Tuesday, June 12, 2007

μεγάλη μπουκιά φάε

Έχεις τα πρότυπα σου..σαν άτομο με σκέψη και λογική.Τα πιστεύω σου,τις απόψεις σου..τα όρια σου!Ξέρεις τι σου αρέσει και τι όχι.Ή τουλάχιστον γνωρίζεις καλά τι δεν σου αρέσει.Π.χ. δεν θα έλεγες ποτέ όχι σε έναν άντρα ξανθό και γαλανομάτη.Αδύνατο με όσο το δυνατόν λιγότερες τριχούλες στο κορμί.Να μην φοράει γυαλιά.Μυωπίας εννοώ γιατί του ηλίου τα βρίσκεις γμτα.
Τον θέλεις με ανοιχτό μυαλό,φεμινιστής αν είναι δυνατόν.Με Ανατολίτη και οπισθοδρομικές απόψεις ποτέ!!

Κι έρχεται μια στιγμή στη ζωή σου που φέρνει τα πάνω κάτω.Μια στιγμή που βουλιάζει μέσα σου όλες τις μέχρι τώρα επιλογές σου.
Και θες να μιλήσεις,σε έναν άνθρωπο δικό σου,αυτόν που εμπιστεύεσαι πιο πολύ,που ξέρεις πως θα σ ακούσει.Και του μιλάς.
Είναι ο καλύτερος ο πιο έμπιστος σου φίλος.Ένας άντρας.Ένας φίλος τηλεφωνικός γιατί οι αρχές , ο περίγυρος και ο γάμος σου σου απαγορεύουν τέτοιου είδους συναντήσεις.Πως να μ έβλεπαν 10-15 χρόνια πριν να βγαίνω και να συζητώ μ έναν άντρα.Ούτε να το σκεφτώ τολμούσα.
Ένας φίλος τηλεφωνικός λοιπόν(ήταν αυτό που μου απέμεινε από μια παλιά πλατωνική γνωριμία).Γιατί τον εκτιμούσα και τον θαύμαζα και ήθελα να έχω φυλαγμένη τη γωνίτσα του στην καρδιά μου.
Αποφασίζεις λοιπόν να ξεπεράσεις τα όρια σου.Έρχεται στο καινούργιο γραφείο σου.Έχεις χρόνια να τον δεις.Πολλά.Δείχνει μεγαλύτερος.Έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος από τα μαλλιά του,έχει παχύνει,πάντα φορούσε γυαλιά μυωπίας και γενικά δεν σου αρέσει σαν άντρας.Γελάς με σιγουριά.Πόσο γελιέσαι όμως!

Η ζωή σ έχει στριμώξει.Χρειάζεσαι έναν άνθρωπο να ακουμπήσεις.Έναν φίλο φυσικά.Είσαι μοναχικό άτομο και δύσκολο,δεν μιλάς εύκολα στον περίγυρό σου.Μόνο σ αυτόν.Που σ ακούει ακούραστα.
Καιρό μετά νοιώθεις την ανάγκη ενός συντρόφου,μιας όμορφης ερωτικής σχέσης.Του το λες,τι φίλος σου θα ήταν εάν δεν του μιλούσες?Σε καταλαβαίνω απαντάει.
Τα Χριστούγεννα αισθάνεσαι μόνη.Πολλά τα άτομα γύρω αλλά εσύ μόνη.Πολλές φορές τον σκέπτεσαι.Ξέρεις πια ακόμη και το τι ακριβώς θα σου απαντούσε σε κάθε πιθανή σου ερώτηση.Σου περνάει απο το νου μια σχέση διαφορετικη μ αυτόν.Την απορίπτεις γρήγορα.Συχαίνεσαι την ιδέα.Εγώ μ αυτόν?Κατ αρχήν είναι φίλος μου κι έπειτα δεν είναι στα πρότυπα μου.Είναι χοντρός,άσχημος,φοράει μυωπικά γυαλιά και θεέ μου ειναι τόσο Ανατολίτης!
Από τα Χριστούγεννα μέχρι τον Ιούνιο δεν ειναι μεγάλο το διάστημα,είναι όμως αρκετό να σε κάνει να αλλάξεις άποψη.Που σημαίνει πως τον Ιούλιο ήδη τον βλέπεις με άλλο μάτι.Προβληματίζεσαι πολύ.Τα όρια σου από τη μιά το ότι δεν ανήκει στα πρότυπα σου από την άλλη.
Βγαίνεις μαζί του ραντεβού πλέον.Λες θα δείξει.Είσαι μπερδεμένη,αισθάνεσαι να περπατάς επάνω σε τεντωμένο σκοινί.Θα δείξει..
Σε φιλάει λοιπόν,ο άσχημος με την τριχωτή πλάτη..και χάνεσαι..ποιά αίσθηση του χρόνου??
Σε χαιδεύει και σε στέλνει κανονικά(στον παράδεισο).
Ποιά όρια και ποιά πρότυπα λοιπόν??
Από τότε μεγάλη μπουκιά τρώω,μεγάλη κουβέντα δε λέω..
Και ούτε πρότυπα έχω πιά..

