Friday, May 02, 2008

Δύο δεν χώρεσαν

Τα βιβλία που μου χάρισες * τα σπάνια λουλούδια που αποξήρανα μέσα σε τετράδια αγαπημένα * τα γράμματα, τυλιγμένα καλά μ εκείνη την μπορντώ σατέν κορδέλλα * το ακριβό άρωμα που μου αγόρασες και δεν φόρεσα ποτέ ούτε μια σταγόνα του * τις ροζ πυτζάμες * το ασημένιο βραχιόλι με τις δύο καρδιές από κόκκαλο χελώνας, έλεγες πως φέρνει γούρι αυτό * τα αποκόμματα των εισητηρίων από εκείνη την παράσταση στο θέατρο * τα χάρτινα ποτήρια με τα υπολείμματα του καφέ * τις λέξεις σου, όλες αυτές τις ατέλειωτες λέξεις σου * το άγγιγμα σου * το γέλιο σου * το λασπωμένο χαρτομάντηλο * τις εικόνες μου, ατέλειωτες εικόνες από ξύλινες γέφυρες, κόκκινα ηλιοβασιλέμματα και κραυγές γλάρων * το ένα σκουλαρίκι που απέμεινε στ αυτιά μου * το βαμβάκι που σκούπιζες το αίμα από το τραύμα μου * τους υγρούς βολβούς των ματιών σου όταν μιλούσες για πράγματα που αγαπούσες πολύ * όλα τα φύλαξα * τακτοποιημένα καλά * σε συρτάρια μυστικά * ερμητικά κλειστά * με άρωμα βανίλιας.



Μόνο δύο όσο κι αν προσπάθησα δεν χώρεσαν πουθενά, κι είναι αυτά που ακόμα τα βράδια με κάνουν να τινάζομαι ξαφνικά, με ιδρώτα στις παλάμες, το ένα ήταν το ψέμμα σου, και το άλλο, εκείνη η αποστροφή του βλέμματος σου, σα να φοβόσουν, όταν μετά βίας συγκρατούσα τα βλέφαρα μου, μη γεμίσουν νερά..

23 comments:

  1. το κείμενο σου με ψυχοπλάκωσε :)

    προσωπικά εκνευρίζομαι αφάνταστα με το ψέμα γιατί κάνει τα πράγματα χειρότερα!

    φιλιά

    ReplyDelete
  2. Είναι άραγε δυνατόν να λές ψέμματα και να μην αποστρέφεις το βλέμμα;
    Πώς να κοιτάξεις κατάματα τον άλλον όταν ξέρεις οτι ξέρει;Γιατί τα μάτια είναι πάντα τόσο αποκαλυπτικά.Σαν τον καθρέφτη.Αντανακλούν το είδωλο σου.Και τί χειρότερο από ένα ψεύτικο είδωλο που αρνείσαι να παραδεχθείς; Ή μάλλον που νομίζεις οτι είναι αληθινό...

    Καλησπέρα...

    ReplyDelete
  3. τα βουρκωμένα μάτια αν ήξεραν να σκουπίζουν τότε ίσως και τα ψέμματα να μπορούσαν να γίνουν ανάμνηση...

    ...μα δεν τα αντέχουν γιατί δεν γνωρίζουν τη γεύση τους...

    φιλιά βρόχινα...

    ReplyDelete
  4. @..yiota..

    και ποιος δεν εκνευριζεται;
    ποιος αγαπα το ψεμμα;

    νομιζω κανεις..ομως κατα βαθος ολοι δεν το χρησιμοποιουμε εστω και για μια στιγμη;

    ισως επειδη πιστευουμε πως ο ανθρωπος που εχουμε απεναντι μας,δεν μπορει να αντεξει την αληθεια,ισως παλι επειδη θελουμε να κρατησουμε αυτο τον ανθρωπο διπλα μας με οποιδηποτε τιμημα..

    ισως ειναι απλα υπερμετρος εγωισμος..

    λυπαμαι αν σε ψυχοπλακωσα..δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου..

    :)))*
    φιλι με χαμογελο

    ReplyDelete
  5. @..anima..
    το ψευτικο ειδωλο..
    ποσο μπορει να αντεξει ενας ανθρωπος να το προβαλει,να το χρησιμοποιει..και για ποσο καιρο;

    μη παραδοχη του πραγματικου εαυτου λεγεται αυτο;
    ισως και ανασφαλεια..
    και εγωισμος..

    φιλι
    ;)

    ReplyDelete
  6. @..kosta..
    πολυ χαιρομαι που σου αρεσε..

    καλο βραδυ

    ReplyDelete
  7. @..νεραιδα της βροχης..
    θελει πολυ υπομονη και επιμονη να γνωρισεις αυτη τη γευση,μα στο τελος αξιζει τον κοπο..
    θελει καρδια κι ανθρωπινη ευαισθησια,θελει ανιδιοτελεια κι αγνοτητα στη σκεψη..
    και πανω απ ολα θελει πολυ μα παρα πολυ ''αγαπη''

    νεραιδουλα μου
    σε φιλω
    καλο βραδυ

    ReplyDelete
  8. Νομίζω,φεγγαρένια μου,πως αυτός δε χωράει πουθενά!...

