Wednesday, May 02, 2007

η χθεσινή μέρα

Εχθές ήταν Πρωτομαγιά,αυτό το ξέρουμε όλοι.Που να πάμε..που να πάμε..εε μιά που η κόρη μας θα πήγαινε με την παρέα της κάπου στη Χαλκιδική,είπαμε να κάνουμε το χατήρι του δεκαεξάχρονου γυιού που ακόμη κάποιες φορές ξεγελιέται κι έρχεται μαζί μας.'Ετσι λοιπόν πήγαμε σε μέρη όμορφα και μαγικά που περιέγραψα στο προηγούμενο πόστ,όχι βέβαια επειδή εκεί θέλαμε εμείς,αλλά εκεί έχει παρέα ο Αλέξανδρος,ο οποίος καλού κακού είχε καλεσμένο και τον κολλητό του τον Κώστα.Μιά χαρά περάσαμε,εμείς με φίλους και συγγενείς,τα δυό παιδιά εξαφανισμένα με τη δική τους παρέα.Είδα και σε μιά στιγμή το γυιό μου με κάτι χαριτωμένα κοριτσάκια και πολύ συγκινήθηκα ως μάνα να το παραδεχτώ.

Και να λοιπόν οι βόλτες στη λίμνη και να τα στεφανολούλουδα,να και οι μπυρίτσες οι παγωμένες κι η κουβεντούλα κι η παρέα,εε ήρθε και το απόγευμα να φύγουμε.Οκτώ η ώρα λοιπόν,σα καλοί άνθρωποι βρισκόμασταν Θεσσαλονίκη.Με τα τριαντάφυλλα στο χέρι,είπαμε να κλείσουμε τη μέρα με γλυκό.Στο Χατζή λοιπόν,γιά λαχταριστές τουλούμπες με κα'ι'μάκι από βουβαλίσιο γάλα και πάμε γιά το σπίτι.
Τα παιδιά,ο Αλέξανδρος κι ο Κώστας κανονίζουν με τα κινητά να βγουν γιά καφέ.Πράγματι,εμείς σπίτι,αυτά γιά βραδινή έξοδο.

11.30 το βράδυ,έρχεται ο Αλέξανδρος ωσάν μαινόμενος ταύρος,με ένα εμφανέστατο καρούμπαλο στο κούτελο,σα καρύδι που εν τω μεταξύ,μεγενθύνθηκε σε μανταρίνι.
Να μη τα πολυλογώ τα παιδιά έφαγαν ξύλο.Πως??Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ.Στα καλά καθούμενα.Είχαν τελειώσει με την έξοδό τους, οι δυό τους μαζί με έναν ακόμη φίλο,περίμεναν το λεωφορείο,στο κέντρο της Θεσσαλονίκης,πιό κέντρο δε γίνεται,στη στάση μπροστά στη Μητρόπολη.Τούς πλησίασαν πέντε παιδιά που δυστυχώς γιά μας δεν ήταν αλλοδαποί..Έλληνες ήταν, κατά ένα χρόνο μεγαλύτερα και πιό γεροδεμένα,και με την ασήμαντη αφορμή ενός σκύλου αδέσποτου που βρισκόταν εκεί τους ρίχτηκαν.Ο τρίτος της παρέας μόλις είδε τα δύσκολα τραβήχτηκε στην άκρη..Ο δικός μου,κάθησε να υπερασπιστεί τον φίλο του τον Κώστα ,που ο ένας τον είχε πιάσει πίσω από τα μαλλιά κι ο άλλος τον πατούσε στο πεζοδρόμιο.Του έσκισαν το φρύδι,κι έτρεχε μεσάνυχτα στο νοσοκομείο για ράμματα.Ο Αλέξανδρος τη γλύτωσε με το καρούμπαλο που έγινε από μια κουτουλιά που του κατάφερε κάποιος.