81 comments:

  1. Δεν έχεις κι άδικο. Ασε που μπορεί ο ξανθός, άτριχος γαλανομάτης, να σου βγάλει κάτι εξαιρετικά απεχθές! Συνεπώς στις ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχουν πρότυπα.

    ReplyDelete
  2. Ετσι είναι ν'αφήνουμε τη ζωή να ζωγραφίζει μόνη της,να βιώνουμε ,να παρατηρούμε.
    Στη ζωή δεν της αρέσει να της κρατάς το χέρι την ώρα που ζωγραφίζει..κι'εγώ μεγάλη το έμαθα αυτό.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  3. Wow, τί ανατροπές είναι αυτές που μαθαίνω !!
    Πολύ ενδιαφέρον :)

    ReplyDelete
  4. 'Εχεις πρότυπα, αλλά τα θάβεις βαθειά μέσα σου μπρος στην ανάγκη για κάτι που έχεις προαποφασίσει να κάνεις, αλλά μη έχοντας περιθώρια επιλογών συνεχίζεις...
    Και ξέρεις τί θα γίνει ύστερα; Θα φτύνεις τα μούτρα σου στον καθρέφτη (τρόπος του λέγειν), που ξέπεσες στο χοντρό και φαλακρό...
    Τούτο το κακό το έχω...είμαι απόλυτη και παρορμητική....συγχωρείστε με...αππλά συνέχισα το δικό σου σενάριο.

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  5. @..giorgia..που εισαι εσυ??
    συμφωνουμε!!φιλια!!

    ReplyDelete
  6. @..rodoula..η ιδια η ζωη μας οδηγει..εκει που θελει..στη μεγαλη ηλικια εχεις την ωριμοτητα να μαθεις!!

    ReplyDelete
  7. @..γλαρενια μου..
    ξεπεφτω και ξεπεφτουν οι αλλοι σε μενα,για τον ενα και μοναδικο λογο:
    αγαπη και χημεια..
    νομιζω η χημεια τα λεει ολα..
    δεν θα ψαξω απο κει και περα το εαν ειναι ομορφος..δεν μ ενδιαφερει..
    (λιγο διαφορετικα το ειδες ή δεν καταφερα να γινω κατανοητη!!)
    φυσικα και δεν μιλαω για κουασιμοδο,μιλαω για εναν αντρα που απλα δεν ηταν στα προτυπα που ειχα στα 20-25..
    :)))

    ReplyDelete
  8. Πιστεύω πως η Γλαρένια κάτι άλλο θέλει να πεί που έχει να κάνει με "κοινωνικά πρότυπα" αλλά δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω μαζί της. (Σόρυ Γλαρένια). Είναι ωραίες σκέψεις Φεγγαρένια και δεν έχω παρά να προσυπογράψω το σχόλιο της georgia "στις ανθρώπινες σχέσεις δεν βάζεις πρότυπα" Δημιουργούνται σχέσεις που μπορούν να καταλήξουν σε ανθρώπινες.

    ReplyDelete
  9. ...ποτε μη λες ποτε για τιποτα ...
    ..ομορφο πολυ

    ReplyDelete
  10. @..george..πιστευω πως εκει που ειναι να βρεθεις θα βρεθεις!!

