Wednesday, November 14, 2007

ένας χειμώνας όνειρο


Ονειρεύτηκα έναν χειμώνα.
Ξύπνησα και συνέχιζα να ονειρεύομαι, πεπεισμένη πως ένοιωθα τη μυρωδιά του.Είχε ένα μεγάλο τίτλο πάνω πάνω..Χ Ε Ι Μ Ω Ν Α Σ.
Από αυτά τα όνειρα που με ήρεμα βλέφαρα τα πλάθεις όπως εσύ θέλεις.
Παίρνεις μιά μέρα λοιπόν,μιά Τρίτη ή μιά Τετάρτη,βάφεις με ένα σκούρο μολυβί τον ουρανό,γιά τις μέρες που η βροχή στραγγίζει στο πορτοκαλί αδιάβροχό που φοράς.Βάφεις ένα σχιέλ κουφετί,με λίγο bebe ροζ γιά τις χειμωνιάτικες λιακάδες.Κατακόκκινες κεραμιδοσκεπές.Δύο ζευγάρια κόκκινα παπούτσια να διαγράφουν πιρουέτες στο χιόνι.Μυρωδιά από φλαμούρι,φασκόμηλο,τσάι του βουνού και καμμένο ξύλο.Κανέλλα και λεμόνι.Ζάχαρη κολλημένη στα δάχτυλα.
Η μητέρα να κεντάει σταυροβελονιά στο πιό φωτεινό σημείο του σπιτιού.Από τα χέρια της είδα τα πιό καλοκεντημένα εργόχειρα.Ξυπνούσα πρωί,κρύωνα και τριβόμουν πάνω της.
-Γιατί κεντάς;την ρώταγα.
-Έτσι πρέπει..μου απαντούσε.
-Γιατί μαγειρεύεις;Γιατί πηγαίνω στο σχολείο; Γιατί;
-Έτσι πρέπει..ήταν πάντα η απάντηση.
Εάν ήταν να περιγράψω την μητέρα μου με μία και μοναδική φουσκωτή και περήφανη λέξη,θα ήταν η λέξη ΠΡΕΠΕΙ.Πόσο θα ήθελα να την σκάσω με μιά καρφίτσα αυτή την λέξη,χρυσή καρφίτσα,να την πάρω και να της φορέσω κόκκινα παπούτσια,να χορέψουμε μαζί στο χιόνι.Όσο ειναι φρέσκο και αφράτο,σαν καλοκοσκινισμένο αλεύρι.
Θέλω να της φωνάξω δυνατά,όχι 'πρέπει',δεν θα ξαναπείς ποτέ αυτή την λέξη..όχι 'πρέπει'μόνο ΘΕΛΩ μόνο 'θέλω'θέλω να λες μανούλα μου!
Θα σε πάρω να πάμε ένα ταξιδάκι .Να εδώ τώρα,σ αυτό το μικρό μου όνειρο,ένα ταξιδάκι μόνο οι δυό μας.Που ο χειμώνας,έχει γεύση χιονιού,την ζεστασιά μιας σόμπας που καπνίζει και φως από εκείνα τα γιορτινά λαμπιόνια,με τα χίλια χρώματα.
Κάνει βόλτες σ ένα παιδικό τραινάκι,φιλία μ ένα μολυβένιο στρατιώτη κι έρωτα με την πριγκήπισσα των παραμυθιών.Και σκορπάει παντού μα παντού,κομματιασμένα κρύσταλλα σε χρώμα μωβ!

38 comments:

  1. Και μια Africa να σε ταξιδευει στο ονειρο , Παντού υπάρχει μια σαν Μύθος ;)
    Καλημέρα χειμωνιάτικη !
    :))

    ReplyDelete
  2. @..mat..κοιταξε να δεις που τωρα μολις την προσεξα..οταν εβγαζα την φωτο,ηταν απλα μια μηχανη που εμποδιζε το καδρο μου..
    κι ομως ειναι africa..
    καλημερα με ζεστο καφε και κρουασαν..

    ReplyDelete
  3. Κανέλλα και λεμόνι.. αγαπημένο. Καλή σου όμορφη χειμωνιάτικη μέρα

    ReplyDelete
  4. Τι της κάνατε της πανέμορφης Θεσ/νίκης και κλαίει?
    Θυμάμαι όταν γιόρταζε ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα, παραμονή Πρωτοχρονιάς και είχαμε κατέβει στην πανέμορφη παραλία της.Λοιπόν το τοπίο ήταν ονειρεμένο.Παντού σκηνικά με συγκροτήματα λογιών-λογιών μουσικές,ομίχλη να μη βλέπεις τίποτα.Μόνο τους κοντινότερους η με ομπρέλες ή με ποδήλατα και να σου είναι όλου άγνωστοι...Και το κερασάκι στη τούρτα?Οταν γυρίσαμε σπίτι έγινε διακοπή ρεύματος-λόγω φόρτου- και φάγαμε με κεράκια παρακαλώ, βούτυρο με μαρμελάδα!!Οι μπριζόλες περίμεναν ωμές στο φούρνο.Ασε πολύ γέλιο.Αλλά μούχει μείνει σαν την πιο ωραία παραμονή Πρωτοχρονιάς.Λες να είσουν κι εσύ κάπου εκεί? Φιλάκια
    Υ.Γ Συγνώμη για την φλυαρία

    ReplyDelete
  5. Κάτι σαν να συμμετέχεις (ως κομπάρσος)σε ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου ήταν..

