Saturday, May 26, 2007

άτιμο τριήμερο


Οδός Τσιμισκή με βροχή.Τα αυτοκίνητα σε ασφυκτικό μποτιλιάρισμα.Άφησα το ταξί δέκα τετράγωνα πριν.Δεν είχε νόημα,παρ όλο που ήξερα πως ίσα που προλάβαινα το ραντεβού.
Άνοιξα την ομπρέλλα μου και προχωρούσα με σίγουρα βήματα μέσα στα κόκκινα πλαστικά ανοιξιάτικα μποτάκια μου,αποφεύγοντας τις μικρές λασπωμένες λίμνες κάτω από σπασμένα πλακάκια.Η βροχή τρυπούσε την άσφαλτο και μούσκευε το καινούργιο μου ακριβοπληρωμένο τζην με τα κεντημένα τσεπάκια.Περπάτησα όσο πιό γρήγορα μπορούσα ανάμεσα σε εκατοντάδες ομπρέλλες με υδάτινα κρόσια,στα Λαδάδικα επιτέλους έστριψα στην Ερνέστου Εμπράρ,όπου με περίμενε ο δικηγόρος μου.Στο νούμερο 13 αριστερά,βούτηξα στην είσοδο, κλείνοντας την ομπρέλλα μου και τινάζοντας την από τα βρόχινα νερά.Το γραφείο του ήταν στον 4ο όροφο.Περίμενα τον ανελκυστήρα να κατέβει από τον 6ο και μπήκα μέσα.Μαζί μου κι ένας άντρας.
Έκλεισα την δύφιλλη μαντεμένια πόρτα μπροστά μου.
-Εγώ πάω στον τέταρτο είπα,ενώ στράγγιζα σταγόνες και τον είδα να πατάει το κουμπί.Η νοτισμένη πνοή του μύριζε ψημμένο φύλλο,με βανίλια και κανέλλα μαζί.Ήταν η πρώτη μου κουβέντα μαζί του,δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα ακολουθούσε όταν το ασανσέρ σταμάτησε μεταξύ πρώτου και δεύτερου,με ένα χαρακτηριστικό θόρυβο από κουρασμένες αλυσίδες.
Κοιταχτήκαμε.Αρχίσαμε να χτυπάμε την πόρτα.Φωνάξαμε όσο πιό δυνατά μπορούσαμε.Ησυχία..καμμία κίνηση.Ούτε κάποιος θυρωρός,ούτε ένας ένοικος.
Κοίταξα το ρολόι μου.Κόντευε τρεις.Το ραντεβού μου ήταν στις δυόμιση.Ήμουν εδώ και αρκετά λεπτά αργοπορημένη.Σίγουρα ο δικηγόρος μου είχε φύγει.
Το κτίριο ήταν γεμάτο γραφεία,ένας εισαγωγέας,ένα τυπογραφείο προσκλητηρίων,και όλα τα υπόλοιπα δικηγορικά γραφεία.
-Είναι Σάββατο είπα αποκαμωμένη.. προφανώς όλοι έχουν φύγει από νωρίς.Αλλά δε μπορεί όλο και κάποιος θα έχει μείνει, ήλπιζα.
-Δεν είναι μόνο Σάββατο,ακολουθεί και ένα γαμημένο τριήμερο ψιθύρισε ο άντρας δίπλα μου,σαν να μην πολυήθελε να τον ακούσω.
-Και τώρα??ρώτησα αλλά αντί γιά απάντηση είδα τα χέρια του μπουνιές να χτυπούν το μέταλο της πόρτας.
Έχοντας την αργία του αγ. πνεύματος μπροστά μου,και χαμένη μέσα στις σελίδες του βιβλίου του ισίδωρου ζουργού,στην σκιά της πεταλούδας,είχα αυτή την φαντασίωση..
Ένα τριήμερο μέσα σε ένα ασανσέρ,σε μία πολυκατοικία έρημη από κατοίκους.Τι θα μπορούσε να συμβεί έως το πρωινό της Τρίτης??
1)Να συμπαθήσω τον άντρα δίπλα μου,που ονομάζεται Νίκος.
2)Να με συμπαθήσει κι αυτός.
3)Να βγάλουμε τα εσώψυχά μας.
4)Να μάθω πως είναι μία δεκαετία μικρότερος μου.
5)Να τον ερωτευτώ.
6)Να κάνουμε σεξ.
Άραγε είναι εφικτό το σεξ σ ένα μικρό ασφυκτικό ασανσέρ?Κάτω από δύσκολες συνθήκες δίψας και πείνας?Απελπισίας?Ζέστης?Το φιλί σε χείλια που ταλαιπωρούνται από αφυδάτωση?
7)Θα είχα κρίση κλειστοφοβίας?
8)Θα επιζούσα??
9)Μήπως δεν θα συνέβαινε τίποτα απ όλα αυτά και απλά θα περιμέναμε υπομονετικά να μας άκουγε κάποιος και να μας βγάλει?
Εσείς τι λέτε γιατί εγώ δεν βγάζω άκρη..το μόνο που ξέρω είναι πως μισώ τα τριήμερα που όλο κάτι τέτοιους προβληματισμούς μου φέρνουν..ποιός γνωρίζει άλλωστε το γιατί..!!
αχχ ισίδωρε τι μούχεις κάνει..

