ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙ
Τ'όνομά σου: ψωμί στο τραπέζι
Τ'όνομά σου: νερό στην πηγή.
Τ'όνομά σου: αγιόκλημα αναρριχώμενων άστρων.
Τ'όνομά σου: παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στην πρώτη του Μάη.
Τ'όνομά σου: ρινίσματα ήλιου
Τ'όνομά σου: στροφή από φλάουτο τη νύχτα.
Τ'όνομά σου: στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο.
Τ'όνομά σου: κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την 'Aνοιξη πίσω τους
Τ'όνομά σου: βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο
Τ'όνομά σου: περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα
Τ'όνομά σου: τοπίο χωρισμένο με χρώματα
Τ'όνομά σου: δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του.
Τ'όνομά σου: ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι
Τ'όνομά σου: ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
Τ'όνομά σου: μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο
Τ'όνομά σου: ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.
Τ'όνομά σου: ροδόφυλλο σ' ενός βρέφους το το μάγουλο
Τ'όνομά σου: πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων
Τ'όνομά σου: ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου.
Τ'όνομά σου: πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα
Τ'όνομά σου: Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.
Τ'όνομά σου: Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ'όνομά σου: Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
Τ'όνομά σου: ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε
Τ'όνομά σου: αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα.
Τ'όνομά σου: αλληλούια πάνω στο Έβερεστ
«Ο χρόνος και το Ποτάμι» (1957)
Ημουν στην Πέμπτη Γυμνασίου όταν το πρωτοάκουσα, μας το είχε φέρει ο φιλόλογος μας και μας το διάβαζε, το ακούσαμε τότε και μελοποιημένο..
Αφιερωμένο λοιπόν στο φιλόλογο μας τότε Ηρακλή Ευγενίδη,
στα χρόνια Εκείνα
και σε όσους έχουν γενέθλια σήμερα και αγαπώ πολύ!!
Πραγματικά πολύ όμορφη μέρα! Οτι αφορμή υπάρχει για ποίηση ειναι παντα πολύ ευσπρόσδεκτη!
ReplyDeleteΤώρα θα βάλω ραδιόφωνο γιατι ολη μερα ημουν εκτος.. να ακουσω κ εγω αυτα που λες.. :)
Ομορφες οι επιλογες σου..
Πολλα φιλια!
@..roadartist..τι πιο ομορφο,να ακους κομματια ποιηματων διαλεχτα..
ReplyDeleteυπεροχη η σημερινη μερα..και με πολλες εκδηλωσεις..
φιλια
καλο σ/κ να εχεις
Ας μη ξεχνάμε πως σήμερα, εκτός από ημέρα της ποίησης και της γής, είναι και ημέρα του ύπνου.
ReplyDeleteΝα απολαμβάνουμε τη ζωή και ότι μας χαρίζει.
@..τασο μου..κρατω στη σκεψη μου την τελευταια σου φραση και σου ευχομαι ενα πολυ πολυ ανοιξιατικο πενθημερο.. οk;
ReplyDeleteφιλι
Ξέχασα να δηλώσω εξ αρχής οτι δεν είμαι λάτρης της ποίησης, το αντίθετο θα έλεγα...Ούτε και του ύπνου ίμαι λάτρης, τον θεωρώ χαμένο χρόνο.
ReplyDeleteΦιλί κι από μένα
Καλησπέρα Στέλλα
ReplyDeleteεμένα για να σου πω την αλήθεια, δεν μου μπήκε ωραία η άνοιξη, κι ας την περίμενα με τόση λαχτάρα ολόκληρο το χειμώνα.
Όμως την αγαπώ όπως όλοι μας, και την υποδέχομαι με ανοιχτή την αγκαλιά.
Φιλιά!
Ποιητική η μέρα σήμερα αφιερωμένη στα πιο γαλήνια πέλαγα της ψυχής μας. Εύχομαι να περάσεις όμορφο ΠΣΚ.
ReplyDeleteΔεν ξέρω αν είμαι περίεργος άνθρωπος.
ReplyDeleteΗ ποίηση ποτέ δεν μου άρεσε.
Βέβαια αναγνωρίζω ότι είναι η σπουδαιότερη τέχνη του λόγου.
Και ασφαλώς δεν σνομπάρω όσους την αγαπούν.
Ποιητικές ημέρες σου εύχομαι :-)
πολυ πολυ γλυκο..
ReplyDeleteειχα καιρο να περασω..