    φιλί γλυκό:)

    ReplyDelete
  9. @..ψυχη μου..
    ειναι ομως αναγκη ψυχης ;)

    καλο βραδυ
    :)))*

    ReplyDelete
  10. Μα όταν τα χρόνια περνούν, αλήθεια περνούν, τότε μένουν μόνο όσα είναι φυλαγμένα σε συρτάρια με αρώματα, σε πράσινα κουτιά καλά κρυμμένα.
    Όλα τα άλλα ξεθωριάζουν, δάκρια που στέγνωσαν, ψέματα που εξατμίστηκαν.
    Μα πώς είναι δυνατόν να ξεχάστηκαν, πώς είναι δυνατόν να θέλω να ακούσω τη φωνή σου;;;
    Όλα όσα έχω φυλάξει φταίνε...

    ReplyDelete
  11. Ναί ρε γαμώτο, αλλά ανθρώπινο δεν είναι και το ψέμα καμιά φορά???
    Το έχω ζήσει αυτό που λές καί από τις δύο πλευρές και είναι και οι δύο χάλια...
    Καλό μήνα κορίτσι!

    ReplyDelete
  12. Φεγγαρογραμμενη μου
    ε γ ρ α ψ ε ς!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    φιλια

    ReplyDelete
  13. Σ’ αυτό που ζεις…
    σαν δεν το ζήσεις χάνεις….!!

    Μα σαν το χάσεις…
    Χάνεσαι !

    Το κέρδος είναι και στα δυο
    αλλιώς άνθρωπος δεν είσαι.

    Αντέχεις και προχωράς …
    έχοντας πάντα τη γεύση
    του εξαίσιου…!!!

    Ίσως την ξαναβρείς ….!!!

    Και γιατί όχι ;

    Ζαφορένια φιλιά

    ReplyDelete
  14. Χώρεσαν όσα έπρεπε να χωρέσουν!
    Τα άλλα που δε χώρεσαν...κάψτα!
    (Το ψέμμα...αχ αυτό το ψέμμα!)
    Σκόνη καν'τα...
    στη θάλασσα σκόρπισέ τα!
    Ας μείνουν μόνο τα όμορφα,
    να γλυκαίνουν τις αναμνήσεις.

    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

    ReplyDelete
  15. ...Κι όμως καλή μου.Μπορεί για μια ζωη να το χρησιμοποιεί.Ειδικά αν έχει παγιδευτεί σε ψευτοείδωλα που για Ζωή αληθινή του κάνουν...

    Φιλιά πολλά...

    ReplyDelete
  16. @..librarian..
    αυτα που εχω φυλαξει φταινε ή αυτα που εχω επιτρεψει να με απειλουν σαν φαντασματα;

    :)
    καλο σ/κ σου ευχομαι

    ReplyDelete
  17. @..patsiouri..
    ενα ψεμματακι καμμια φορα;
    δεν ξερω,δεν ημουν ποτε υπερ του ψεμματος..ειναι εκ των προτερων κατεστραμμενες αυτες οι σχεσεις..

    καλο σ/κ
    φιλι

    ReplyDelete
  18. @..ανασαιμια..
    πολυ καλη ιδεα..πολυ καλη..
    τροπος υπαρχει λες;ε;υπαρχει;

    καλο σ/κ
    να περασεις ομορφα

    ReplyDelete
  19. @..anima..
    εχεις δικιο..ετσι ειναι..

    φιλι σ/κυριακατικο

    ReplyDelete
  20. και απο μένα καλή μου..
    πολλά φιλιά

    ReplyDelete
  21. "Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ..."

    Αντάξιά σου και αυτή σου η ανάρτηση!... Από που να την πιάσω να μην σπάσει;...

    ...Δεν ξέρω τί είναι πιο σωστό, πιο έξυπνο να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως, νομίζω, όχι να έχουμε συνεχώς μπροστά στα μάτια μας, μέσα στη θύμησή μας, αυτά που μας πλήγωσαν κι αυτά που ακόμα μας πληγώνουν. Θες να τα κάψεις, θες να τα σκορπίσεις στον άνεμο, θες να τα ρίξεις στη θάλασσα, θες να τα καταχωνιάσεις σ' ένα μπαούλο (και από εκεί να τα ξεθάψεις αργότερα, με περισσότερη ωριμότητα...)
    ...Ας κρατάμε, σκέφτομαι, μόνο τα καλά, τα γλυκά, τα όμορφα...

    ReplyDelete
  22. Αγκαλιά, καλή σου μέρα!

    Όπως γνωρίζεις ήδη, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
    Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
    http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
    Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
    δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.

    Ευχαριστώ
    Seagull
    http://seagullstefanos.blogspot.com/

    Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...