Sunday, March 09, 2008

ένα

Σε νοιώθω. Τα μάτια σου επάνω μου. Την σκέψη σου μέσα μου. Μετράς. Υπολογίζεις. Αναρωτιέσαι. Αντέχει ακόμη; Κι αν ναι πόσο;
Θλίβεσαι. Θλίβεσαι γιατί με παρακολουθείς να απομακρύνομαι. Να σβήνω από την εμβέλεια σου. Είμαι έξω από τον κύκλο σου. Αυτόν που με τόσο ευκολία οριοθέτησες. Είσαι σαν το άγριο ζώο που έχασε το θήραμα του. Κι η μόνη του σκέψη είναι να βρει την ευκαιρία να το ξανακάνει δικό του, κτήμα του κι έπειτα να το ξανακατασπαράξει σιγά σιγά.
Απολάμβανες, την τέλεια φθορά μου, κομμάτι κομμάτι. Την ισοπέδωση μου, την απόλυτη εκμηδένιση.
-Λυπάμαι ήταν η μόνη λέξη που μου είπες..λυπάμαι δεν.. δεν είσαι αυτή που γνώρισα..
Κι έπειτα με λυπήθηκα κι εγώ. Έπρεπε να μαζέψω το σπασμένο εγώ μου, να ανασυνθέσω τα κομμάτια μου.
Κι όσο είμαι ακόμη τώρα εκεί, άλλο τόσο μακριά. Αναγεννημένη. Ευτυχισμένη. Και πάνω απ όλα ζω δίχως την ανάγκη της ανάσας σου, των στιγμών σου, δίχως την ανάγκη των ψεύτικων σ αγαπώ σου.
Μιά μέρα εύχομαι να το δεις κι εσύ, η αγάπη είναι λύτρωση κι όχι αιχμαλωσία. Η αγάπη είναι το πιό δυνατό ΜΑΖΙ. Το απόλυτο ΕΝΑ.
Εύχομαι κάποτε να χωρέσει και μέσα στον δικό σου κύκλο.
Μου επιτρέπεις τώρα να σε λυπάμαι εγώ;

21 comments:

  1. "Κουράστηκες ν' ανατέλλεις ήλιε μου κι εγώ βαρέθηκα να περιμένω να δω αν θ' αποκτήσεις τη λάμψη σου ξανά. Θα βουτήξω στο ασημί του δικού μου φεγγαριού και θα γνωρίσω κόσμους κι άλλους. Και ξέρεις κάτι; Είμαι σίγουρη πως θα μ' αρέσει..."
    Μου θύμισες αυτό που του χα γράψει σ' ένα κομμάτι τζάμι. Το 'σβησα πριν το δει, μα του το παν τα μάτια μου...
    Σε φιλώ :)

    ReplyDelete
  2. Από χτες που το διάβασα ένιωσα... πως πολλά του σημεία θα μπορούσα να τα είχα γράψει....μια που τα συναισθήματα παρόμοια...
    Να προσεχεις, να σε αγαπάς, μονο έτσι μπορούν και οι άλλοι να μας αγαπήσουν για όλη την αλήθεια που κουβαλάμε.
    Καλή εβδομάδα, καλή Σαρακοστη!
    :)

    ReplyDelete
  3. Επικίνδυνο συναίσθημα η λύπη!...Όταν λυπόμαστε τον άλλον,χάνουμε τη δική μας εικόνα από τα μάτια μας.

    φιλάκι γλυκό,φεγγαρένια μου! :))

    ReplyDelete
  4. Η νεράιδα απάντησε τόσο όμορφα, τόσο ξεχωριστά!

    Πρέπει ίσως να πας πιο κάτω κι από το κάτω του βυθού για να δεις την αλήθεια; Πρέπει να βγεις πιο πάνω κι από το πάνω του αφρού για να γεμίσεις πάλι φως;

    Μπορεί να κοιτάζετε με άλλα μάτια, μα ότι έζησες μην το λυπάσαι. Οτι αγάπησες μην το προδώσεις. Μόνο προχώρα...

    ReplyDelete
  5. @..νεραιδα της βροχης..μηπως αν του το εδειχνες αλλαζε κατι;δεν εχεις την περιεργεια;
    ομορφα θα του τολεγες παντως..
    φιλια

    ReplyDelete
  6. @..elmelissa..τοσο κοινη καταληξη..τοσο κοινα συναισθηματα..συμφωνω μαζι σου..
    φιλια

    ReplyDelete
  7. @..freedula..το ειπες κι εσυ εξ ισου υπεροχα..
    κρατω ιδιαιτερα την τελευταια σου παραγραφο..
    φιλια

    ReplyDelete
  8. @..ψυχη..λες..δηλ τι;;
    φιλια

    ReplyDelete
  9. Όταν λυπάσαι μετανιώνεις και όμως αν δεν υπήρχε το παρελθόν μας όποια άτομα και αν περιλάμβανε αυτό δεν θα μασταν αυτοί που είμαστε τώρα..
    Μη λυπάσαι απλά κοίτα μπροστά και χαμογέλα με τη γνώση που κέρδισες!
    Φιλί γλυκό για όμορφη αρχή κουτσουρεμένης βδομάδας!