    ReplyDelete
  11. @..sevarose..ετσι ακριβως..και ειναι καποιες φορες που ολα στη φυση συνωμοτουν γι αυτο!!

    ReplyDelete
  12. Και είχα πάντα τη περιέργεια....
    Μάλιστα.
    Κάπως έτσι γίνεται.

    ReplyDelete
  13. @..μαυρη νταλια..
    ?????

    ReplyDelete
  14. Κοίταξε το ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο!

    ReplyDelete
  15. Τα πρότυπα καταρρέουν !!

    ReplyDelete
  16. "Την απορρίπτεις γρήγορα.Σιχαίνεσαι την ιδέα.Εγώ μ αυτόν;"

    Βασίστηκα εδώ, όπου δεν προκύπτει καμία χημεία και προφανώς ...παρενόησα.
    Χημεία για μένα είναι αυτό που λένε τα πιτσιρίκια "φλασιά" κι' εμείς πιο ευγενικά "κλικ", δηλ. η κεραυνοβόλος και αμοιβαία έλξη.

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  17. Μα το συναίσθημα δεν μπαίνει σε καλούπια.
    Κάνει τα δικά του σχέδια.

    Να υποθέσω ότι βρέθηκε ο πρίγκιπας;

    Φιλιά.

    ReplyDelete
  18. @..ηχε..
    εγινε κι ολας!!

    ReplyDelete
  19. @..ματ..δυστυχως πολλα ειναι αυτα που καταρρεουν..τα προτυπα το λιγοτερο..
    :)

    ReplyDelete
  20. @..φυρδην-μιγδην..
    αυτο ακριβως εννοω κι εγω.
    η φλασκια,το κλικ,η κεραυνοβολος κ αμοιβαια ελξη,ηρθε μετα,μετα απο αυτες τις σκεψεις!!
    δεν ειναι τρομερο??
    την καληνυχτα μου γλαρενια!!

    ReplyDelete
  21. @..αμο..ο πριγκηπας??ναι ναι εχει και ασπρο αλογο..αμ τι νομιζες!!
    :))

    ReplyDelete
  22. και χαιδεύεις την πλάτη αυτή που μοιάζει με γουναρικό Καστοριάς και λες : μωρό μου πόσο με ζεσταίνεις τα καλοκαίρια?
    και κοιτάς στα μάτια το τερατάκι και λες: ποιος γλύπτης σε έφτιαξε εσένα?
    άσε με μην κόψω φλέβες σήμερα

    ReplyDelete
  23. Στα 45 μου πια,
    μπορω με απολυτη σιγουρια να σου πω
    πως ο,τι "προτυπο" και να ειχα στα νιατα μου,
    δεν ηταν αυτο που τελικα θα μου εδειχνε τον παραδεισο.....

    Μου αρεσει πολυ αυτο το post.
    Στα "υπογεια" τις περισσοτερες φορες ειναι η θεα......

    ReplyDelete
  24. Τα πρότυπα ίσως μας βοηθούν σα σημεία αναφοράς. Τί σημασία έχει ο,τιδήποτε όταν είσαι ευτυχισμένη;

    Σκέψου το λιγότερο και ζήσε! (Τα ίδια λέω και σε 'μένα :)

    ReplyDelete
  25. Αναγκα και θεοι πειθονται γλυκο μου φεγγαρακι, ετσι το ερμηνευω εγω αυτο περι προτυπων για ολους μας βεβαιως βεβαιως! :-)

    ReplyDelete
  26. μ άρεσε αυτό της rodoula "Στη ζωή δεν της αρέσει να της κρατάς το χέρι την ώρα που ζωγραφίζει."
    απορία: Μα πού στο καλό πας και βρίσκεις τέτοια θέματα!!!
    όπως και να χει προτιμώ το να πω μεγάλο λόγο σε πείσμα όλων
    φιλιά

    ReplyDelete
  27. Ζήσε το και μη ρωτάς γιατί και πώς!
    Μόνο αυτό!
    Ο έρωτας δεν έχει γιατί, μόνο έτσι!
    Φιλί & αγκαλιά, καλημέρα!! :)))