79 comments:

  1. ας πούμε καταρχάς το απλό...

    Δοκιμάζουμε να πάρουμε το "999" να έρθουν για τον αμπεγκλωβισμό σας... ας πούμε..;

    o.k. δεν πιάνει το κινητό ή δεν θέλετε τέλος πάντων.
    Ε, τότε κάντε τα όλα (και ναι, θα επιζούσατε)

    :) πολύ έξυπνο ποστάκι

    ReplyDelete
  2. δεσποσυνη μου..οσες φορες κι αν βγαλαμε τα κινητα απο τσαντες και τσεπες,ματαια,δεν ειχαν σημα..δεν ειναι να τα εμπιστευεσαι αυτα του διαολου τα πραματα..!!
    :)))

    ReplyDelete
  3. χμ! επιστρεψατε δριμυτερη...
    ή μου φαινεται;;;;

    καλως ηρθες...
    φιλι...

    ReplyDelete
  4. @..βασιλικη..
    τσου..
    απο την αρρωστεια του τριημερου ειναι..:)))
    σμακ..!!

    ReplyDelete
  5. Τώρα που τα γράφεις αυτά ο .. Νίκος είναι δίπλα σου, ή -δυστυχώς- απεγκλωβιστήκατε;
    :) :) :)

    ReplyDelete
  6. @..marko..σσσσσςςςςς..!!δε μπορω να σου πω,μην ακουσει που σας τα λεω..;)

    ReplyDelete
  7. χι χι...διαβάζοντας για το ασανσέρ και το 3ήμερο...βρε κάτι σαν σκια της πεταλούδας πέφτει εδώ σκέφτηκα...και μετά να 'σου κι ο Ισιδώρος...κατανοώ απόλυτα...

    ReplyDelete
  8. @..cook the book..απο τη μια οι υπεροχες μεν,ατελειωτες δε..σελιδες του βιβλιου..απο την αλλη η φαντασια μου που εχει αναψει..βαλε και το τριημερο μπροστα..εε πολυ θελει..??
    :)))

    ReplyDelete
  9. Χαίρομαι τη φαντασία σου !
    Εγώ πάντως θα ευχηθώ καλό τριήμερο!

    ReplyDelete
  10. @..elmelissa..ολοδικη μου η φαντασιωση..αιτια το βιβλιο..καλο τριημερο..ας ειναι..

    ReplyDelete
  11. Γενικότερα ημέρες γιορτινές, με πιάνει πάντα τούτη η σεναριολογία για καταστάσεις που θα μπορούσαν να διαταράξουν την ροή της ημέρας.
    Δε θα πω τι απ’ όλα αλλά το κάθε τι έχει και την δική του χαρά κι αγωνία κρυμμένη.

    Καλό σου βράδυ ψυχούλα μου.