    ReplyDelete
  10. θα αφησω κι δω μια χουφτα ηρεμα κοχυλια για ταραγμενες καρδιες.
    φιλακια φεγγαρενια.

    ReplyDelete
  11. Στην αγάπη,δεν υπάρχουν άλλα συναισθήματα πέρα από...αγάπη!
    Αν τον αγάπησε,πώς γίνεται να τον λυπάται μετά;
    Μήπως δεν τον αγάπησε τελικά;Μήπως απλά τον ερωτεύτηκε κι αφού δεν κατάφερε να τον υποτάξει παρά μόνο να υποταχθεί εκείνη,τον μισεί γι'αυτό και θέλει να νιώθει ότι τον λυπάται;
    Ξέρεις, η λύπη, είναι ένα συναίσθημα που μας μας δίνει την ψευδαίσθηση της κυρίαρχίας πάνω στον άλλον...Μήπως,όλα τελικά γίνονται για αυτή την γμν κυριαρχία;Λέω, τώρα...φιλί:))

    ReplyDelete
  12. Λυπάμαι ήταν η μόνη λέξη που μου είπες..λυπάμαι δεν.. δεν είσαι αυτή που γνώρισα..
    Και η επόμενη ατάκα είναι "Μ'απογοήτευσες..."
    Ούφ! Μακριά!

    ReplyDelete
  13. H αγάπη είναι λύτρωση, είναι ελευθερία, πόσο δίκιο έχεις. Μέσα από το "μαζί" που απελευθερώνει. Καλημέρα φεγγαρένια

    ReplyDelete
  14. Φεγγαρενια μου
    η μεταμορφωση που επερχετε με τον χρονο στον ανθρωπο μας, γινεται με τη δικη μας βοηθεια.....γι' αυτο ας προσεχουμε λιγω κατα την διαδικασια της μεταλλαξης, εχουμε μεγαλη ευθυνη!

    Εξαλλου αυτο ειναι που λενε " Μπορω να ζησω χωρις εσενα,αλλα δεν θελω...θελω να ειμαι ελευθερος κοντα σου" !!!

    Καλη σαρακοστη :)

    ReplyDelete
  15. @..mariel..δε λυπασαι για οτι περασε..γαι το που βρισκεται αυτη τη στιγμη αυτος ο ανθρωπος λυπασαι,σε ποια συναισθηματικη κατασταση..
    φιλια
    καλησπερες

    ReplyDelete
  16. @..aliki..κι εχθες πατουσα επανω σε χιλιοσπασμενα κοχυλια..
    :)))
    φιλια

    ReplyDelete
  17. @..ψυχη μου..στην αγαπη υπαρχουν ενα σωρο αλλα συναισθηματα για να μην υπαρχουν;καταπνιγονται;
    ειναι δυνατον να ζουμε μονο με το απολυτο αισθημα της αγαπης;
    να πω την αληθεια..αυτο δεν το εχω ζησει..
    φιλιαα

    ReplyDelete
  18. @..patsiouri..ξερεις ποσα χρονια βλεπω αυτο το μακρια στον οριζοντα; χε χε..

    ReplyDelete
  19. @..βασιλη καλησπερα..

    ReplyDelete
  20. @..dee dee..οι μεταμορφωσεις ερχονται με τα χρονια,επισης ερχονται και με τη συμπεριφορα του αλλου..ναι..
    φιλια και καλησπερες dee dee μου!!

    ReplyDelete
  21. the time passed and time present
    -----------------------------------
    Πόσο υπέροχη μπορεί να είσαι ... Κι ας φαίνεται ότι ξυπνάς μέσα μου κι άλλες .... από τις πολλές προσωπικότητες μου ...(λολ)
    Ξέρεις εσυ ...

    Θέλω μέσα από την καρδιά μου να είσαι ευτυχισμένη !!! Το αξίζεις
    Ξέρεις εσύ ...

    Να'σαι πάντα καλά καρδιά μου ...
    κι ας μένουνε και πράγματα που δεν
    τα ξέρεις ούτε εσύ ...
    -----------------------------------

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...