ελπιζω να εισαι καλα..
φιλι
Καλημέρα
ReplyDeleteΔεν ήρθα ούτε ποιήματα
να ακούσω η να διαβάσω
Αλλά μια καλή μέρα να σου πω
και να σου γράψω
Καλό πρωινό
με καφέ Ελληνικό
Καλό Σαββατοκύριακο
@..τασο..μια χαρα σε βρισκω..να περασεις ομορφα..
ReplyDeleteκαλη σου μερα
@..stiliano..ποιος σε πειραξε να τον μαλωσουμε;να βοηθησουμε;τι επαθες;
ReplyDeleteκαλο σ/κ να εχεις ευχομαι..θα περασω να σε δω..
φιλι
@..βασιλη..ομορφα εκφραζεσαι..
ReplyDeleteκαλο σ/κ και σενα..
φιλια
@..despina..να πω την αληθεια κι εγω εναμιση χρονο εδω μεσα την συμπαθησα ιδιαιτερα..
ReplyDeleteειναι κατι στιχοι που σου χωριζουν την ψυχη στη μεση ..
φιλια
καλο σ/κ
@..rip1708..να εισαι καλα..
ReplyDeleteνα περασεις υπεροχα..θα ερθω κι εγω..
φιλι
@..καπετανιε μου..
ReplyDeleteακομη δεν ηπια τον καφε μου..βλεπεις σαββατο σημερα..κι ο καφες ειναι εξωτερικου χωρου..
παω ομως..
φιλι ζεστο
otidipote einai ikano na sou dimiourgisei nostalgia gia to parelthon, simainei, pws pragmatika ekeini i stigmi sto xoroxrono eixe kati na pei...kai aksize!
ReplyDeleteΤο κομμάτι αυτό, όταν το πρωτάκουσα, με είχε σημαδέψει κυριολεκτικά και ακόμα και σήμερα με ακολουθεί χαραγμένο βαθιά στην ψυχή. Οι στίχοι ήταν ανεπανάληπτοι και έδεσαν μοναδικά με την μουσική της Παπαστεφάνου...Υπόχρεος που μου το θύμισες!
ReplyDeleteΝάσαι καλά, μοναδική μας Φεγγ.!
Κι η προσωπίδα βρέθηκε σήμερα
ReplyDeleteτο πρωί κάτω απ' το τραπέζι.
...μην τους κοιτάξεις καταπρόσωπο,
στο είπαν,
διάβασε μονάχα τα γραμμένα τους
κι έτσι θα έχεις γνωρίσει
την ψυχή τους.
Την καληνύχτα μου
@..ερασιτεχνη μου..εκεινα τα χρονια,αυτοι οι στιχοι,μαζι με καποια αλλα ακουσματα,διαμορφωσαν την προσωπικοτητα μου..πως να μην εχουν αξια;
ReplyDeleteσε φιλω
καληνυχτα
@..asteroid..και οχι μονο εσενα αστεροειδη μου..εχουμε πολλα κοινα..
ReplyDeleteφιλια πολλα
@..voria..μου..
ReplyDeleteΠαπούτσια - Shoes
Ποιος εξαφάνισε τους ανθρώπους
απ’ το δρόμο;
Στα πεζοδρόμια απόμειναν
παπούτσια.
Από συνήθεια αντιγράφουν
την κίνηση, περπατάνε…
Οδηγούνται στις διαβάσεις,
σταματούν στο φανάρι
κι ύστερα συνεχίζουν…
Ολόκληρη πόλη χραπ – χρουπ,
χραπ - χρουπ…
κατάπιε την γλώσσα της βουής.
Κανείς δεν είχε τίποτε
να πει προηγουμένως.
θοδωρης βοριας
να εισαι καλα
την καληνυχτα μου
"Το όνομά σου ψίθυρος απο αστέρι σε αστέρι"
ReplyDeleteπολύ όμορφο!
καλημέρες ανοιξιάτικες και δροσερές!
@..θαλασσινη μου..ειναι εξαιρετικο..φιλια πολλα..καλη εβδομαδα..
ReplyDeleteΑπλά... εξαιρετικό!
ReplyDeleteΑπό έναν σπουδαίο ποιητή...
Σ' ευχαριστώ που μου το θύμησες! Θα το τυπώσω να το χαρίσω!... ;-)
@..seagull..φιλια πολλα..να το τυπωσεις..
ReplyDeleteκαλη εβδομαδα