    ReplyDelete
  12. Καλως ηρθες φεγγαροαγκαλιασμενη να μας γεμισεις παλι με τις ιστοριες και τις αποψεις σου.Ελπιζω να ξεκουραστηκες να ηρεμησες και αν κρινω απο τον Ισιδωρο καταπληκτικο βιβλιο.
    Ομως αυτη η μελαγχολια στην φαντασιωση σου? Ειναι πραγματι οι αργιες ή ανασφαλεια της καθημερινοτητας?
    Η ζωη δεν κλεινεται σε ενα κουτι του ασανσερ οσο αντιξοες και αν ειανι οι συνθηκες ειναι ομορφη ηλιολουστη την μερα φεγγαρενια και ερωτικη το βραδυ ειδικα στην Θεσσαλονικη
    Kostis

    ReplyDelete
  13. 3,1,2,4,5,6,8 και όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά...
    :-))

    ReplyDelete
  14. Θα τον συμπαθήσεις, τι στο καλό, τόσες ώρες.. προβλέπω γερή ψυχανάλυση! Κάποια στιγμή φυσικά θα σας βγάλουνε.. μέχρι τότε ηρεμία, χαλάρωση, παίξτε και κανένα παιχνίδι να περάσει η ώρα!

    ReplyDelete
  15. @..ηχος πλαγιος..πραγματικα ολα τη δικη τους χαρη εχουν..!!
    καλησπερα..

    ReplyDelete
  16. @..kosti..καλως σας βρηκα..το βιβλιο ειναι παρα πολυ ωραιο,αλλα πολυσελιδο..απο τη μια θελω να το τελειωσω κι απο την αλλη δε θελω να το αφησω.
    την θεσσαλονικη την λατρευω σαν πολη,ερωτικη ομως δεν την ειδα ποτε..δε ξερω γιατι..
    εχεις δικιο πως η ζωη ειναι εκει εξω..περα απο φαντασιωσεις..αλλα να ..λιγο το βιβλιο..πολυ το τριημερο..ειναι να μη σου κολλησει στο μυαλο..!!
    ειναι αληθεια πως οι αργιες ειναι η ανασφαλεια της καθημερινοτητας..μηπως πρεπει να το ψαξω??..:))

    ReplyDelete
  17. @..ονειρομαγειρεματα..πολυ σωστη σε βρισκω..!!

    ReplyDelete
  18. @..sunshine..να μεινουμε στη συμπαθεια λες??
    παιχνιδια??εχει μονοπολη στα σανσερ..εε..εχει??..;)

    ReplyDelete
  19. aτα πολλα λόγια ειναι φτώχεια!

    ReplyDelete
  20. μ'αρεσε ο τρόπος που εκφράστηκες.

    ReplyDelete
  21. Και μόνο που διάβασα για το...υπέροχο τριήμερο ...ψυχοπλακώθηκα, παρέλυσα.... έχω και υψοφοβία η γυναίκα...
    ΄Αντε τώρα εκείνος να κρατούσε και μία σακκούλα ψάρια, λέω τώρα... που τα προόριζε για το σπίτι του...
    Ε; μου λες;.....
    ;-)

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  22. @..αλεξανδρα..πραγματικα χαιρομαι..

    ReplyDelete
  23. @..φυρδην-μιγδην..εγω εγραφα στο μπλογκ σου,κι εσυ στο δικο μου..:))
    σακουλα ψαρια??εε τωρα ξενερωσα τελειως..ημουν που ημουν..

    ReplyDelete
  24. Όλα είναι εφικτά σαν το καλεί η ψυχή, μικρή μου!
    Δεν είναι οι χώροι που ορίζουν τις σχέσεις ούτε την έκβαση των πραγμάτων, εκτός... εκτός κι αν μιλάμε για το χώρο της καρδιάς!
    Άπλετος όμως είναι τούτος εδώ, ε;

    Λοιπόν, σα βροχή και τα δικά μου φιλιά κι ευχές μου για ένα επιθυμητό μπλοκάρισμα σε ασανσέρ με Νίκο... νικηφόρο -ως προς την εξέλιξη!