Από τη μιά να γελάς κι από την άλλη..να το σκέφτεσαι και να τρελλαίνεσαι.
Στα καλά καθούμενα.Χωρίς να έχεις πειράξει,δίχως να έχεις δώσει δικαίωμα σε κανέναν.Σε ένα πολυσύχναστο σημείο της πόλης.Με μεγάλη κίνηση αυτοκινήτων.
Αλλά να..κι εγώ..κι εμείς δεν είμασταν προχθές μέρα μεσημέρι που είδαμε κάτι παιδιά να μαλώνουν στο δρόμο τι είπαμε..χχμμμ εε ναρκομανείς θα είναι..και φύγαμε.!!
Μπορεί να συμβεί οτιδήποτε,στον καθένα μας και ο διπλανός να μη πάρει είδηση.Άς αρχίσουμε τουλάχιστον να σκεφτόμαστε διαφορετικά.

Γιά τον Αλέξανδρο ήταν η τρίτη φορά.Τέσσερα χρόνια πριν του είχαν κλέψει το κινητό.Στην ψύχρα,έκανε καιρό να ξαναπάρει κινητό μαζί του.Πέρσι σε κάτι επεισόδια που είχαν γίνει με τους οπαδούς του Παοκ έξω από την έκθεση,έπεσαν στο πρόσωπό του δακρυγόνα.Γιατί όταν τα ρίχνουν δε μετράει ποιόν θα πάρει η μπάλα.
Και φυσικά το παιδί,ούτε στη πορεία ήταν,ούτε οπαδός του Παοκ είναι.Έτυχε να βρίσκεται σε ένα ίντερνετ καφέ εκεί δίπλα.
Όταν άρχισαν να δακρύζουν και να τσούζουν τα μάτια του,πήγε κι έριξε νερό στο πρόσωπό του πιστεύοντας πως θα φύγει.Αμ δε..ότι χειρότερο είναι το νερό,έτσι του είπαν μετά.

Ο Αλέξανδρος μεγαλώνει θα μου πείτε κι αυτά αν μη τι άλλο είναι εμπειρίες.
Αλλά πάλι όταν δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία σου να πειράξεις οποιονδήποτε..γιατί,γιατί τόση κυνικότητα??

30 comments:

  1. Απίστευτο! Δεν ξέρω τι να πω ούτε τι να συμβουλεύσω - αν υπάρχει, δηλαδή, τίποτε...
    Πριν από 1-2 μήνες έναν γιο φίλης μου, στην ίδια ηλικία, τον απείλησαν με μαχαίρι, πίσω από το "Mall", σε μέρος πολυσύχναστο, δηλαδή, για να του πάρουν το κινητό και του έκαναν και μια αμυχή στην πλάτη, φεύγοντας.
    Να τον προσέχεις!..
    :-(

    ReplyDelete
  2. @..αστεροειδη μου..να κι εγω εχθες ουτε που το εβλεπα το χτυπημα στο μετωπο..ευτυχως που δεν εβγαλαν μαχαιρια..αυτο μονο ειπα..

    ReplyDelete
  3. να χαίρεσαι που ήταν μόνο καρούμπαλο..
    πριν από ένα μήνα εδώ δύο 14άχρονα βίασαν και σκότωσαν μία γυναίκα 78 χρονών για 20 ευρω...

    ReplyDelete
  4. Δεν ξέρω τί γίνεται λάθος και που... πάντως κάπου υπάρχει λάθος. Τόση βία, τόση μανία, σε ψυχές που θα έπρεπε να είναι ακόμα αγνές. Αποτρόπαιο δεν είναι?