    ReplyDelete
  28. Πωπω... πάνω που έλεγα ότι, εν τάξει, ξανθός και γαλανομάτης δεν είμαι - ούτε που πλησιάζω καν, δηλαδή σε Νορβηγό - άρα ΟΚ, δεν κινδυνεύεις από μένα, δεν κινδυνεύω από σένα, προχωράμε σε σίγουρα, ήσυχα, χαρτογραφημένα νερά, μου τα γύρισες!!!
    Όλα παίζουν τώρα!!! Πωπω...
    :-))))))))))))))))))))))))))

    ReplyDelete
  29. Aγαπητή μου
    Πάντα έτσι γίνεται.
    Δεν το ξέρατε.
    Εγώ μ΄αυτόν ; Ποτέ.
    Κι υστερα δαγκώνεις την γλώσσα σου.
    Αχ, αυτό το μυαλό μας.
    Παιχνίδια που μας παίζει.
    Δεν είναι η ζωή κατά την γνώμη μου.
    Το θυμικό μας είναι.
    Αυτό μας κάνει την ζημιά.
    Η μήπως τελικά δεν είναι ζημιά;

    ReplyDelete
  30. Σ΄ευχαριστω για ολα... σ΄ευχαριστω που δεν εγραψες περισσοτερα γιατι εκτος των αλλων ειμαι και ντροπαλος
    φιλι....

    ReplyDelete
  31. Η ζωή, το πιστεύω, είναι πολλές φορές πιο μαγική από τα παραμύθια. Γιατί η ευτυχία δεν είναι στον βάτραχο που γίνεται πρίγκιπας αλλά σε αυτό που σε κάνει να μεταμορφώνεσαι από μόνη σε ευτυχισμένη...

    Σημαντικό αυτό, κανένα πρότυπο δεν μπορεί να αναμετρηθεί μαζί του...

    ReplyDelete
  32. μα είναι δυνατόν;;; ξανθός, γαλανομάτης και άτριχος;;; και επιπλέον ΚΑΙ αδύνατος;;; ΜΠΛΙΑΧ... το λες αυτό πρότυπο;;;; και για μένα πρότυπο είναι αλλά προς αποφυγήν...
    Ενώ οι μελαχρινοί με την κοιλίτσα τους... άλλο πράγμα!!!! ΚΑΙ άντρας που μπορεί να σε στηρίξει;;; ΤΙ ΛΕΣ ΤΩρΑ;;;

    ReplyDelete
  33. @..annamaria..το ασχημο ειναι πως ολες οι επιλογες μας ηταν με τα κριτηρια εκεινης της εποχης..
    στερνη μου γνωση να σ ειχα πρωτα!!
    φιλια!!

    ReplyDelete
  34. @..αταλαντη..ολοι τα ιδια ζουμε και λεμε τελικα!!σμακ..

    ReplyDelete
  35. @..αερικο..η αναγκη λες τα δημιουργει ολα??πιθανον να ειναι κι ετσι!!
    καλο απογευμα

    ReplyDelete
  36. @..αλκυονη..
    ευτυχως που κατι σου αρεσε!!
    καλα εσυ πες μεγαλη κουβεντα δε θα σε μαλωσουμε!!
    οσο για τα ποστ ολοι λιγο πολυ τα βιωματα μας γραφουμε!!
    φιλια..

    ReplyDelete
  37. @..ερωτας..κι εγω αργησα να το καταλαβω..
    φιλια κ αγκαλια

    ReplyDelete
  38. @..βασιλικη μου καλως ηρθες..φιλιαα και καλησπερες!!

    ReplyDelete
  39. @..asteroid μου..τι να σου πω..ειχες μια ευκαιρια να ντυθεις spiderman-x ..κι αυτη την εχασες..!!εε τωρα??
    :)))))))))))

    ReplyDelete
  40. @..μαρω..
    εξαρταται,αλλες φορες θα ειναι ζημια κι αλλες οχι φανταζομαι!!
    οταν κανεις αναδρομη στο παρελθον,εκει ειναι το μεγαλο γελιο!!

