Friday, September 04, 2009

Σεπτέμβρης

Eίναι Σεπτέμβρης κι ο ουρανός δεν έχει ακόμη ούτε ένα τόσο δα συννεφάκι. Όοοχι, δεν ζητάω από εκείνα τα πελώρια γκρίζα σύννεφα που φέρνουν την καταιγίδα, παρά μόνο αυτά τα μικρά διάσπαρτα, σα μπουκίτσες βαμβακιού, έτσι γιά να κάνουν την διαφορά.

Ανέφελα λοιπόν, τριγυρνάω σε γραφεία, και μαζεύω χαρτιά μελανωμένα με σφραγίδες και υπογραφές. Θα είναι σε χρήση ως το επόμενο καλοκαίρι.
Πίνω καφέδες και περπατάω πολύ. Οι παλμοί μου ανεβαίνουν, κι είναι όμορφα. Συναντώ φίλους στην είσοδο της έκθεσης κι ετοιμάζομαι για εκλογές. Όχι αποχή αυτή την φορά.
Είναι στιγμές που νοιώθω σα να παίζω σε μιά ταινία του κινηματογράφου. Το επόμενο πρωί όλα έχουν αλλάξει. Ούτε προς το καλύτερο, ούτε προς το χειρότερο, απλά έχουν αλλάξει.

Χαλιναγωγώ τους εκάστοτε φόβους μου τοποθετώντας τους σε κουτάκια που απ έξω γράφουν όλα τον ίδιο αριθμό. Αλλά εσύ ξέρεις πως φοβάμαι, γνωρίζεις κάθε σπιθαμή μου, κάθε νεύμα μου. Μ αρέσει πολύ αυτό, με κάνει να αισθάνομαι μιά απίστευτη γαλήνη..

Έχω ανάγκη από μιά ψύχρα που θα με κάνει να αναζητήσω εσωτερικούς χώρους.. Αλλά προς το παρόν, είμαστε ακόμη στις ''αυλές'' μας, όπως πολύ όμορφα αποκαλείς τα θερινά τα σινεμά και τα τραπεζάκια έξω..

Προς το παρόν, είναι ακόμη καλοκαίρι..

υ.γ. η φωτό από το deviantart

13 comments:

  1. μακάρι να μην τελειώσει ποτέ.
    μα είναι δυνατόν; μια εποχή που το όνομά της φθίνει να είναι της προκοπής;
    ουφ, τα πα και ξελάφρωσα!

    ReplyDelete
  2. @..tovene..

    ετσι ειναι..το καλοκαιρι πια ειναι πολυτελεια..

    το ''καλοκαιρι'' ετσι οπως του ζουσαμε καποτε, οχι πολυ παλια..

    ReplyDelete
  3. Πολύ όμορφη και τρυφερή ανάρτηση και καταπληκτική φωτογραφία
    καλημέρα σου

    ReplyDelete
  4. Με το πόστ σου αισθάνομαι οτι μόλις ξεπέρασα την φουρτούνα και βλέπω απο μακριά το λιμάνι. Γεμάτο ομορφιά το κείμενο.
    Φθινοπωριάζει !!

    ReplyDelete
  5. Ερχονται και τα συννεφακια φεγγαρενια μου. Μερικες βραδιες πιστεψα οτι θα γιουν γκρι και θα μας κανουν μουσκεμα :).

    Ειναι φορες που το νιωθω κι εγω αυτο... οτι ειμαι μερος καποιας ταινιας.... και οταν το νιωθω χαμογελαω και μου φτιαχνει τη διαθεση η ιδεα :)

    Το φθινοπωρο θα ερθει και θα μας αγκαλιασει... στο υποσχομαι :)

    Καλο απογευματακι!!

    ReplyDelete
  6. Το καλοκαίρι απέχει πιά..

    το φθινόπωρο, κι αυτό τόσο δα απέχει..
    γιατί όχι κι εγώ..
    ναι, απ-έχω!

    ασπασμός στο μέτωπο..

    ReplyDelete
  7. @..logia..

    καλημερα και καλο σ/κ..

    ReplyDelete
  8. @..george..

    ομορφο συναισθημα..
    καλημεραααα

    ReplyDelete
  9. @..ευρυνοε..

    ολα ειναι σαν να εχουν ηδη συμβει..
    σε φιλω κι εγω..

    ReplyDelete
  10. Εγω γμτ ζηταω απο κεινα τα πελωρια γκριζα συννεφα που φερνουν την καταιγιδα
    :)

    ReplyDelete
  11. @..πηνελοπη..

    ευχομαι εναλλαγες.. κι απο αυτο, κι απο εκεινο..
    να μη πληττουμε!

    ReplyDelete
  12. Όμορφα που τα 'πες πάλι...

    Πόσες φορές δεν έχω νιώσει και 'γω τα ίδια...

    Αχ.. και αυτές οι μουσικές...!

    Τιγροφιλώ σε!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...