    ReplyDelete
  5. Είστε τυχεροί που δεν είχατε τα χειρότερα.
    Είμαστε στο έλεος του κάθε ανισόρροπου, διεστραμμένου, επιδειξιομανούς, κλεπτομανούς, πεινασμένου (ανεργία, τί θα κάνουνε;) και θα συνεχίσουμε να είμαστε εφ' όσον, παρεξηγώντας την έννοια της δημοκρατίας, επιμένουμε η χώρα να μην αστυνομεύεται. Δένουμε τα χέρια των πολιτικών (γιατί, κατά πως τους χτυπάμε χορεύουν-σιγά μη χάσουν την κουτάλα), μετράμε απώλειες και κλαιγόμαστε. Κάποτε κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα και ξεκλείδωτες πόρτες....
    Τις προάλλες ο δικός μου ο γιός ήρθε τραυματισμένος (ευτυχώς ελαφρά) και πανιασμένος. Τον πλησίασε αθόρυβα μηχανάκι με δύο επιβαίνοντες μέρα μεσημέρι και έξω από το σπίτι. Ο συνεπιβάτης με την απειλή στιλέτου, του πήρε βίαια το κινητό από την τσέπη του μπουφάν. Στην αναζήτηση χρημάτων του προκάλεσε εκδορές στο χέρι, σκίζοντάς του και το μπουφάν. Και ποιός περαστικός τολμά να βοηθήσει; Τολμάς να χειροδικήσεις; θα βρεθείς και κατηγορούμενος, άσε που οπλοφορούσαν.
    Στο αστυν. τμήμα με το Γλάρο μου που πήγαν για να καταγγείλουν το γεγονός,ο γιός μου αναγνώρισε σιωπηρά τους δύο, που είχαν ήδη συλληφθεί. Δεν τόλμησε να το καταθέσει ....ξέρεις τί γίνεται; του είχαν αρπάξει και τα κλειδιά.
    Αυτοί οι δύο την επομένη θα ήταν ελεύθεροι...

    Συμπαθάτε με, τέτοια δημοκρατία εγώ δεν τη θέλω!

    ReplyDelete
  6. και πάλι καλά να λες καλή μου!
    δεν μπορώ τρελαίνομαι με τέτοια πράγματα.
    το Σάββατο που ήμουν στο μετρό ένας ηλίθιος έπιασε από το λαιμό (!) ένα Γερμανό τουρίστα επειδή ο άνθρωπος φόραγε καπέλο του Ολυμπιακού και δεν το έβγαλε όταν αυτός του το ζήτησε... καθότι ήταν οπαδός του Παναθηναικού και προσεβλήθη η αισθητική του προφανώς.
    τι να λέμε τώρα...

    ReplyDelete
  7. To ανθρωπινο μισος...

    Υπαρχει μπολικο....μας περισσευει...

    Ειδικα τα παιδια ειναι ακατεργαστα αι πιο σκληρα

    ReplyDelete
  8. Στο σχολείο τα παιδιά πλακώνονται καθημερινά χωρίς λόγο. Έτσι για πλάκα παίζουν ξύλο, η βία είναι παντού. Έτσι έχουν μάθει :-(

    ReplyDelete
  9. Άουτς!

    Μακάρι να μην του τύχει τίποτε παρόμοιο στο μέλλον...

    -σε τι κόσμο ζούμε,επιτέλους...-

    ReplyDelete
  10. Για σταθείτε! Πολύ ψυχραιμία έπεσε! Εγώ τώρα γιατί εκνευρίστικα τόσο δεν το καταλαβαίνω.
    Εντάξει μεγάλες πόλεις μεγάλοι κίνδυνοι και παράξενοι, αλλά εγώ θα έψαχνα να τους βρώ και τότε δεν ξέρω τι θα έκανα.
    Αλλά σαν να μου φάνηκε μεγάλη η ψυχραιμία. Και να φανταστείς λέω για τον εαυτό μου οτι είμαι ψύχραιμος.

    ReplyDelete
  11. Ωχ, Θε μου! Πάλι καλά που δεν έγιναν χειρότερα δλδ! Κι εγώ που ήμουν έτοιμη ν΄αφήσω σχόλιο περί τουλούμπας, βρέθηκα μπρος σε κάτι που το βλέπω εδώ και καιρό στα σχολεία!

