Saturday, September 08, 2007

τύλιξε με

Γ νωρίζεις το σχήμα μου.Το δέρμα μου.Κάθε εκατοστό.Τις τριχούλες ανάμεσα στα φρύδια μου.Την καστανή ελιά που όλο και μεγαλώνει στο αριστερό μου μάγουλο.Το αρωματισμένο λακάκι στη βάση του λαιμού μου.Την αυλακιά που ξεκινάει ανάμεσα από το στήθος και φτάνει ως το άνοιγμα του αφαλού μου.Έχεις αγγίξει εκείνο το σκουλικάκι στο βάθος του.
Γνωρίζεις τον χρωματισμό των δοντιών μου,το μήκος της γλώσσας μου ,το μέγεθος των αυτιών μου.Την ευλυγισία των δακτύλων μου.Την απόσταση μεταξύ του γόνατου και των αστραγάλων μου.Την ουλή στο μπράτσο μου.Το άνοιγμα των ποδιών μου.Ξέρεις πως όταν βαδίζω πιέζω πρώτα το πίσω μέρος του ποδιού,πως δυσκολεύομαι να πιάνω όλες τις μυρωδιές,πως έχω δύναμη στα άκρα,πως αγαπώ τις περίεργες γεύσεις.

Έλα κοντά μου και τύλιξε το σώμα μου.Σκέπασε με.Προστάτεψε με.Τρυφερά.Αγκάλιασε με με χέρια μετάξια.Σημάδεψε τα όρια μου κι έπειτα άσε με να πετάξω ψηλά..












οι ζωγραφιές μου

http://wwwkokkinofilistostoma.blogspot.com/

42 comments:

  1. Μοναδικό.. να μας γνωρίζει κάποιος τόσο καλά και να μας αγαπάει.. για όλα αυτά τα μικρά πράγματα που μόλις είπες.. :-)

    ReplyDelete
  2. Δίχως όρια, να μπορείς να πετάξεις για όπου θέλεις & όπου αγαπάς ;)

    ReplyDelete
  3. Η απόλυτη γνώση του κάθε μορίου μας...

    Τώρα για τις δυνατές γεύσεις...τί θα έλεγες για ένα curry and rice, επίσης ειδικότητός μου;
    Ααα..για να είμαι ειλικρινής με μύησε στα μυστικά του και την τεχνική του ο Γλάρος μου.

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  4. @..sunshine..αραγε οταν δυο ανθρωποι φτανουν να γνωριζονται κ να ανιχνευονται τοσο καλα..ποιο μπορει να ειναι το επομενο βημα;;

    ReplyDelete
  5. @..caesar..ειναι αυτο που λεμε..να εισαι διπλα μου αλλα δωσε μου την ελευθερια μου!!

    ReplyDelete
  6. @..φυρδην-μιγδην..αν ειναι να βρω ετοιμο στρωμενο τραπεζι πολυ ευχαριστως..μια που εγω δεν μαγειρευω καρντια μου..
    φιλια

    ReplyDelete
  7. Κείμενο διαρκούς ακατάπαυστης και πολύχρονης αγάπης διακρίνω.
    Να υπάρχουν άραγε κενά;
    Ή είμαστε απ’ τους τυχερούς που διάλεξε η ζωή να μας βλέπει συχνότερα χαμογελαστούς και ήρεμους;
    Κι οι άλλοι; Πόσο κοντά μπορούν να φτάσουν να καταλάβουν τον ήλιο που κρύβουμε μέσα μας;
    Δοξαστική στον πολύχρονο έρωτα η περιγραφή σου…

    Γλυκιά καλή νύχτα

    ReplyDelete
  8. eations@..γιαννη φιλιππιδη..
    χμ χμ χμ..και διαρκης και ακαταπαυστη και πολυχρονη..
    θα μπορουσαν να μην υπαρχουν κενα;θα μπορουσε να μην υπαρχει φθορα;
    θα μπορουσε μια αγαπη να σε αγγιξει τοσο απαλα αλλα και τοσο δυνατα συγχρονως ετσι ωστε να μη σε κανει μαριοννετα της..
    να κινεις εσυ τα νηματα σου κι οχι να σου τα κινει αυτη;
    κι αν ολα αυτα ναι..μετα τι;;
    σε μπερδεψα;;
    φιλια..