    ReplyDelete
  41. @..χονδρος,φαλακρος κ με γυαλια..
    περισσοτερα??δηλαδη??υπαρχει κατι που δεν εχω διαπιστωσει ακομη??
    ανταποδιδω τον ασπασμο!!

    ReplyDelete
  42. @..industrial..ακριβως αυτο που σε κανει ευτυχισμενη..ποσο σημαντικο να θυμασαι πως υπαρχεις!!

    ReplyDelete
  43. @..bebelac..οπως ειπα και στο προηγουμενο ποστ,αντρας που να εχει γερα μπρατσα να φτιαξει τη σκαλα ωστε να σε πλησιασει στη γωνια του φεγγαριου που εισαι κρυμμενη!!

    ReplyDelete
  44. κολημμένη σε ένα ορισμένο πρότυπο ανδρός είμαι (και γι αυτό ακίνδυνη για τις φίλες μου) και έχω φάει την μούρη μου χιλιάδες φορές!
    ούτε θα μάθω ούτε και θα το απορρίψω!

    ReplyDelete
  45. @..nyxtoloyloydo..ποιο ειναι το προτιμο σου??
    ομολογησε..
    :)))

    ReplyDelete
  46. @..νυχτολουλουδο..
    με προδωσε το προτυπο!!

    ReplyDelete
  47. όλα αλλάζουν .....τίποτα δεν μένει σταθερό... το είπε και ο Φιλόσοφος Ηράκλειτος ....η ζωή στα φέρνει όλα στο πιάτο.... εσύ απλά παρατηρείς....

    Φιλιά

    ReplyDelete
  48. @..fatale..αντε να στο πουν αυτο στα 21 που ξεκινας ενα γαμο,που ξεκινας τη ζωη σου!!
    εε σκεψου τωρα εμενα που οχι μονο δεν ηξερα τι θα πει αλλαγη,αλλα μ ενοχλουσε ακομη και το οτι οι χειμωνιατικες μερες διαδεχονταν τις καλοκαιρινες..
    :)))

    ReplyDelete
  49. αχχ...αχχχ....

    φιλιά γλυκά σου στέλνω...!!!

    ReplyDelete
  50. @..fatale..
    σα λουκουμαδες τα φιλια σου με μπολικο μελι απο πανω(ωχ μαλλον παραισθησεις λογω διαιτας εχω)
    ανταποδιδω

    ReplyDelete
  51. .....χαχαχα...... έ οχι και λουκουμάδες τα φιλιά μου..!!!
    κάτι πιο σικ σε παρακαλώ....γλυκό του κουταλιού...σ' αρέσει...?

    Άντε καλό απογευμα...

    ReplyDelete
  52. @..fatale..
    πολυ πολυ καλο σου απογευμα
    :)))))))

    ReplyDelete
  53. Αφοπλιστικα ειλεικρινες το post σου
    Πολλες φορες ψαχνουμε τον θυσαυρο μας μακρια και δεν κοιταμε διπλα μας,το αισθανομαστε το ακουμπαμε και δεν το καταλαβαινουμε.Οτι καλυτερο να σας ευχηθω.Kostis

    ReplyDelete
  54. @..kosti..αυτο το οτι καλυτερο ας ειναι για ολους μας κι ας ειναι πιο γενικο..να αφορα π.χ. τους φιλους,τα παιδια μας και ο,τι προκυψει στη ζωη μας..ας ειναι καλο..αρκει αυτο!!

    ReplyDelete
  55. Την καλύτερη δουλειά κάνεις! Τα πρότυπα είναι απλά ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα και ουδεμία θέση έχουν πλάι στα συναισθήματα.

