''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Sunday, February 24, 2008
ρίξε μιά σκάλα στο φεγγάρι
Νύχτα έριξες ξανά τα δίχτυα πάνω μου βαριά
νύχτα με κρατάς κρυμμένο από τη χαρά
νύχτα μάγισσα σκληρή γίνε απόψε τρυφερή
νύχτα πες μου τι να κάνω δεν με συγχωρεί
Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν' ανεβώ
όλα τ' αστέρια σου ν' ανάψεις για να δω
να ξεμακραίνει να μικραίνει
να χαθεί στα σκοτεινά
ότι με κόβει με πληγώνει με πονά
Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν' ανεβώ
όλα τ' αστέρια σου ν' ανάψεις για να δω
πού έχει πάει πού γυρνάει
θέλω απόψε να τη βρω
να της μιλήσω να της πω την αγαπώ
Νύχτα είμαι μοναχός και δεν έχεις ένα φως
νύχτα η ζωή μπροστά μου
δρόμος σκοτεινός
νύχτα που με ξενυχτάς
που με σέρνεις που με πας
νύχτα εδώ κανείς δε μένει άδικα χτυπάς
υ.γ. τα λόγια αυτού του τραγουδιού άκουγα σήμερα πηγαίνοντας κινηματογράφο. Είδα το ''θα χυθεί αίμα''. Μία ιδιαίτερη ταινία γουέστερν, με φοβερή ηθοποιία, αν και στο τέλος κάπως με κούρασε. Παρ όλα αυτά αξίζει να την δει κανείς.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
No comments:
Post a Comment