Monday, August 10, 2009

σχεδόν απόλυτη

Mια σιωπή γκρι. Σχεδόν απόλυτη. Σχεδόν σιωπή.

Κλέβω εικόνες με λυπημένα πρόσωπα και τα οικειοποιούμαι. Μετά, τα ίδια πρόσωπα έρχονται εφιάλτες στις μέρες μου και μου ζητούν τα δικαιώματα.
Στο διαδίκτυο είναι όλα, ολονών.
Προσωπικά καθόλου δεν θα με ενοχλούσε να δω σε ξένους τόπους την φωτογραφία μου με ένα όμορφο κείμενο από κάτω.

Ακόμη και στα πιό ασήμαντα, παίζει ρόλο ο τρόπος. Το ''πως'' και όχι το ''τι''. Είναι θέμα επιπέδου βρε παιδί μου.
Με το ''πως'' παιδεύομαι ακόμη. Το ''τι'' αλλάζει καθημερινά.
Μαλαγανιά.

Οι διακοπές είναι ένα πακέτο, που ή το ξετυλίγεις αργά και μένεις κρατώντας την κορδέλλα στο χέρι, ή από την πρώτη στιγμή παίζεις στα δάχτυλα το περιεχόμενο και περνάς καλά.
Ευελιξία.

Είδα την κίνηση ενοχλημένου κοριτσιού, κατα την διάρκεια μιάς ωραίας ταινίας σε θερινό σινεμά, κι έσβησα το μισό τσιγάρο μου. Συγκρατήθηκα όταν το ίδιο κορίτσι κατάπινε τσίκι τσίκι τα μαύρα σπόρια του μέσα στα ευαίσθητα αυτιά μου.
Μαύρος καπνός και τσιγαρομυρωδιές πίσω μου..


Σου δίνω ένα φιλί, κάτω από τη μασχάλη και σου υπενθυμίζω πως το διαδίκτυο δεν περιέχει μοναξιά.
Επιλεκτικούς ανθρώπους μόνο, ενίοτε με ιδιαίτερο τουπέ στην μούρη.!

21 comments:

  1. Take that !!!

    http://www.youtube.com/watch?v=TUw2dIkRaq0

    :-)

    ReplyDelete
  2. @..ευρυνοε..

    καλοκαιρινο
    χαρουμενο
    διασκεδαστικο..

    οτι επρεπε για τα αυτακια και την διαθεση μου..

    ReplyDelete
  3. Ο Αύγουστος ελουζόταν μες στην αστροφεγγιά
    κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά

    Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σένανε ορκιζόμαστε
    παλι του χρόνου να μας βρείς στο βράχο να φιλιόμαστε

    Απ΄την Παρθένο στον Σκορπιό χρυσή κλωστή να ράψουμε
    κι ένα θαλασσινό σταυρό στη χάρη σου ν'ανάψουμε

    Ο Αύγουστος ελουζόταν μες στην αστροφεγγιά
    κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά

    Οδυσσέας Ελύτης

    Για να χαράξω τη γκρί σιωπή με αστροφεγγιά.
    Καλό απόγευμα Στέλλα μου

    ReplyDelete
  4. Συμφωνω απολυτα για την φωτογραφια στο διαδυκτιο!! Αν την συνοδευε ενα ομορφο κειμενο, ουτε εμενα θα με πειραζε να δω την φωτογραφια μου καπου.

    Το διαδυκτιο ειναι οπως οι διακοπες.... διαλεγεις σε ποιες παραλιες θα κανεις μπανιο ! Ποτε ομως δεν μπορεις να αποφυγεις τους ασταθμητους παραγοντες :)

    Καλο απογευματακι φεγγαρενια μου!

    ReplyDelete
  5. @..ανδρεα..

    ΕΤΣΙ ΣΥΧΝΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΠΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
    ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ
    ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ
    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΛΕΤΟ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ







    Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου
    Στον μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος άστρων.





