Friday, May 04, 2007

τέλος χρόνου

Κινείσαι,τρέχεις,ξυπνάς,κοιμάσαι,ονειρεύεσαι,πονάς,γελάς,πλη-
γώνεσαι,παραπονιέσαι,ζητάς, περιμένεις το πλήρωμα του χρόνου.
Τον χρόνο να σου δείξει,λες ,να σου πει. Να σου δώσει σημάδι,
πορτοκαλί μέσα σε πράσινο.
Ο χρόνος όμως σου μιλάει καθημερινά. Κι εσύ περιμένεις.Ακόμη.
Τι;Αυτά που δεν έχεις μάτια να δεις.Αυτιά να ακούσεις.Ψαλίδι να
κόψεις.Γιατί δεν μπορείς να δεχτείς πως ό,τι ονειρεύτηκες,ήταν
αυτό που έζησες και τίποτα λιγότερο,τίποτα περισσότερο.
Κουράστηκα να ελπίζω,να ονειρεύομαι,να πονάω,να πληγώνωμαι.
Ρυτίδιασαν οι ελπίδες μου,γέλασαν τα όνειρά μου,ωρίμασα γλύφοντας
τις πληγές μου.Σκόνταψα στα βήματά μου,μπερδεύτηκα στο στρίφωμα
της φούστας μου,κράτησες την καρδιά μου στα χέρια σου,πλημμύρισες
στο αίμα μου κι έκανες υπομονή να σου δείξει ο χρόνος.
Κι ο χρόνος έδειξε..το ρολόι σταμάτησε!!

23 comments:

  1. Είδες; Είδες λάθη που γίνονται;
    Κι ο χρόνος φεύγει.

    ReplyDelete
  2. Kατά ένα περίεργο τρόπο, ο χρόνος είναι διάνυσμα. Δεν πρέπει να βιαστείς να το διανύσεις.
    καλό ΣΚ!

    ReplyDelete
  3. "Ο χρόνος είναι ένα παιγνίδι που δεν κερδίζουμε ποτέ" έλεγα από χρόνια. Κι ας αφέθηκα σε μια αιώνια θαρρείς αναμονή δίχως ένα του σημάδι να έχω.
    Μη λογίζεις το χρόνο που πέρασε αν εκείνος δε χάθηκε.
    Χάνεται ο χρόνος όταν δίχως νόημα φεύγει, όταν στον απολογισμό δείχνει να 'ναι κενός.

    ReplyDelete
  4. Μου άρεσε...
    Το τύπωσα για να το ξαναδιαβάσω!
    Καλό Σ/Κ!

    ReplyDelete
  5. Ο χρόνος είναι ανίκητος, έτσι κι αλλιώς... ο μόνος ανίκητος...
    Μόνη χαραμάδα, μόνη περίπτωση οιονεί νίκης μας πάνω του : να τον πάρουμε με το μέρος μας, να τον προσεταιρισθούμε, κι αυτό γίνεται μονάχα όταν τον καβαλάμε και πάμε, όταν δεν τον αφήνουμε να πηγαίνει χαμένος, ούτε στιγμή ούτε ώρα, όσο γίνεται...

    ReplyDelete
  6. @..amo..εμπειριες τα λαθη..κι ο χρονος εχει ηδη φυγει..παει..!!

    ReplyDelete
  7. @..σπυρο..δε σε συμφερει να βιαστεις..!!καλο ΣΚ κι εσενα..

    ReplyDelete
  8. @..ηχος πλαγιος..εχεις απολυτο δικιο,δε λυπαμαι ποτε για το χρονο που εχει φυγει,μερικες φορες λυπαμαι για πραγματα που ηταν ολοφανερα μπροστα μου κι εκανα πως δεν εβλεπα..γιατι επρεπε να διαγραψω..και δε μπορουσα..
    καλημερουδια..

    ReplyDelete
  9. @..ασκαρδαμυκτι..με την ησυχια σου..καλο ΣΚ και σε σενα..

    ReplyDelete
  10. @..αστεροειδη..ετσι ειναι ακριβως..αλλα για τα αλλα τα ολοφανερα που δε θελουμε να δεχτουμε,να παρουμε το ψαλιδι να τα κοψουμε..αυτα που κανοντας υπομονη και ξανακανοντας υπομονη λεμε 'ο χρονος θα δειξει'(μια εκφραση που δε με καλυπτει καθολου)μ αυτα δε ξερω τι θα κανουμε..
    εγω βλεπω απο την αρχη πως εχουν τα πραγματα..απο την πρωτη μερα..αλλοι δε το δεχονται και περιμενουν και περιμενουν για να καταληξουν τελος να πουν και να δεχτουν αυτο που εγω εχω ηδη δει απο την πρωτη μερα..
    καλημερες..