    ReplyDelete
  56. Αμ δεν ηξερες δε ρωταγες; Ακου λοιπον μια παλια ιστορια...
    Το 1997 που ημουν 23 χρονων ειχα πει τα εξης "ΠΟΤΕ":
    1) Ποτε σχεση μεσα στη δουλεια
    2) Ποτε σχεση με χωρισμενο (το χωρισμενος με παιδι δεν υπηρχε στα "ποτε" γιατι ξεπερνουσε τη φαντασια μου...)
    3) Δε μ αρεσουν οι μουσατοι και δε θα μ αρεσουν ποτε
    4) Δεν θα παντρευτω πριν απο τα 30
    5) Δεν θα κανω παιδια πριν τα 35
    Η καταληξη εχει ως εξης:
    γνωρισα το Γιωργο στη δουλεια. Ηταν χωρισμενος με παιδι. Ειναι μουσατος. Παντρευτηκαμε το 2002 και σημερα που ειμαι 33 το παιδι μου ειναι 2 1/2 χρονων.
    ΑΥΤΑ!

    ReplyDelete
  57. Ξέρεις πόσες φορές στο παρελθόν είχα πεί.."ποτέ αυτό δεν θα συμβεί σ' εμένα"...ξέρεις πόσες φορές πια λέω "ποτέ μην λές ποτέ". Κι όσο για τα πρότυπα...έχουν πια καταρριφθεί.

    ReplyDelete
  58. Και πού είναι το πρόβλημα;
    Έχεις τα πρότυπά σου, που υποθέτω ότι δεν τα έχεις αναθεωρήσει (και γιατί να το κάνεις άλλωστε), αλλά σου συμβαίνει να ερωτευθείς κάποιον εντελώς διαφορετικό.
    Ε και;

    Δηλαδή από πότε ερωτευόμαστε κατά παραγγελία;

    Κάνω ΠΑΛΙ λάθος; :)

    ReplyDelete
  59. ποιό είναι;

    πάντα ξανθός, ίσια μακριά μαλλιά, ΜΟΝΟ γαλανομάτης και άτριχο σώμα ή ελάχιστες τρίχες!
    για τους μελαχρινούς, μαύρους ή καραφλούς δεν αισθάνομαι τίποτα, με άλλα λόγια με αφήνουν αδιάφορη όσο ωραίοι και να είναι...
    γι' αυτό πάντα τους γκόμενους (άντρα)τους έψαχνα στα βόρεια!

    ευτυχώς που οι φίλες μου, τα καλοκαίρια, κυνηγούσαν τους άλλους και εγώ είχα το πεδίο με τους ξανθούς ελεύθερο!!!

    ReplyDelete
  60. @..tradescadia..ετσι ακριβως..!!

    ReplyDelete
  61. @..ιουλια..σημασια εχει να εισαι εσυ ευτυχισμενη..εισαι??σου το ευχομαι ολοψυχα..
    και πραγματικα ..οταν πεις ΠΟΤΕ..θα το λουστεις..το εχω δει!!

    ReplyDelete
  62. @..mist..εε ναι αυτο το ΠΟΤΕ ειναι διαφανο..ανυπαρκτο!!

    ReplyDelete
  63. @..μαρκο..μα δεν εχω πια προτυπα..
    αυτο το ποστ ξεκινησε σαν συνεχεια του προηγουμενου..οπου μιλουσαμε για τον 'πριγκηπα' μας.
    δεν μπορω πια να πω 'θελω καποιον να ειναι ετσι κι ετσι'γιατι την επομενη στιγμη μπορει να με εξιταρει κατι τελειως διαφορετικο.
    εδωσα τα παραδειγματα μου στο σημερινο ποστ..
    και ΟΧΙ δεν κανεις λαθος την αποψη σου λες!!

    ReplyDelete
  64. @..νυχτολουλουδο..αρα πριν καποια χρονια,θα τσακωνομασταν για τα γαλαζια ματια ενος ξανθου θεου??
    :)))))

    ReplyDelete
  65. γι' αυτό να είσαι σίγουρη...!

    ReplyDelete
  66. Θα συμφωνήσω με το παραπάνω σχόλιο

    industrialdaisies said...
    Η ζωή, το πιστεύω, είναι πολλές φορές πιο μαγική από τα παραμύθια. Γιατί η ευτυχία δεν είναι στον βάτραχο που γίνεται πρίγκιπας αλλά σε αυτό που σε κάνει να μεταμορφώνεσαι από μόνη σε ευτυχισμένη...

