Eίναι που το γυρίζεις από δω, είναι που το τραβάς από εκεί. Που ψάχνεις να βρεις την αιτία στο τίποτα. Που ξεχνάς την ουσία, το απόσταγμα, την μυρωδιά!Που δείχνεις με το δάχτυλο την λεπτομέρεια, που αναλύεις το γιατί, το πως, την χροιά. Το ξεχειλώνεις βρε παιδί. Το κουράζεις. Το βαραίνεις. Δημιουργείς το αδιέξοδο. Το πνίγεις και πνίγεσαι.
Κι όμως.. είναι τόσο απλό..
Ετσι ακριβώς όπως το λες είναι .
ReplyDeleteΕίναι τόσο , μα τόσο απλά , ορισμένες φορές κάποια πράγματα κι όμως , πόσο δύσκολα τα ερμηνεύουμε . Καθόμαστε , αναλύουμε και και και .... το κουράζουμε , στήνουμε και οδηγούμαστε στο αδιέξοδο ....κι όταν μπείς στο αδιέξοδο , τότε , δεν μένει παρά να γυρίσεις πίσω , στα ίδια βήματα που σε έφτασαν ως εκεί ...και πονάς , αλλά τουλάχιστον ξεφεύγεις από αυτό :)))
καλό μήνα να έχεις , η άνοιξη μύρισε , είναι κοντά , πολύ κοντά , εκτός από μέσα μας !
μην το ψαχνεις τοσο...η πρωτη σκεψη,το πρωτο φτερουγισμα... παντα λενε την αληθεια...
ReplyDeleteκλο μηνα!
Μα είναι απλό ,θέλεις να φωνάζεις σε κάθε σου σκέψη...
ReplyDeleteΘέλεις να προστάζεις τα όσα σε κουνάνε,βαρκούλα σε γλυκό νερό να πάψουν,να τελειώσουν τα όσα ξεκίνησαν...
Και κάθε φορά που ,ιδρωμένη,κουρασμένη φτάνεις στο αποτέλεσμα και παραδέχεσαι πως είναι απλό μια εσωτερική φωνούλα θέλει να σε ρωτάει ..."Ειναι?"...
Μην τα βάζεις με το έιναι σου,μήτε με την φωνούλα...
Οι σκέψεις φταίνε...
Αφελείς,ενδόμυχες και πανούργες αφήνονται να μας κυριεύουν και μας προστάζουν τελικά ότι εκείνες αποφασίσουν...
Αν το δεις λογικά όλα στο μυαλό μας είναι!
Άλλοτε απλά και άλλοτε σύνθετα...
Μα η δική μου φωνούλα μέσα μου θέλει να ρωτάει "είναι?"
Με βάζεις σε σκέψεις...σε ευχαριστώ Κυρά!
Κλέβω απο σένα για σένα και αν σε ενοχλήσει να με συγχωρέσεις...
Ψαράκι στο ζώδιο και μπήκες πάλι σε γυάλα...
μην σκέφτεσαι πως θα μπορέσεις να ζήσεις εκει μέσα,γιατί πολύ απλά υπάρχει ένα ωκεανός που σε περιμένει!!!
¨Οτι και αν ο ωκεανός θέλει να είναι ,αγάπης ,λαθων,στιγμων,σκέψεων...
Θα σου πώ την αλήθεια!
Δεν είναι απλό...όχι αν αφεθείς στο παιχνιδάκι!
Ζήσε λοιπόν,ή κλέψε Ζωή και αυτό είναι το μόνο σταθερό που έχουμε !
Είναι δύσκολο!
Μου έλειψες!
Καλή χρονία και καλό μήνα Κυρά!
Να μου προσέχεις!Ευχές και πάλι!
Ταπεινα Ο.
Συνήθως με αυτόν τον τρόπο χάνουμε τα σημαντικά. (Πόσο μου ταιριάζει αυτό το κομμάτι τελευταία...)
ReplyDeleteΚαλημέρα :)
@..κυριε ''αμ''..
ReplyDeleteη ανοιξη ειναι μεσα μας..
το νιωθουμε λιγο πριν χαραξει, τωρα που οι μερες ειναι μεγαλυτερες.. και το φως διαφορετικο..
καλημερα!
@..cook..
ReplyDeleteη πρωτη αισθηση..
@..ονειροβατη..
ReplyDeleteτο ρουφηξα το κλεψιμο σου..
δε ξερω αν παει καιρος που εχω μπει στη γυαλα.. δε ξερω αν εγινε τωρα..
ναι, εχω αναγκη να κλεψω ''ζωη''..
με νιωθεις μικρε μου και σ ευχαριστω..
ολα παιρνουν τον δρομο τους οπου κι αν κρυφτουμε ομως ετσι δεν ειναι;
πως να μη μου λειπουν τετοιου ειδους σχολια μου λες;
καλημερα!
@..confused..
ReplyDeleteτο αποσταγμα της καθε ''περιπτωσης'' αυτο χανουμε..
κι αν περασει η στιγμη.. μετα ειναι δυσκολο..
κοιτας πισω κι αναμετρας λαθη.. που ομως ειναι τοσο απλο να μη συμβουν..
ολα στο μυαλο μας τελικα.. και πιο πολυ το να μπερδευουμε τα νηματα μερικες φορες..
ta apla einai panta ta duskolotera.
ReplyDeleteNa ta deis... na ta paradexteis...
Kalhmera :)
χανομαστε στις λεπτομερειες.. αυτο ειναι..
ReplyDeleteμετραμε την καθε λεξη περισσοτερο του φυσιολογικου.. κι εχει χανεσαι.. πνιγεσαι στην αναλυση..
!
Τα απλά είναι και τα δυσκολότερα, θα συμφωνήσω με τη Μαρουλίτα και το δυσκολότερο απ' όλα είναι να καταλάβουμε τον συνάνθρωπό μας κι ας μιλάμε την ίδια γλώσσα. Τότε θα πρέπει να εξηγήσουμε να αναλύσουμε και πάλι δε θα καταλάβουμε ο ένας τον άλλον.
ReplyDeleteΚαλή σου μέρα!
Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε ;)
ReplyDelete