    (Πες μου για το βιβλίο μόλις το τελειώσεις)

    ReplyDelete
  25. Το αδιέξοδο του ασανσέρ και η γοητεία ενός πιθανού έρωτα, σε τέλεια αρμονία.
    Ε, μόνο εσύ θα μπορούσες να το καταφέρεις αυτό.

    Τώρα συγγνώμη για το ξενέρωμα, αλλά ένα πρόβλημα θα ήταν η τουαλέτα. Και συχνουρία να μην έχεις, τρεις ημέρες ειναι αυτές.
    Χωρίς αυτό το "τεχνικό πρόβλημα" οι ώρες θα περνούσαν πολύ ευχάριστα ;)

    ΥΓ:Κλείστηκα σε ασανσέρ 9 μηνών έγγυος,ολομοναχη.Και τα κινητά τότε σπάνιζαν.Με κατέβασε ο πυροσβέστης, αγκαλίτσα.

    ReplyDelete
  26. Στον αριθμό 13 είπες ότι ήταν;) και Παρασκευή ;))

    ReplyDelete
  27. @..καπετανισσα..θα σου το πω κι απο τωρα πως ειναι πολυ ενδιαφερον βιβλιο..θα σου πω κι οταν το τελειωσω..μα δε πιστευω πως κατι θα μ εχει κανει να αλλαξω αποψη..
    οσο για την καρδια,ολα ειναι εφικτα..ολα..!!

    ReplyDelete
  28. @..amo..μου,δεν ειναι δικο μου κατορθωμα δθστυχως αυτη η ιστορια,αλλος την σκαρφιστηκε κι εγω απλα την προσαρμοσα στην καθημερινοτητα μου..
    εγκυος,σε ασανσερ??τρομερο..
    οσο για την τουαλετα,το παραβλεπω,οπως και τη σακουλα με τα ψαρια..αλλοιως θελω να το φανταζομαι..με αρωμα βανιλιας και κανελας ειπαμε..και κουκλος ειναι΄,κ δεκαετια μικροτερος..εεε πια..!!...:)))
    και να σου πω..για το συγκεκριμενο κοματι του βιβλιου,εχω πολυ αγωνια για την εξελιξη του..για να δουμε..

    ReplyDelete
  29. @..caesar..δεν ηταν..ειμαστε ακομη..και κλειστηκαμε σαββατο..σημερα δευτερα..:)))
    εε καλα μη καλεσεις την πυροσβεστικη εσυ..μια χαρα ειμαστε κι ετσι..;)

    ReplyDelete
  30. Τελικά τι θα αποφάσιζες να κάνεις απ' όλα ρε φεγγαράκι; Λίγο η βροχή, λίγο η απουσία ανθρώπινης ύπαρξης στο κτίριο...Λίγες κουβέντες. Ε, και η κανελίτσα ωραία μυρωδιά..:P :P
    Φιλώ σε, καλή μας μέρα :)

    ReplyDelete
  31. @..bebe..ειναι η κανελιτσα που..αλλοιως σιγα να μην..;)
    τς..

    ReplyDelete
  32. Φοβάμαι πολύ τους άγνωστους άνδρες μέσα σε ανελκυστήρες.
    Αν μπει κάποιος μετά από μένα, κρατάω την αναπνοή μου μέχρι να φτάσω στον όροφό μου.
    Τώρα άμα ήτανε πια τόοοοοοσο ωραίος, κι εγώ τόοοοοοοσο ελεύθερη, μπορεί να έβαζα τη φοβία μου στην άκρη και να προσπαθούσα να τον γοητεύσω...

    ReplyDelete
  33. @..3 parties..κι εγω φοβαμαι τους αγνωστους αντρες στα ασανσερ..μονο τον Νικο εμπιστευτηκα αυτες τις μερες..δεν ξερω πως..;)

    ReplyDelete
  34. μου άρεσε εξαιρετικά η σκηνοθεσία... φανταστήκαμε την εικόνα, τη μυρωδιά... αλήθεια ποια μουσική θα ταίριαζε? προσπαθώ να τη φανταστώ αρμονική με τις εικόνες...
    φιλί γλυκό επιστροφής...
    mauve

    ReplyDelete
  35. @..mauve..στο βιβλιο να δεις εικονες..ανταποδιδω το φιλι..!!