    ReplyDelete
  6. Καλημέρα Φεγγαρένια!!! τί να πώ;; απορώ από ποθ βγαίνει όλη αυτή η ευαισθησία και αυτός ο ρομαντισμός!!!!απορώ πραγματικά... να σαι καλά πάλι μας έφτιαξες τη μέρα...μας συγκίνησες...πόσο αρνητικό αλήθεια είναι να ζεί κάποιος με τα 'πρεπει'στη ζωή του.....να μη μπορεί να εκφραστεί να νιώσει,να αισθανθεί...για μένα αυτό είναι ότι χειρότερο...τα ανθρώπινα όντα ΟΛΑ τα ανθρώπινα όντα ζούν και αναπνέουν γιανά εκφράζονται ελέυθερα...πάντα...αυτό χαρακτίριζει ολόκληρη την ύπαρξή τους....να ζούν ελευθερα χωρίς φραγμούς και όρια...αυτό είναι μέσα στο αίμα τους,στο DNA τους...έχεις απόλυτο δίκιο να νιώθεις έτσι για τη μητέρα σου...Με αγάπη,Αθανασία.

    ReplyDelete
  7. Όπου υπάρχει μωβ, όλα είναι τέλεια!

    Καλημέρες :0)

    ReplyDelete
  8. Φεγγαραγκαλίτσα μου,μ' έκανες να δακρύσω...

    φιλιά

    ReplyDelete
  9. @..little..αγαπημενο πολυ!!καλο απογευμα..συννεφιασμενο!!

    ReplyDelete
  10. @..χελωνα..εκεινη την χρονια..οπου κι αν γυρνουσες τα ματια σου εβλεπες ομορφα πραγματα..
    τωρα;
    ασ τα να πανε..η θεσσαλονικη ειναι ενα μεγαλο παραμελημενο χωριο..
    5 περιποιημενα παρτερακια δεν δινουν ομορφια..
    μια απεραντη καναπεδουπολη..φραπεδουπολη χωρις ορια..
    στη φωτο,φαινεται το ελευθερο παρκαρισμα των αυτοκινητων επανω στα πεζοδρομια,εκει στο πλαι της εκθεσης και διπλα στα μουσεια,αρχαιολογικο κ βυζαντινο..
    υπαρχουν μερες που για να περπατησεις στο πεζοδρομιο αυτο,πρεπει να πατησεις πανω απο τα αυτοκινητα..ή να σε πατησουν τα αυτοκινητα!!
    ομως θελω να βλεπω τα καλα..πχ μια ηλιολουστη μερα στην παραλια ειναι ολα τα λεφτα..
    η αγορα με μια ματια!!
    οταν βρισκομαι στο λιμανι,παιζω πραγματικα σε ταινια του αγγελοπουλου..


    ειναι η πιο μιζερη..αλλα η πιο αξιαγαπητη πολη..

    εκει δεν ξερω αν ημουν,στην πολη ομως σιγουρα :))

    ReplyDelete
  11. @..χελωνα..πολυ με αγγιξε αυτο που ειπες..πολυ..ισως γιατι το εχω νοιωσει πολλες φορες..φιλι!!

    ReplyDelete
  12. @..αθανασια..η ευαισθησια κι ο ρομαντισμος εε;;εμ ενα ψαρι με ωροσκοπο καρκινο..το ενα χειροτερο απο το αλλο..τι αλλο θα μπορουσε;;
    πολυ χαιρομαι που με καταλαβαινεις!! :))

    ReplyDelete
  13. @..fish..κι εσυ εχεις ψυχωση με το μωβ;;

    ReplyDelete
  14. Και απο κάπου να ακούγεται το τραγούδι απο το Αμελί.. :)

    ReplyDelete
  15. ax ayta ta prepei ton mamadon mas...

    ReplyDelete
  16. Πανέμορφο....
    Κι αυτό που μου έμεινε και μου χάρισε το χαμόγελο ήταν το ... τραινάκι...

    Αγαπημένη παιδική λέξη.
    Φώναζε στο μυαλό μου πως φεύγει, πάει μακριά, αρκούσε ένα μικρό άλμα κι ήμουν κι εγώ μαζί του.....

    Μέχρι που την έγραψαν "τρενάκι".....κι έχασε όλη τη μαγεία της....

    ReplyDelete
  17. Μου θύμισες τις γιαγιάδες μου.
    Η μία ήταν του πρέπει και η άλλη του θέλω.