    Έσπερε φρουρέ για να λάμπεις πλάι στο ουρανί
    Αεράκι ενός νησιού που με ονειρεύεται




    Ν' αναγγέλλω την αυγή από τα ψηλά του βράχια



    Τα δυο μάτια μου αγκαλιά σε πλέουνε με το άστρο


    Της σωστής μου καρδιάς: Δεν ξέρω πια τη νύχτα.


    Ο. Ελύτης


    μ αρεσει αυτη η τρυφεροτητα σου, με τιμα.. !!!

    ReplyDelete
  6. @..dee dee..

    μου ετυχε μια προσφατη περιεργη ιστορια, αλλα φαινεται πως στα μπλογκς διακρινονται μονο τα καλα και τα εντυπωσιακα..
    οι καμπουρες κρυβονται καλα και βαθια..

    τι να πεις.. ευτυχως δε με αφορουσε προσωπικα θα στενοχωριομουν πολυ..

    ReplyDelete
  7. "..το διαδίκτυο δεν περιέχει μοναξιά..."

    Τελικά θα πειστώ..
    βέβαια, αν είχα και το φιλί κάτω απο τη μασχάλη θα ήταν ακόμα πιο εύκολο!..

    Kρατώ αυτό που είπε και η Dee Dee, οτι στο διαδίκτυο διαλέγεις σε ποιές παραλίες θα κάνεις μπάνιο...

    αλλά και οι τσούχτρες δεν φαίνονται πάντα...

    ReplyDelete
  8. @..takis..

    χαιρομαι που σε βλεπω εδω μετα πολυ καιρο..

    εννοειται πως διαλεγεις την παραλια..
    επιλεγεις, στρογγυλοκαθεσαι, πιανεις κουβεντα με την παρεα αριστερα, ολα μια χαρα, γυρνας δεξια, εε μερικοι ανθρωποι ειναι δυσκοιλιοι πως να το κανουμε..

    ααα οι τσουχτρες ειναι μια αλλη ιστορια, εκει που τις θαυμαζεις εκει νασου και τσιμπημα..

    δε βαριεσαι, παντου εχει απ ολα..
    και πιστευω κι αλλα που δεν θα θελαμε να μαθουμε..

    ReplyDelete
  9. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  10. @..koritsi me ta maura sporia..

    ααα κοιτα να σου πω κοπελλα μου, απο τη μια σ ενοχλει το τσιγαρο μου κι απο την αλλη με πριζεις μ αυτο το τσικι τσικι μεσα στα αυτια μου..

    εε αι σιχτιρ πια..

    :-)))))

    ReplyDelete
  11. @..μπατλερ..

    προφανως και εχεις απολυτο δικιο..
    αλλα αυτο το αμοιβαιο δεν ισχυει παντα..
    γιατι ειναι και κατι φορες που χτυπας την πορτα και ξαναχτυπας την πορτα και την ξαναχτυπας ωσπου να καταλαβεις το ανομολογητο κι αυτο που θα σε κανει να νοιωσεις ασχημα..

    αυταααααααααα

    υ.γ.
    ααα ωστε εσεις λοιπον.. τσικι τσικ τσικι τσικ..
    αα για συμμαζευτειτε σας παρακαλω..και καλα, εγω για ανδρα σας ηξερα.. ποτε γινατε ''το κοριτσι;''

    :-))))))))))

    ReplyDelete
  12. σχεδόν απόλυτη, σχεδόν σιωπή μμμμμ

    ο τρόπος παίζει ρόλο και στα πιο σημαντικά. Είναι αυτός που ξεκλειδώνει τα πάντα. Κρατά το κλειδί είτε του παραδείσου είτε της κόλασης.
    Το πώς είναι αυτό που δίνει φως στο κλειδί ή το σβήνει για πάντα.
    Όσο για τις διακοπές ψάχνω την άκρη της κορδέλας. :)
    Και η μοναξιά είναι καημός που έλεγε ένα παλιό τραγούδι.
    Σχεδόν απόλυτη λοιπόν, σχεδόν τι? Να που και το τι έχει το ρόλο του.
    Καλό σου βράδυ.

    ReplyDelete
  13. @..george..

