Thursday, January 28, 2010

λέξεις στη βροχή

Eίναι κάτι λέξεις που κρύβονται στις σταγόνες της βροχής και κολλούν στο σώμα σου ηδονικά. Φτιάχνουν λακούβες με νερό στις χούφτες σου, παίζουν μαζί τους και μετά χάνονται ήρεμα και καρτερικά.

Είναι κάτι λέξεις που κατοικούν σε αλλαζονικές κόψεις μαχαιριών. Ωραιοπαθείς σ αφήνουν να συρθείς επάνω τους, ώρες πολλές ως που να σπάσει οτιδήποτε ακόμη ζωντανό μέσα σου.

Είναι κάτι λέξεις που λειτουργούν ευεργετικά, τόσο απλές και ζεστές σα πρωινός καφές. Βυθίζεις το κουταλάκι σου μέσα τους, ανακατεύεις και το χνώτο τους χώνεται μυρωδάτο στα ρουθούνια σου.

Είναι κάτι λέξεις που μοιάζουν με άδειο δωμάτιο, μετά από μετακόμιση. Σηκώνεις λίγα εκατοστά τα πόδια να φτάσεις το παράθυρο, και μόλις τα μάτια αρχίζουν να διακρίνουν, διαπιστώνεις το απόλυτο τίποτα.

Είναι κάτι λέξεις, τόσο καθημερινές, ίδιες με ανάσα. Ανοιγόκλειμα των ματιών. Βόλτα στη λιακάδα. Που ηρεμούν την ψυχή. Που λυτρώνουν το βλέμμα.

Είναι κάτι λέξεις που μοιάζουν με άγγιγμα ψυχής και τις λέμε στιγμές.. για να ξεχωρίζουν μέσα στις ομοιόμορφες μέρες μας. Να ακούγονται. Και να μένουν στην μνήμη.



η φωτό από το deviantART

12 comments:

  1. Είναι κάποια βλέμματα που μιλούν μέσα μας.Όπως ακριβώς κι οι λέξεις..

    σε φιλώ

    ReplyDelete
  2. ...και εικόνες και κουβέντες .

    ReplyDelete
  3. Φεγγαρένια μου τι είναι αυτό το αριστούργημα!
    Αυτές τις λέξεις να τις έχεις πάντα δίπλα σου! Συντροφιά, αγέρα, και εραστή.
    Φιλί και αγκαλιά!

    ReplyDelete
  4. @..anima..

    ειναι κατι βλεμματα που μεταμορφωνονται μεσα μας σε λεξεις..
    και οι κινησεις.. κι οι πραξεις.. κι ο ερωτας.. το σ αγαπω, το σε μισω, το φευγω..

    φιλι

    ReplyDelete
  5. @..κυριε ''αμ''

    ειναι κατι εικονες που γινονται μεσα μας κουβεντες.. σκετο παραληρημα..

    την καλησπερα
    και την καληνυχτα μου!

    ReplyDelete
  6. @..george..

    θα κρατησω το φιλι και την αγκαλια..

    οι λεξεις μερα με τη μερα αλλαζουν..

    ReplyDelete
  7. Θα σπάσω τις λέξεις μου σε χίλαι κομματάκια.
    Πετραδάκια μικρά.
    Θα στις πλάσω σ' ένα μενταγιόν και θα στο φορέσω.
    Μενταγιον σιωπής που θα ξερνάει τόσες λέξεις όταν αγγίζονται τα βλέμματα μας.
    Πάνω από τους ωκεανούς των αισθήσεων.
    Και υπεράνω των δαιδάλων της λογικής, και της σχηματικοποιημένης έκφρασης.
    Σχήματα δε θα 'χουν οι αρθρώσεις μας.
    Και έτσι όπως θα βρέχει μικρές σταγόνες σιωπής,
    θα σε λούζω με νότες αλλόκοσμες.
    Γιατί μια λέξη σημαίνει ό,τι δεν έχει ειπωθεί...!

    ReplyDelete
  8. Πολύ μου άρεσε!!.. πραγματικά πολύ!

    ReplyDelete
  9. @..kioy..

    εσυ με νοιωθεις..

    κι εχεις υπεροχη εκφραση..

    ReplyDelete
  10. @..βασιλη..

    χαιρομαι βρε.. αν και δε το εγραψα για να αρεσει σε καποιον ;)))

    ReplyDelete
  11. Πολύ όμορφος ο χώρος σου..

    Μου άρεσε ότι διάβασα..
    Θα ξανάρθω..


    (σαν απειλή ακούστηκε το, "θα ξανάρθω"..:) )

    ReplyDelete
  12. Πολύ όμορφος ο χώρος σου..

    Μου άρεσε ότι διάβασα..
    Θα ξανάρθω..


    (σαν απειλή ακούστηκε το, "θα ξανάρθω"..:) )

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...