Sunday, November 11, 2007

κάποιες μέρες

Eίναι μέρες που κολυμπούν σε τσάι του βουνού,παραβρασμένο και δίχως καθόλου ζάχαρη.Αυτές οι μέρες είναι στρωμένες πάνω σ ένα τεράστιο τραπέζι.Μαζί με όλα τ αγαπημένα μου,μολύβια,χαρτιά,χρώματα,πινέλα, καλημέρες,νεύματα,παρακαλητά,κουβέντες,άδεια φλυτζάνια καφέ..όλα.Αυτά εκεί κι εγώ ποιός ξέρει;
Χώνωμαι σε τρύπες βαθιές,και ψηλαφίζω.Λίγο από δω, λίγο από κεί και ουσιαστικό τίποτα.Πως γίνεται να έχεις πουλήσει την ψυχή σου γιά να αποκτήσεις κάτι και να καλείσαι γιά το υπόλοιπο;Ποιός μπορεί να δώσει τα ρέστα της ψυχής του;Πως γίνεται να αγαπάς και να διώξεις;Να αλλάξεις προορισμό;Αλλάζει ποτέ άραγε κι αυτός;
Ασθενής λέει..και καμμία σωτηρία δεν υπάρχει.Απόφαση;Ευθανασία!!
Πέτρα τα μάτια,τσιμέντο η ψυχή,πόνος στο υπογάστριο,βουλιμία.Πειρασμός η μέση λύση..ας το έχω κι ας είναι σε κώμα..
Τι;;;

23 comments:

  1. Καλησπέρα.Τί προσπαθείς να αποτάξεις με αυτό το ποστ;

    ReplyDelete
  2. @..island..το θεμα δεν ειναι ΤΙ,αλλα το ΠΩΣ..πως;;
    ειμαστε τοσο δεμενοι με καποια πραγματα,τα ξεκινησαμε με χαρα,εγιναν κομματι μας και καποια στιγμη λες..αρρωστησε αυτο το κομματι,πρεπει να το κοψω..
    αλλα ΠΩΣ;
    επαγγελματικο το θεμα!!

    ReplyDelete
  3. Αλήθεια δεν ξέρω πως;
    Είναι σαν να έχασες κάποιον πολύ δικό σου, και το τηλέφωνο του υπάρχει ακόμη στο κατράν του δικού σου, πως να πατήσεις deletion?
    ο δάκτυλο πάει.. κι αμέσως απομακρύνεται...(πονά κι ας είναι μακρώθεν από σε)
    αλήθεια πώς;

    ReplyDelete
  4. δεν ξερω πως! αλλα το κειμενο με παρεπεμψε σε δικα μου διαφορα πραγματα...σαν τα τραγουδια που ακουμε και οι στιχοι νομιζουμε πως γραφτηκαν για μας!

    καλο βραδυ!

    ReplyDelete
  5. δύσκολες μέρες αυτές..
    θα περάσει που θα πάει.
    φιλιά

    ReplyDelete
  6. Χρειάζεται κι η αποδόμηση... Για να χτίσεις το καινούριο...

    ReplyDelete
  7. δεν ξέρω...αλλά όταν δεν το αντέχεις πια,σίγουρα θα το πετάξεις...
    :)

    ReplyDelete
  8. .............
    Δεν ξέρω... ίσως να εξαρτάται και από το κομμάτι. Αν είναι έμψυχο... εκεί...σηκώνω τα χέρια ψηλά...
    Εξαρτάται από την περίπτωση..
    Ένας Ωνάσης μπόρεσε.... βρήκε τη δύναμη και τράβηξε τα καλώδια του Αλέξανδρου, που άλλοι"τον είχαν στείλει" στο δρόμο χωρίς επιστροφή...
    Είναι πολύ σοβαρό και λεπτό θέμα..