    ReplyDelete
  36. @..dawkinson..εε οχι κι ασχημα ;)

    ReplyDelete
  37. Ααα πολύ νόστιμο ποστ!
    Να σου πω.. αυτός ο Νίκος ήταν ψηλός, ηλοκαμένος με θεληματικό πηγούνι,οχι γιατί αν δεν ήταν ..θα προτιμήσω την option να σας βρούν αμέσως..αν ήταν όμως.. τότε ζήτω τα τριήμερα!
    ΥΓ: Μη φανταστεί κανείς πως διάβαζα βίπερ ΝΟΡΑ όταν ήμουν πιτσιρίκα ΔΕΝ είναι αλήθεια δεν είναι αλήθεια..χε χε χε..

    ReplyDelete
  38. @..rodoula-kelly..
    o Nικος ειναι ακομη διπλα μου ,πολυ ομορφος,με στιβαρα μπρατσα τα οποια με κανουν να νιωθω σιγουρια κλπ κλπ.
    ΝΟΡΑ?οσο μπορω να θυμηθω..μαλλον τα ΑΡΛΕΚΙΝ προτιμουσα,αλλα δεν τα ειχα αντεξει για πολυ..ενα καλοκαιρι ηταν ολη κι ολη η φαση..
    επισης πολυ μου αρεσε οταν το χρωμα των νυχιων μου ταιριαζε με το χρωμα του εξωφυλλου..κουφο εε??

    ReplyDelete
  39. Ό,τι και να λες, και μόνο που θα μπορούσε να ξεκινήσει τριήμερο με δικηγόρο σκέφτομαι πως σχεδόν ο,τιδήποτε θα ήταν καλύτερο!

    Να σου πω (στο αυτί), όταν τελειώσει το τριήμερο θα μας πεις,ε; Χιχιχι

    Καλημέρα γλυκιά μου, ακόμα βρέχει -ελπίζω ο Νίκος ακόμα να είναι κάπου εκεί γύρω!

    ReplyDelete
  40. Στην αρχή μου ρθε φιάλτης.
    Κάτι σαν τριήμερο σε ασανσέρ κατάλαβα, αλλα με σέξ μεσα σε αυτό.
    Καλά, μη βαράτε, το ξαναδιάβασα.
    Εγω αν και δεν μου αρκούν τα τριήμερα, έχω γι αυτά άλλες φαντασιώσεις, όχι τόσο ...κλειστοφοβικές.
    Σε ανοιχτούς χώρους, ελεύθερους και μακριά, πολύ μακριά.
    Την καλησπέρα μου :)

    ReplyDelete
  41. Πολύ δημιουργική φαντασί αέχεις, Φεγγαρένια μου! ;) Καλέ ο ...Νίκος, αξίζει τουλάχιστον? Ή τζάμπα η άσκηση?

    ReplyDelete
  42. μωρε καιμε τον μπραντ πητ να κλεινομουνα εγω ...τετοια κλειστοφοβια πουεχωωωωωωωωω ..τεζα θα ημουν
    ..για πε ..του μοιαζε ο νικος η καλυτερος ;;;;;;χεχεχεχεχε

    ReplyDelete
  43. @..industrial..πραγματι τριημερο με δικηγορικο ξεκινημα που να σου βγει σε καλο..!!
    εσυ περασες καλα??

    ReplyDelete
  44. @..tzonako..πολυ σωστες τις βρισκω τις φαντασιωσεις σου..!!

    ReplyDelete
  45. @..renata..ο νικος αψογος και κουκλι..βανιλια και κανελα ειπαμε..!!
    η φαντασια δεν ειναι δικη μου..του συγγραφεα ειναι..:))

    ReplyDelete
  46. @..sevarose..χιχ..τωρα που το λες..κι ελεγα ποιον μου θυμιζει..ποιον μου θυμιζει..!!
    :):):)

    ReplyDelete
  47. είναι εφικτό το σεξ σ' ένα μικρό, ασφυκτικό ασανσέρ.
    Στάνταρ!

