας απο απεναντι,το εβαλα κατα νου μετα απο πολλα λεπτα χασμουρητου και αδιαθεσιας..
    πραγματι μολις εφυγαν,καθαρισε η ατμοσφαιρα..
    αλλα παλι λεω..μην ηταν ο κακος εξαερισμος του μαγαζιου..εε??
    φιλια στον καθενα χωριστα..καλη κυριακη να εχετε..

    ReplyDelete
  30. Το μάτι πιάνει τόσο περισσότερο όσο πιο πολύ το πιστεύεις... αλλά ο πολύ ζωντανός σου λόγος μας έπιασε έτσι κι αλλιώς εμάς!

    ReplyDelete
  31. @..asteroid..μου..μ αρεσει που αργεις να ερθεις..αλλα οταν ερχεσαι απαντας σε πολλα ποστ και αυτο ειναι εκπληξη..:))
    μη νομιζεις κι εγω απο καπου αλλου εμνευστηκα..φιλια..!!

    ReplyDelete
  32. Oυάου, πολύ όμορφο μπλόγκ !
    Διακρίνω πολλή όρεξη για γράψιμο και μια διάθεση αισιόδοξη απο επιλογή ζωής αντίθετα στα σημάδια που μας δείχνουν σκοτάδι.
    Μ' έκανε να νιώσω ακόμα πιο αισιόδοξα, θέλω να μπορέσω να ζήσω με τις ντροπές μου και τα λάθη μου, με τα σωστά και τα καλά μου.
    Θα σε διαβάζω συχνά, σ ευχαριστώ για την πνοή δροσιάς :)

    ReplyDelete
  33. @..tzonako..καλως τον..πολυ σ ευχαριστω και χαιρομαι..να μας επισκεπτεσαι..ερχομαι να σε γνωρισω..

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...