    ReplyDelete
  18. Με τα μάτια της φαντασίας και
    το ζεστό χειμερινό όνειρο
    που μας προσφέρεις,
    μας βάζεις σε πολλούς μπελάδες.
    Όμορφα χρόνια με ξενοιασιά,
    γεμάτα από όμορφες σκέψεις.
    Χειμώνας, μια λέξη που κρύβει
    πολλά συναισθήματα στο βάθος της.

    Μιά μεγάλη καλημέρα.

    ReplyDelete
  19. κι ομως παρα τα 'πρεπει' εμενα μου φανταζει υπεροχη αυτη η μανουλα...και αυτα τα πρεπει μου φαινεται εβαλαν το λιθαρακι για να ξεφυγει η φαντασια σου απο τα στερεοτυπα και να τα φτιαχνει ολα μαγικα και με πολυ χρωμα!

    πολυ ομορφος ο χειμωνας σου : )))

    ReplyDelete
  20. Ενας χειμώνας όνειρο..
    η σόμπα, το τραινάκι, τα λαμπιόνια ...όλα μυρίζουν χειμώνα!!

    φιλια

    ReplyDelete
  21. Πρέπει να θέλω..
    Θέλω να πρέπει...

    ReplyDelete
  22. Το κερατό μου...έχω κολλήσει και διαβάζω το μπλόγκ σου τόση ώρα αλλά ΠΡΕΠΕΙ να φύγω για τη δουλειά...

    ReplyDelete
  23. Για να μην βιαζόμαστε για 15 μέρες ακόμα φθινόπωρο θα είναι, έτσι;
    Τι να πω πάλι γι αυτά που γράφεις!
    Ότι έκανες την καρδιά μου να χοροπηδά.Τόσες ζωντανές εικόνες, τόσα αρώματα τι τι τι να πρωτοπω;!

    Για τα πρέπει με εβαλες να σκεφτώ όλα τα δικά μου "πρέπει" και αν είναι δυνατόν να τα σκάσω σαν μπαλόνι. Αλλά δεν γίνεται γιατί δεν πρέπει...
    Πόσο μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτά τελικά;...

    ReplyDelete
  24. @..παιδισκη ερωμενη..τι ομορφη ταινια..και τι υπεροχο τραγουδι..

    ReplyDelete
  25. @..zoaki..μηπως και τα δικα μας;

    ReplyDelete
  26. @..natalia..τραινακι..
    ραγες στρωμενες σε κυκλο στο χαλι,και τα βαγονια ξυλινα να τα φορτωνεις με οτι τραβαει η ψυχη σου..και να ταξιδευεις!!ναι!

    ReplyDelete
  27. @..αθεοφοβε..με προβληματισες για τις δικες μου γιαγιαδες..η μια περισσοτερα 'πρεπει'απο την αλλη!!
    :((

    ReplyDelete
  28. @..vassiili..πως τα καταφερνω κι ολο εκει τριγυρναω..πως δεν ξερω!!

    ReplyDelete
  29. @..mama..υπεροχη ειναι..
    αν ομως σε κατι συνεβαλε,ειναι στο να εχω εναν αντιθετο χαρακτηρα..χμμ δικιο εχεις..συνεβαλε με τον τροπο της

    ReplyDelete
  30. @..fata;e..μη σου πω και χριστουγεννα!!

    ReplyDelete
  31. @..paperflowers..δεν θελω να πρεπει..δεν..

    ReplyDelete
  32. @..patsiouri..αυτο ειναι απο τα πρεπει πρεπει..τουλαχιστον δινει χρηματα!!
    αντε και μολις τελειωσεις ξαναελα για καφεδακι!!

    ReplyDelete
  33. @..amo..για να μη γινεται,θα ειναι πολυ δυνατα και σημαντικα τα πρεπει σου..

    ReplyDelete
  34. Δεν θέλεις να πρέπει, γιατί πρέπει να θέλεις...
    Αν το σκεφτείς, είναι το ίδιο καταναγκαστικό..
    ;-)

    ReplyDelete
  35. Τι ομορφο γραπτο φεγγαρενια μου!!!

    Πολλες γυναικες ακομα ειναι εγκλωβισμενες πισω απο καγκελα του "ΠΡΕΠΕΙ" και εχει αδρανησει και το μυαλο τους, δεν εχουν μαθει να σκεφτονται το "ΘΕΛΩ", φοβουνται οτι θα ειναι εγωιστριες αν διεκδικησουν κατι για τον εαυτο τους! Ποσο θα θελα να προσφερω μια μερα του "ΘΕΛΩ" σε μια οποιαδηποτε γυναικα του "ΠΡΕΠΕΙ", ευχομαι να συμβει καποτε :)

    Καλημερα φεγγαρολουσμενη μου!

    ReplyDelete
  36. Σα να μιλάμε για τη μανούλα μου, τη φυλακισμένη στα πρέπει της ένα πράγμα

    Καλημέρα

    ReplyDelete
  37. ... πίσω από το πρέπει είναι το ΘΕΛΩ!!!!!
    απολαυστικό...
    σε φιλώ καλή μου

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...