    ReplyDelete
  12. εγώ θα το προσεγγίσω λίγο διαφορετικά. «Πώς θα νικήσουμε τη βία; Ας μην επιτρέψουμε στον φόβο να κυριαρχήσει στη ζωή μας. Ακόμα κι αν φοβόμαστε», λέει ο Σαλμάν Ράσντι.
    καλησπέρες

    ReplyDelete
  13. Ωχχ, περαστικά στον μικρό...

    ReplyDelete
  14. Δυστυχώς τέτοιες συμπεριφορές τις συναντάμε καθημερινά πια... έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα δεν μπορούμε παρα να τα αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία! Πάλι καλά που ήταν μόνο καρούμπαλο!!!
    Περαστικά σας φεγγαροαγκαλιασμένη μου
    Φιλιάαα

    ReplyDelete
  15. Εδώ δεν υπάρχει λόγος για άλλα κι άλλα φεγγαράκι μου....Καθημερινό φαινόμενο η αναίτια βία. Περαστικά στο λουλούδι σου.
    Καλημέρες :)

    ReplyDelete
  16. Να σου πω, ξέρεις πόσα τέτοια περιστατικά έχω ακούσει; Παιδιά που εκεί που κάθονται ήσυχα αποφασίζουν στα καλά καθούμενα να πάνε να "παίξουν ξύλο", παιδιά που δέχονται επιθέσεις χωρίς να έχουν κάνει κακό. Τι να πω...

    ReplyDelete
  17. Τι να πω! Δεν ξέρουμε από που να προφυλαχθούμε πιά.
    Τα παιδιά μας είναι εντελώς απροστάτευτα εκεί έξω.Αλλά τι να κάνουμε να τα κλείσουμε μέσα, δεν γίνεται.Μόνο να ευχόμαστε να έχουν έναν άγγελο να τα φυλάει...
    Καλημέρα.

    ReplyDelete
  18. Οι σκληροί καιροί που ζούμε κρύβουν μεγάλους κινδύνους και απίστευτη βία, η οποία εμφανίζεται και σε πολύ μικρές ηλικίες......
    Ποιος φταίει όμως αναρωτιέμαι?
    Πώς μπορεί να σταματήσει τούτο το κακό?
    Σήμερα χτυπάνε το διπλανό παιδί, αύριο κλέβουν το δικό μου παιδί,
    μια κατάσταση απειλής για όλους..
    Προβληματίζομαι έντονα για τα ΄΄μαύρα πέτρινα χρόνια΄΄ που έρχονται και πολλές φορές νιώθω αδύναμη,ανίσχυρη εντελώς στο να βρω τρόπο να τα αντιμετωπίσω...παρακαλώ μονάχα να μην χαθεί εντελώς η παιδικότητα και η ανθρωπιά των νέων ανθρώπων...

    ReplyDelete
  19. ολα καλα τωρα;
    ευχομαι να μην, να μην ξανασυμβει!
    φιλια...
    περαστικα του!
    :)

    ReplyDelete
  20. παναγία μου...
    τυχερή είμαι φαίνεται και να χτυπήσω ξύλο.
    τον νου μας να έχουμε όλοι τώρα πια. Έχει τρελαθεί ο κόσμος.

    ReplyDelete
  21. Αυτές οι συμπεριφορές που βλέπουμε σχεδόν καθημερινά και κατάντησαν κοινός τόπος, προκαλούν την οργή μου.

    ReplyDelete
  22. Αναίτια βία. Τη βλέπω συνέχεια δίπλα μου. Θέμα παιδείας. Λείπει...

