Monday, January 14, 2008

το τηλεφώνημα


Ήταν ένα πρωινό βουτηγμένο στην τρυφεράδα, την γλύκα και σε μία άφθονη, πυκνή βροχή!
Λασπουριά η άσφαλτος. Σκόρπια φύλλα φανέρωναν τα σημάδια του δρόμου.
Κατάπινε αχόρταγη μουσικά κομμάτια του ραδιοφώνου, μαζί με μικρές μπουκιές καφέ, βελονίτσες λεπτές οι στίχοι τρυπούσαν και φύτρωναν παπαρούνες στις φλέβες της.
Στο δωμάτιο, σύννεφα τεχνητού θερμού αέρα. Τρεις τοίχοι και μιά σκονισμένη βιτρίνα.
Πλέκει με τα χέρια κρύσταλα σε ίνες χρυσού και στέλνει τις σκέψεις 5οο χλμ. και κάτι μακριά.
Χαλί το λευκό χαρτί, απλωμένοι επάνω αριθμοί επτά και τρεις ο κωδικός την πόλης.
Ζυγίζει τους δείκτες του ρολογιού, σηκώνει το ακουστικό, ττρρρ... ττρρρ.. τ.τρρρρ.. ζυμαράκι τα δάχτυλα στις τρυπούλες του καντράν, αριθμοί και νύχια φρεσκοβαμμένα ένα με το μαύρο γυαλιστερό πλαστικό.
Άκουσε τον εαυτό της να συλλαβίζει το επώνυμο του και το άγνωστο να επιβεβαιώνει την παρουσία του στην άλλη γραμμή, ακριβώς μετά από έναν ολόκληρο χρόνο και τρεις γεμάτους μήνες!
Έκπληξη δεν ήταν.. το αναμενόμενο, παιδεύτηκε να βρει την κατάλληλη λέξη.. συγκίνηση ήταν.. μιά απρόσμενη ψυχική διέγερση με ψίγματα χαράς κρυμμένα πίσω από μία στιφή αμηχανία.
Είπαμε.. εμείς οι εραστές της τέχνης..

26 comments:

  1. Ένα λευκό χαρτί το χαλί που έγινε "μαγικό" για να εκμηδενίσει αποστάσεις, να ενώσει ψυχές!
    Πόσο απλό είναι τελικά...
    Όσο ένα τηλεφώνημα... κι όμως πόσοι από μας δεν κάναμε κάποτε κάτι τόσο απλό... και οι μέρες έγιναν βδομάδες, οι βδομαδες μήνες κι οι μήνες χρόνια!
    Κι ακόμα μετράμε...

    ReplyDelete
  2. @..αμαθεια..χρονια πολλα να εχεις κι απο εδω..φιλια και οτι επιθυμεις!!

    ReplyDelete
  3. Οι παλμοί ανεβαίνουν, ο αριθμός που θα καλέσουν εκεί, εκεί η αναστολή, εκεί η αμηχανία, η συγκίνηση και η χαρά, κι αυτές εκεί…

    φιλι

    ReplyDelete
  4. @..γιαννη φιλιππιδη..λεξεις,δισταγμοι,περιεργεια,συμπαθεια,παλμοι ολα ανακατα!φιλια..καλο βραδυ να εχεις!

    ReplyDelete
  5. Μερικές φορές όλα αυτά τα ηλεκτρισμένα συναισθήματα περνάνε τόσο εύκολα μέσα αό τα κρύα σύρματα...Τελικά δε χρειαζόμαστε πάντα κάτι τόσο ζωντανό όσο η φλέβα στο λαιμό για να εκφράσουμε συγκίνηση...

    ReplyDelete
  6. Με ταξίδεψες πίσω, σε κάτι δικά μου παλιά φαντάσματα, σε δισταγμούς που δεν έγιναν πράξη, σε πράξεις που διστακτικά πέρασαν σε αμήχανες χαρές.
    Καλή σου μέρα

    ReplyDelete
  7. Κάτι τέτοιες στιγμές ανεβαίνει η ψυχή στο στόμα.

    ReplyDelete
  8. ΄νομίζω και εμένα μου έκανε ενα κλικ...σαν κάτι να μου θυμίζει...

    ReplyDelete
  9. @..moukelis..μερικες φορες..γνωριζουμε ενα πολυ μικρο κομματι ενος ανθρωπου,και καποια στιγμη ερχεται η ωρα να συναντηθουμε με ενα ακομη μικρο μικρο κομματι του..ετσι απλα!!

    ReplyDelete
  10. Η συγκίνηση αυτή δεν είναι τίποτα μπροστά στον ηλεκτρισμό της αληθινής παρουσίας.

    Καλησπέρα! :)

    ReplyDelete
  11. Ενα τηλεφώνιμα, ένα σήκωμα του ακουστικου και μιά επιλογή αριθμου.
    Οσο εύκολο είναι τόσο δυσκολο γίνετε κάποιες φορές!!!!!!

    http://www.youtube.com/watch?v=XRJQLzc-bco&feature=related

    Καλημέρες
    Φιλιά

    ReplyDelete
  12. Και μετά;

    ReplyDelete
  13. Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει...εντελώς απλό αλλά ονειρεμένο.

    ReplyDelete
  14. Ναί, και μετά???????????

    ReplyDelete
  15. εικόνες με λέξεις!!!!

    καλημέρα!

    ReplyDelete
  16. @..3 parties..καθημερινα ισως!!

    ReplyDelete
  17. @..freedula..και απωθημενα ισως;

    ReplyDelete
  18. @..despoinak..αχ αυτη η ψυχη..αχ!!

    ReplyDelete
  19. @..dreamer..αρα σωστα ειπα πως επροκειτο για κατι κοινοτυπο,καθημερινο;

    ReplyDelete
  20. @..aggelos..εε εννοειται..αλλη κατασταση η αληθινη παρουσια!!

    ReplyDelete
  21. @..alexisb..δεν ειναι ευκολο σε ατομα που δεν εχουν κοινα,κρυβει ομως καποιο δεος να ακουσεις για πρωτη φορα την φωνη καποιου!!

    ReplyDelete
  22. @..stalagmatia..μετα απο αυτο δεν εχει μετα..τι αλλο;

    ReplyDelete
  23. @..betty..σ ευχαριστω..φιλι!!

    ReplyDelete
  24. @..patsiouri..ιακρινω ενα πονηρο χαμογελο;
    δεν εχει μετα..αυτο μονο αρκει!!

    ReplyDelete
  25. @..mist..καλως την..καλημερα κ καλο απογευμα!!φιλια

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...