    ReplyDelete
  9. Ο άνθρωπος ον μοναχικό ;
    Ο άνθρωπος ον κοινωνικό ;
    ο άνθρωπός ον μονογαμικό ;
    Ο άνθρωπός ον πολυγαμικό ;

    Τελικά τι σόϊ ανθρωπός εγώ μπορεί να είμαι αν νοιώθω πως απαντώ : Ολα τα ανωτέρω ...

    Εσείς ?

    ReplyDelete
  10. οκ Βαρύ μού'πεσε το ανωτέρω 1.20 το πρωί ,και πάω να κοιμηθώ ...

    ReplyDelete
  11. Τί να πρωτοσχολιάσω? Τα υπέροχα σχέδιά σου, ή τη μαγεία του να δίνεσαι και να σε ανακαλύπτει κανείς σπιθαμή προς σπιθαμή, και το μόνο που μένει να κάνεις είναι να αφήνεσαι???
    Τί να πρωτοσχολιάσω?
    Αγκαλιά και φιλί.
    Καλή εβδομάδα!

    ReplyDelete
  12. Τρυφερό,τρυφερό,τρυφερό....

    Καλή εβδομάδα!;)

    ReplyDelete
  13. ...και το ωραιοτερο ειναι συνεχως να ανακαλυπτει ο ενας πραγματα στον αλλον ...πολλες φορες εκπλησσομαι ακομη ...καλημερα και καλη βδομαδα και καλη μας χρονια

    υ.γ φανατικη θαυμαστρια των ζωγραφιων σου!!!!!!!!!!!!!!
    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ReplyDelete
  14. Τωρα ποσα πραγματα μενουν ν ανακαλυψεις στον αλλον μετα απο σχεση χρονων, ειναι ενα ερωτημα..! ;-)
    Κι υστερα, οταν χανεται η μαγεια της ανακαλυψης, με τι ζωντάνια και διαθεση να τυλιξεις τρυφερα κι ενθυουσιωδη τον ανθρωπο σου, ειναι κι αυτο ενα αλλο ερωτημα..! :-))

    ReplyDelete
  15. τρυφερές ανακαλύψεις έρωτα!
    μοναδικές απολαύσεις...

    ReplyDelete
  16. Σκέφτομαι, μπορεί και να κάνω λάθος, ότι τούτη η παράκληση, "τύλιξέ με" μικρή έχει σχέση με την σωματική επαφή.
    Κραυγή υπέρβασης ακούω.
    "Τύλιξε με" να αποκτήσω υπόσταση από τη δική σου πνοή και να ξεφύγω από την δική μου ασημαντότητα, ακούω...

    Να παρακούω λες;

    Και με την ευκαιρία, αυτά που γράφεις εδώ, γιατί δεν τα ζωγραφίζεις;
    Όμορφο και δύσκολο ίσως το θέμα με τις καραμέλες, αλλά η αποτύπωση των συναισθημάτων και όχι η αντιγραφή των σχημάτων και των χρωμάτων, είναι νομίζω εκείνο που ορίζει τον καλλιτέχνη.
    Για επιχείρησέ το.

    Καλημέρα

    ReplyDelete
  17. Μονο ετσι μπορεις να πεταξεις ψηλα......
    Υπεροχο, απλα υπεροχο !!

    ReplyDelete
  18. Υπέροχο!!!
    Μόνο κάποιος που αγαπά γνωρίζει τόσο καλά.
    Καλημέρες.

    ReplyDelete
  19. Ελπίζω να γνωρίζει και την ψυχή σου εκτός από το σώμα σου...