    ReplyDelete
  11. Ναι, αλλά δεν πρέπει να "αδικούνται" κι όσοι δεν έχουν αυτό το χάρισμα της ορθής κρίσεως ή της διορατικότητας, της διαισθήσεως, και θέλουν να τους δείξει ο χρόνος κι η ζωή, με τα γυρίσματά της και τα μαθήματά της, το πώς έχουν τα πράγματα...
    Γνώση πραγματικά δική μας είναι η κερδισμένη με κόπο και βίωμα προσωπικό γνώση... όχι τόσο η διαβασμένη γνώση ή η δοσμένη από άλλον...
    Ο καθένας έχει, λοιπόν, τον τρόπο του για να ξέρει και για να μαθαίνει και για να πληρώνει όσα μαθαίνει!

    ReplyDelete
  12. Ο χρόνος είναι σχετικός....
    Κρατάω αυτό που είπε ο "ήχος πλάγιος.μόνος..." :
    "Χάνεται ο χρόνος όταν δίχως νόημα φεύγει, όταν στον απολογισμό δείχνει να 'ναι κενός. "

    Μη λυπάσαι. Μη μετανιώνεις.
    Κοίτα μόνο από εδώ κ πέρα τι κάνεις! :)
    Καλημέρες!

    ReplyDelete
  13. φεγγάρι μου, κι αν το βήμα σκοντάψει, η επαναφορά αναμένει.. η υπομονή περιμένει..και ο χρόνος πίσω δεν χαρίζεται..η ελπίδα ποτέ δεν χάνεται.
    Όμορφο ΣΚ σου εύχομαι με πολλά φιλιά.

    ReplyDelete
  14. Δεν πειράζει...Ξεκίνα πάλι από την αρχή και πες πως είναι ένα νέο ξεκίνημα...

    ReplyDelete
  15. Καλή μου φίλη εξαιρετικό το ποστ. Το διάβασα, το ξαναδιάβασα (την καλύτερη δουλειά έκανε ο Askard).
    Moυ άρεσαν πολύ όμως και όλα τα σχόλια όμως όταν μιλάει (εμμμμ.....γράφει) ο αστεροειδής, τρέχουν αχόρταγα τα μάτια μου, για να ρουφήξω τη γραφή του και ύστερα ξανά από την αρχή για να απολαύσω, τις έννοιες με τις οποίες δεν έχω παρά να συμφωνήσω.
    Φαντάζομαι πως όταν τον ακούει κανείς θα πρέπει να εκστασιάζεται.

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  16. @..αστεροειδη..αρκει να μην ειμαι εγω αυτη που ταλαιπωρουμαι με τον αργο τροπο του καθενος..
    αν και νομιζω πως ο αργος αυτος τροπος ειναι κομματακι επιτηδευμενος..σε αλλα θεματα πως υπαρχει ευστροφια και διορατικοτητα??

    ReplyDelete
  17. @..little a..δε λυπαμαι και δε μετανοιωνω για τιποτα..στις επιλογες μου ηταν ολα..φιλια..

    ReplyDelete
  18. @..mist..οταν το βημα σκονταψει..καλο ειναι να βλεπουμε μπροστα..ποσες φορες πια μπορεις να σκονταφτεις??

    ReplyDelete
  19. @..gitsaki..ετσι λεω κι εγω..φιλια..

    ReplyDelete
  20. @..φυρδην-μιγδην..ποιος ειναι ο askard??..o αστεροειδης παντα πολυ ωραια τα λεει και παντα εχει μια χορταστικη αποψη..να πω την αληθεια μου..δεν τον εχω ακουσει να μιλαει οποτε δεν εχω αποψη..θα τον αντεχαμε λες??..:)))

    ReplyDelete
  21. Σε νιώθω...
    Μου τη δίνει ο χρόνος..
    Φιλί μεγάλο

    ReplyDelete
  22. Μακάρι τα ρολόγια να σταματούσαν κάποιες στιγμές για να τις χαρούμε όσο μπορούμε περισσότερο. Αλλά θα μαθαίναμε ποτέ τη συνέχεια;
    Καλημέρα καλή μου

    ReplyDelete
  23. ...κάτι που είπα, κάτι που έκανα ,δεν ξέρω ακριβώς τι ...Πάντως κάτι ΄σ'ενόχλησε.

    ...έσβυσες και τα σχόλια σου από το blog μου

    ...Τι σε πείραξε ;;;

    Γιάννης

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...