    ReplyDelete
  23. Αγαπημένη και φεγγαρένια μου...
    Όχι, δεν είναι όλα γενικώς και αορίστως εμπειρίες και σ' ένα γιατί που, δικαιολογημένα ξεχειλίζει, υπάρχουν σκέψεις, υπάρχουν προσεγγίσεις, ανησυχία πολλή και έγνοια για τις μελλοντικές γενιές.
    Σίγουρες απαντήσεις, ειλικρινά, δεν υπάρχουν.

    Η επιθετικότητα είναι μεγάλη ιστορία και δεν έχει ούτε εθνικότητα, ούτε φύλο, ούτε ηλικία. Μορφές ποικίλες έχει κι αν αναρωτιόμαστε για νέους και εφήβους, ναι: τη κοινωνία που τους δίνουμε αντιγράφουν.
    Ξεκάθαρο.
    Σύγχυση αξιών, μπέρδεμα ιδεών, σάστισμα στους ανθρώπους.
    Κουβάρι όλα.
    Το καταλληλότερο πλαίσιο για να θεριέψει η βία.

    Ψεύτρα να βγω, τα χειρότερα ακόμα δεν τα'δαμε.

    ReplyDelete
  24. Το ότι έχουν αποθρασσυνθεί εντελώς οι νέοι δεν είναι νέο... Επίσης δεν μπορούμε να τα φορτώνουμε όλα στους αλλοδαπούς γιατί και η δική μας νεολαία καλά φυντάνια βγάζει! Περαστικά στο μικρό σου...

    ReplyDelete
  25. να το ρίξω λιγάκι στην πλάκα...
    πόσο υπερασπίζονται οι μάνες του υιούς???????
    φιλάκια....

    είναι κρίμα όμως να πληρώνει συνέχει ο καημένος....

    ReplyDelete
  26. κατ αρχην σας ευχαριστω πολυ ολους..
    δεν εχω κατι να συμπληρωσω..τα ειπατε ολα..με οποιον κι αν το συζητησα ειχε και κατι αναλογο και ακομη πιο τραγικο να μου διηγηθει..βεβαια αυτο δε μας παρηγορει,απεναντιας φαινεται καθαρα ποσο αδυναμοι ειμαστε μπροστα σε ατομα που μπορουν τοσο ευκολα να χρησιμοποιουν τη βια..
    κι ισως εχει δικιο η καπετανισσα..την κοινωνια που τους δινουμε αντιγραφουν..αλλα ρε γμτ..δε θελω να πιστεψω πως θα δουμε χειροτερα..δε θελω..
    ο Αλεξανδρος ειναι καλα,αλλα φοβισμενος..και το βλεπω στις αντιδρασεις του..
    ευχομαι να σταματησει εδω..ποτε πια..τιποτα ασχημο..!!
    φιλια και καληνυχτες σε ολους..!!

    ReplyDelete
  27. Η βία πάντα με ταράζει και με εκπλήσσει κάθε φορά σα να είναι καινούρια...Ι διαίτερα όταν αυτός που παθαίνει κάτι είναι αθώος και ανυποψίαστος.

    ReplyDelete
  28. @..gitsaki..ετσι ακριβως..κι εμενα..!!

    ReplyDelete
  29. Πάλι καλά που την έβγαλε φτηνά μεένα καρούμπαλο. Πριν εναμιση χρόνο, κεντρικά εδώ, επιτέθηκαν σε ενα αγόρι και ένα κορίτσι με σιδερογροθιές και της έσπασαν της 15χρονης δόντια και το κάτω σαγόνι. Χωρίς λόγο και αιτία...
    Φοβόμαστε για τα παιδιά μας, αλλά όπως λες είναι εμπειρίες που δυστυχώς αποκτούν με τα χρόνια μόνα τους. Περαστικά!

    ReplyDelete
  30. @..ονειρομαγειρεματα..και δε μπορουν να αμυνθουν τα δικα μας να παρει..δεν ειναι μαθημενα..δεν εχουν τη βια μεσα τους..

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...