    ReplyDelete
  20. Μακάρι να είσαι πάντα εκεί ψηλά... αλλά το νου σου ε;
    Είναι και επικίνδυνα!
    Καλημέρα :)

    ReplyDelete
  21. Εκπληκτικό κείμενο! Όμως...διαβάζοντας τα σχόλια, αναρωτήθηκα "κανείς;" Μέχρι που έφτασα στην 3 parties a day (φιλιά στη λατρεμένη μου πόλη). Εύκολα μαθαίνεις το σώμα κάποιου. Τη ψυχή όμως; Ακόμα και μετά από χρόνια ανακαλύπτεις καλά κρυμμένες πτυχές του εαυτού σου, πόσο μάλλον του άλλου. Αυτή η αναζήτηση είναι ικανή να κρατήσει άσβεστη την αγάπη. Και ίσως κάποτε φτάσεις από την αντίδραση στον άγγιγμα του σώματος να καταλάβεις τί γίνει μέσα του. Τί απόλαυση κι αυτή;

    ReplyDelete
  22. @..insomnia..ολοι κρυβουμε πολλες πλευρες του εαυτου μας μεσα μεσα μας..ολα αυτα που ειπες μαζι!!

    ReplyDelete
  23. πέτα ψηλά. Όσο πιο ψηλά μπορείς...

    ReplyDelete
  24. @..insomnia..ανωτερω;;
    :)))

    ReplyDelete
  25. @..ερωτα..για να σε ανακαλυψει καποιος πρεπει να ερθει ποολυ κοντα σου..πολυ!!σα δυσκολο το βρισκω αυτο..αλλος ειναι αδιαφορος κι αλλος στα μισα πιεζεται κι αλλος αρκειται στην επιφανεια!!
    φιλια

    ReplyDelete
  26. @..evelina..εε ναι απο τρυφεραδα..εχουμε να δανεισουμε κι ολας!!
    :)))))

    ReplyDelete
  27. @..sevarose..μα εγω εκπλησσομαι με τον εαυτο μου..ποσα ανακαλυπτω καθημερινα μεσα μου..
    φιλια..καλη σχολικη χρονια!!

    ReplyDelete
  28. @..αερικο..κι εχεις δικιο..τα χρονια μας αλλαζουν..ειμαστε αλλοι ανθρωποι πια και ισως με διαφορετικα θελω..

    ReplyDelete
  29. @..μελομενε..εε χχμμμ ναι!!ετσι ακριβως..

    ReplyDelete
  30. @..sotiri..δεν κανεις λαθος και πολυ σωστα υποψιαζεσαι..ειναι ο ερωτας που πολλες φορες τον χρειαζεσαι να σε οριοθετησει..να σε υπογραμμισει κι αν ειναι απο αυτους που αξιζουν,να σ αφησει να πεταξεις ψηλα..

    ReplyDelete
  31. @..ανναμαρια..εετσι ακριβως!!

    ReplyDelete
  32. @..shades..καλησπερα καλησπερα!!

    ReplyDelete
  33. @..3 parties..μα αν φτασει να γνωριζει τοοσο καλα το σωμα μου δεν θα γνωριζει και την ψυχη;και αλλαζει σε κατι αυτο;

    ReplyDelete
  34. @..σταλαγματια..μπααα δεν ειμαι..δεν ειμαι!!

    ReplyDelete
  35. @..τασο..με καλυψες αλλη μια φορα!!

    ReplyDelete
  36. @..σπυρο..χαχα..μπαα εχω βαλει μερικα κιλακια τελευταια!!
    :)))

    ReplyDelete
  37. ρε φίλη,τι εικόνες,τι real όψεις ζωής μας χαρίζεις...!μπράβο,μοναδική ικανότητα αποτύχωσης αφής+συναισθημάτων...

    μπράβο.με άδειασες και τι ήθελα.

    ReplyDelete
  38. Μπορούν να ανακαλύψουν ξανά ο ένας τον άλλο...

    ReplyDelete
  39. Θα μπορούσε μια χαρά κατ’ εμένα.
    Μετά;
    Ποιος μπορεί να προδιαγράψει το μετά;

    ReplyDelete
  40. @..efi..στ αληθεια χαιρομαι!!

    ReplyDelete
  41. @..sunshine..και οι δυο..αν το θελουν και οι δυο..ναι!!

    ReplyDelete
  42. @..γιαννη φιλιππιδη..πως να ειναι το μετα υστερα απο μια τετοια γνωση και ταυτιση;;χμμ δυσκολο..καλυτερα δεν ειναι να αφηνουμε το μυστηριο να μας τυλιγει;το απομακρο καμμια φορα λειτουργει καταλυτικα..

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...