    ReplyDelete
  48. Φεγγαρένια τι όμορφες φαντασιώσεις είναι αυτές. Πολλές φορές έχει τύχει να εύχομαι να γίνει ακριβώς όπως το περιγράφεις αλλά ποτέ ρε γμτ!
    Βέβαια άλλες φορές λές μωρέ και Ταρζάν θα γίνω αρκεί να βγώ απο εδώ!
    Μυστήρια πράγματα αυτά τα ασανσέρ!!!

    ReplyDelete
  49. @..spyro..με τα πολλα εκει κατεληξα κι εγω..!!

    ReplyDelete
  50. @..george..εγω να δεις τι ευχομαι αλλα μπααα..δεν εχω καλη νεραιδα φαινεται..
    παντως το τριημερο περασε πλακα στην πλακα..ουφφφφ!!

    ReplyDelete
  51. Όλα μπορούν να συμβούν,
    ο έρωτας ανοίγει όλες τις κλειστές πόρτες......ε, και ο Νίκος κούκλος μου ακούγεται??
    θα ψάξω το βιβλίο ενδιαφέρον πολύ μου ακούστηκε..!!
    Καλώς 'ηρθες

    ReplyDelete
  52. Στενοχωρήθηκα πολύ με ό,τι έγινε και διάβαζα πολύ... Αλλά ήπια και τις μπύρες μου κι έκανα κι ένα δυο όμορφα πράγματα...

    Ει, ψψψψψψψψτ, τέλειωσε το τριήμερο, πες μου στ' αυτί, ο Νίκος είναι δίπλα σου, είναι κούκλος και σας έχει πιάσει η μέση από τα αεροπλανικά στο ασανσέρ,ε; ;)))

    Καλημέρα!!!!!!!!!

    ReplyDelete
  53. ...όπως το είπες το τριήμερο πέρασε. Παρ' ολ' αυτά πράγματι χαίρομαι την φαντασίωση σου (αυτή που πηγάζει απ' το βιβλίο, και οχι μόνο)... να την επιστεύεσαι, κι ας την μετράς ανάποδα.

    ReplyDelete
  54. Μα που να το φανταστώ ότι η κυρία που κλείστηκε μαζί μου στο ασσανσέρ ήταν μπλογκερ και μάλιστα η φεγγαροαγκαλιασμένη!!
    Σκεφτόμουν το ίδιο πράγμα. Σεξ τρεις μέρες μέσα στο ασσανσέρ. Το τέλειο. Γκαντεμιά, πήρε μπρος
    Καλημέρα

    ReplyDelete
  55. Μας έλειψες...!
    Καλως ήρθες!

    Ωραίο το ποστάκι μα ποιο πολύ τα ερωτηματιματικά που θέτει...
    Πόσο μπορεί να αλλάξουν την ζωή σου μικρα (τοσο δα) τυχαία περιστατιτικά...

    Συμβαίνουν ομως... ;)

    ReplyDelete
  56. Καλώς το κορίτσι μας !! Γεμίσανε οι μπαταρίες ?
    Φιλια ::))

    ReplyDelete
  57. @..fatale..το βιβλιο αξιζει..ειναι απο τα βιβλια που σου δινουν ζωντανες εικονες..περπατησα μεσα σ αυτες..

    ReplyDelete
  58. @..industrial..νωρις το πρωι μας εβγαλε η πυροσβεστικη..εκανα διπλο ζεστο ντουζ γιατι ημουν στο κακο το χαλι..για την μεση δε μιλαω μη και το παρει το ματι του και μαθει πως ειμαι τοσο μεγαλυτερη του..
    και το καλυτερο..δεν εχει σταματησει να κτυπαει το κινητο μου!! τς..

    ReplyDelete
  59. @..mist..εγω ενα ξερω..μια χαρα μου βγηκε το τριημερο..και στο επομενο ευχομαι..!!