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  9. Δυστυχως δεν ειμαι αξια να σου πω το πως....
    Μπορω ομως να σου πω
    να σκεφτεις την επομενη μερα χωρις "αυτο"...
    πως θα νοιωθεις??

    ReplyDelete
  10. Μέρες δύσκολες , μέρες εύκολες , η ζωή μας γεμάτη φάσεις είναι ....φαίνεται φταίει που "αλλάζουμε" και τα βλέπουμε διαφορετικά...

    Την καλημέρα μου

    ReplyDelete
  11. Κόψτω με μαχαίρι.Ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.

    ReplyDelete
  12. Ψιτ... Φύγε απο το μυαλό μου τωρα !!!!

    ReplyDelete
  13. νομίζω οτι συμπάσχω.......

    ReplyDelete
  14. ... κι έρθει κάτι καλύτερο;
    Όχι ότι είναι παρηγοριά αυτό, αλλά λένε κάθε εμπόδιο για καλό.
    Αφού πρέπει να το κόψεις να το κάνεις... κι όσο για τα ρέστα της ψυχής σου... κράτα τα, δικά σου είναι, μην τα δώσεις πουθενά!
    Καλημέρα

    ReplyDelete
  15. Ευθανασία δεν σημαίνει να διώχνεις κάτι παλιό από μέσα σου. Ευθανασία σημαίνει να αφήνεις το σαπισμένο σου κομμάτι ακόμα να διατηρείται μέσα σου. ("Η ζωή –αυτό σημαίνει: να πετάς διαρκώς μακριά σου καθετί που θέλει να πεθάνει." Νίτσε.)

    ReplyDelete
  16. Μόλις βρεις το τί τότε το πως θαρρώ είναι εύκολο.Το τί είναι αυτό που πονάει και πονάει ακόμα πιο πολύ όταν προσπαθήσεις να το δεις σφαιρικά.

    ReplyDelete
  17. είναι καλό να θρηνούμε και ακόμα καλύτερο να μπορούμε και να έχουμε την δύναμη να αποχωριζόμαστε αυτά που αγαπάμε....
    ΠΩΣ???
    φιλάκια....

    ReplyDelete
  18. Υπέροχα μελαγχολικά, γλυκόπικρο και τρυφερό το κείμενο σου όπως ακριβώς και το blog σου! Χαίρομαι που έστω κι αργά σας βρήκα!

    ReplyDelete
  19. Πώς..
    Κατανοώντας τι σ'έκανε να το έχεις ανάγκη στη ζωή σου.
    Αντικαθιστώντας το.
    Αντικαθιστώντας την ανάγκη.

    Πάντως, είναι αλήθεια αυτό που είπε κάποιος στα σχόλια. Αν βρεις ακριβώς "τι", τότε το "πώς" έρχεται μόνο του.

    ReplyDelete
  20. Διαφωνώ paperflowers! Η έρώτηση με τη δύσκολη απάντηση είναι "γιατί;" Το "τί" θέλεις να διώξεις είναι εύκολο, είναι αυτό που δεν θέλεις δίπλα σου. Το "πώς" θα το βρεις, εύκολα ή δύσκολα, με τη βοήθεια φίλων. Το "γιατί" είναι σκληρό να πεις, μπορεί να αποκαλύψει λάθη, μειονεκτήματα.

    ReplyDelete
  21. Νομίζω, πως έρχεται κάποια στιγμή, που τα απονεκρωμένα πέφτουν σχεδόν από μόνα τους. Προσωπικώς δεν μ' αρέσουν οι επεμβάσεις, όταν κάτι ακόμα δεν είναι εξακριβωμένα καταδικασμένο.

    ReplyDelete
  22. Τάσο συμφωνώ μαζί σου...
    αλλά το "γιατί" είναι άλλη διαδικασία.. άσε που μπορεί να αλλάζει ανάλογα με τις περιστάσεις.
    Ότι είναι το πιο σημαντικό πάντως, είναι.

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...