    Πάντα στη ζωή μου έβαζα όρια, και το "ποτέ με αυτόν" και "ποτέ με τον άλλον" πάντα μου δημιουργούσε μπελάδες.. Τα όρια πάντα τα ξεπερνούσα και εγώ ήμουνα αυτή που στο τέλος πληγωνόταν. Έφτασα σε σημείο να σκέφτομαι ότι κάποιος με ακούει και παίζει παιχνίδι με τις λέξεις που ξεστομίζω.. Αυτή τη στιγμή έχω σχέση με ένα άτομο- που ποτέ δεν θα έκανα σχέση- όταν αισθάνομαι την ανάγκη να πω κάτι δυνατά.. κοιτάω τριγύρω μήπως με ακούει κανείς και συνήθως μασάω τα λόγια μου για να μην ξανασυμβεί τίποτα άσχημο.. ξέρεις γιατί;; γιατί ήδη περνάω πολύ όμορφα με το συγκεκριμένο "ποτέ" .
    Μια γλυκειά καλημέρα

    ReplyDelete
  67. Καλή μου το πιστεύω ακράδαντα πως η χημεία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την εμφάνιση. Απλά ίσως -κακώς κατά τη γνώμη μου- όλες ξεκινάμε απο κει (το περιτύλιγμα) και το υπερεκτιμάμε.

    ReplyDelete
  68. Ποτέ δεν είχα συγκεκριμένα πρότυπα. Ναι, μου αρέσουν οι μελαχρινοί πχ, αλλά δεν έβαλα ποτέ στόχο να βρω σώνει και καλά γαλανομάτη αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αυτό με τα πρότυπα (τα εξειδικευμένα) το βρίσκω πολύ παιδιάστικο.
    Τώρα για το φίλο...
    Ο έρως χρυσή μου όπως ξέρεις είναι τυφλός. Ή αλλιώς: Πάρ' τα μάτια μου και κοίτα τον".
    Το χειρότερο είναι ότι αυτά που δε μας αρέσουν, δε μας άρεσαν εξαρχής, τα βλέπουμε αφού περάσει ο έρωτας. Και τότε αναρωτιομαστε και λέμε: μα γιατί δεν τα 'βλεπα;
    Μια φοβερή ατάκα που έχω διαβάσει σχετικά είναι:
    Αυτό που λατρεύει μια γυναίκα σε έναν άντρα, είναι αυτό που μισεί οταν χωρίζουν...

    ReplyDelete
  69. @..νυχτολουλουδο..
    :)))

    ReplyDelete
  70. @..mirca..το ιδιο παθαινω κι εγω..φοβαμαι να πω ειμαι ευτυχισμενη τωρα..νομιζω θα ερθει καποιος και θα μου το παρει..
    νομιζω αυτο συμβαινει μονο οταν εχεις περασει δυσκολες στιγμες!!
    να περνας καλα..φιλια!!

    ReplyDelete
  71. @..nosy..ναι..στην αρχη υπερεκτιμαμε,μετα ψιλοβολευομαστε,μετα λεμε'δεν ειναι αυτο που θελω αλλα τι μπορει να αλλαξει'και μετα..μετα..ας τα να πανε!!

    ReplyDelete
  72. @..ονειρομαγειρεματα..
    το ιδιο θα μπορουσε να πει κι ενας αντρας αντιστοιχα..
    σιγουρα οταν τελειωνει μια σχεση τα παντα αντιστρεφονται..
    ολη η ουσια ειναι στο τι εχεις ζησει!!
    :)

    ReplyDelete
  73. Είδες; Αυτό ακριβώς εννοούσα λοιπόν για τα καλούπια και το τί περιμένουμε...;)
    Φιλάκι γλυκό και συγχαρητήρια πολλά πολλά για την κόρη σου..όπως διάβασα παραπάνω..έσκισε! Έτσι έτσι και με Κιούμπρικ λέμε.

    ReplyDelete
  74. Όλοι την έχουμε πατήσει κάπως έτσι. Και είναι ωραία να παίρνουμε τέτοια μαθήματα :)

    ReplyDelete
  75. @..bebe..σ ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου!!

    ReplyDelete
  76. @..πασχαλιτα..υπεροχα ειναι..φιλια!!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...