    δυσκολος ο ομορφος τροπος γιατι συνηθως προτρεχουν η νευρικοτητα και ο εγωισμος..

    πετα την απο τα χερια σου την κορδελλα.. οσο πιο μακρια μπορεις..
    δωσε στον εαυτο σου τον χρονο να νοιωσει πως ειναι διακοπες..

    κι εδω ακουσα πως αυριο (σημερα δηλ) θα βρεξει..

    ξερεις ποτε το συνηθιζω εγω το καλοκαιρι;
    λιγο πριν μπει το φθινοπωρο, ναι ειμαι για γελια..
    οταν εχω διαθεση να παω στην θαλασσα βρεχει, οταν εχει ομορφο καιρο δεν εχω διαθεση, στο νησι ειχε 5 μερες απιστευτο αερα.. παντα υπαρχει μια δικαιολογια σχεδον πιστευτη..

    σχεδον εξαιρετικα ολα λοιπον, αλλα εσυ κανε αυτο που πρεπει ναι;

    καλο ξημερωμα..

    ReplyDelete
  14. Το διαδίκτυο είναι παγίδα και λύτρωση, ασχήμια και ομορφιά μαζί. Αναγκαίο "καλό" θα έλεγα. Μέρα καλή

    ReplyDelete
  15. @..λακη φουρουκλα..

    παγιδα πιστευω γιατι κολλας..
    σαν την μυιγα στο μελι..

    εθισμος ειναι δυστυχως..
    μας κανει ασυγκρατητους..

    καλο γιατι διευρυνει τους οριζοντες, ανοιγει παραθυρα κλπ
    ποτε τα πραγματα δεν ηταν τοοοσο ευκολα.. ποτε..

    ReplyDelete
  16. Στέλνω την πιο απόλυτη γλυκιά και δροσερή καλησπέρα μου...

    :-)

    ReplyDelete
  17. Όλα έχουν τον τρόπο τους, την τέχνη τους, το κλειδί τους, κι ο εντοπισμός τους δύσκολος, αλλά το αποτέλεσμα ενίοτε ενδιαφέρον.

    ReplyDelete
  18. Την καλησπέρα μου!

    Πολύ ενδιαφέρον αυτο με τη φωτογραφία κ' θα συμφωνήσω με την dee dee..αν ήταν καλοπροαίρετη η ''αρπαγή'' θα την δεχόμουν!

    Από την άλλη έχω χρόνια να δω κάτι καλοπροαίρετο! χαχαχα

    ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!
    Το απολαμβάνω αυτό το blog!

    ReplyDelete
  19. @..liliki..

    χρονια;;;)
    ποτε προλαβες μου λες;

    σκεψου αν το λες αυτο απο τα 18.. εγω τοτε ακομη ηλπιζα..

    χχχχχ

    :))))

    ReplyDelete
  20. Αχ! αυτό το ιδιαίτερο τουπέ στη μουρη!!! :)
    Και να'ναι δικαιολογημενο....να'ναι η άλλη/ος εκπάγλου , να έχει τη φοβερη προσωπικοτητα, τα μύρια ταλέντα...πάει κι έρχεται...αλλά έλα που συνήθως αυτά και το τουπέ δεν πάνε μαζί.

    Φεγγάρενια μου, καλό είναι το δίκτυο. Μας άνοιξε παραθυρα προς κατευθυνσεις που δεν μπορουσαμε να φανταστουμε.
    Το αν κολλησουμε και πόσο από μας εξαρτάρται. Προσωπικά καποιες μέρες που έμεινα μακριά δεν μπορω να πω ότι μου έλλειψε

    Αλλά σε γενικές γραμμες είναι τρομερό εργαλείο και δεν θα ήθελα να γυρισω στην "πριν" εποχή. Και δεν αναφερομαι στα blog και το "κουβεντα να γινεται", αλλά σε όλες τις δυνατότητες που σου παρέχει συνολικά

    Ενα όμορφο αυγουστιάτικο απόγευμα, σου εύχομαι.

    Φιλιά :)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...