    ReplyDelete
  60. @..bar..μα εγω σου ειπα με πλαγιο τροπο..ασε μη κανεις αλλες προσπαθειες..καλα ειμαστε εδω μεσα..τιποταα εσυ..
    εε τωρα ειδες τι εχασες..??
    :):):)

    ReplyDelete
  61. @..ιφιγενεια..θαμα δευτερολεπτων ειναι μερικες φορες..!!
    καλως σας βρηκα..

    ReplyDelete
  62. @..στελλα..μπααα..δεν προλαβαν να γεμισουν,αλλα οπως ειπα ηταν ενα κουνουπι που με τσιμπουσε,με ξανατσιμπουσε..!!

    ReplyDelete
  63. σεξ για τρεις ημέρες;..ψιλοσπετάκολο και μιρακολο!
    αλλά τρεις ημέρες ακατούρητη..μεγάλο πρόβλημα!

    ReplyDelete
  64. αν αυτο ειναι αποτελεσμα αρρωστιας... φανταζομαι τι γινεται οταν εισαι καλα!!!!

    :))))

    ReplyDelete
  65. @..νυχτολουλουδο..αυτο σκεφτομουν οσο αφορα το βιβλιο,για το ζευγαρι που ειναι κλεισμενο στο ασανσερ..θα τους βαλει να κατουρησουν,να βρωμισουν,και φανταζομαι μια συμπεριφορα τελειως ενστικτωδη..μια ισοπεδωση της ανθρωπινης λογικης..

    ReplyDelete
  66. @..βασιλικη μου..μιλησα εγω για αρρωστεια??να ξεκουρασω το μυαλουδακι μου απο τον εθισμο μου ηθελα..
    μετα ηρθε το τριημερο που πραγματικα μισω..κι εδεσε..:)))
    καληνυχτα σου ευχομαι

    ReplyDelete
  67. "το φιλί σε χείλια αφυδατωμένα" προσπαθώ να σκεφτώ, όχι πως και τ' άλλα σαν εμειρία δεν είναι σαν τανία μικρού μήκους!
    καλησπέρα

    ReplyDelete
  68. @..paranoia..ελαφρως στεγνο φανταζομαι..!!
    :)))

    ReplyDelete
  69. εσυ ξερεις...
    ομως εσυ μιλησες για αρρωστια στην απαντηση σου στο προηγουμενο μου σχολιο...

    να με συμπαθας αν δεν καταλαβα καλα...
    δεν θα επαναληφθει!

    ReplyDelete
  70. @..βασιλικη μου..τωρα το ειδα ναι χρησιμοποιω τη λεξη 'αρρωστειά'..
    μαλλον εννοω πως τα τριημερα με αρρωσταινουν..δε τα συμπαθω,ετσι ενω το χρειαζομουν να ξεκουραστω αλλη μια εβδομαδα,η σκεψη και μονο πως ειχαμε αργιες μπροστα μας μ εκανε να τις ξορκισω και να τις διασκεδασω με ενα ποστ..
    αυτο ηταν ολο..
    φιλια..

    ReplyDelete
  71. Ωραίο σα σύλληψη αλλά δε με ξετρελλαίνει καθόλου η ιδέα να κλειστώ με οποιονδήποτε σε ασανσέρ και μάλιστα να μην προβλέπεται να μας βγάλουν σύντομα.
    :)

    ReplyDelete
  72. xoxoxo προφανώς επέζησες :-)

    ReplyDelete
  73. ΥΓ Πήρες το τηλέφωνό του;

    ;-)

    ReplyDelete
  74. @..gitsaki..εμ λογικο ειναι..:)))

    ReplyDelete
  75. @..nosy..επεζησα..το τηλεφωνο του δεν το πηρα..πηρε αυτος το δικο μου..και στελνει συνεχεια μηνυματα..αμ πως!!
    :))

    ReplyDelete
  76. Χμμμ... Αρχίζω από το 9 : Σου συμβαίνει ό,τι θέλεις να σου συμβεί!
    Και, για να μη πάθεις σίγουρα καμμιά μοιραία κρίση κλειστοφοβίας, θα μπορούσα να ευχηθώ το "ναι" σε όλα τα υπόλοιπα!!!
    ;-))

    ReplyDelete
  77. @..αστεροειδη μου..:))))

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...