Tuesday, July 06, 2010

με μυρωδιά καρύδας

Kοιτάζω την θάλασσα. Ρουφάω όλο το μπλε με το βλέμμα. Τεράστιο μπλε με στίγματα πορτοκαλί και ένα αερόστατο στον ουρανό με τα πιό όμορφα χρώματα όλου του κόσμου.
Βουτάω. Χάνομαι για να ξαναβγώ στην επιφάνεια. Καταπίνω αλμύρα και μεγάλα κίτρινα κομμάτια ήλιου.
Το μικρό αγόρι είναι μπροστά μου. Έχει μόλις κλέψει από το βάζο με το γλυκό και τρέχει με γυμνές πατούσες στην αμμουδιά. Κοντό τζην παντελονάκι με τιράντες που πέφτουν από τους ώμους. Πλάτη καλυμένη με κόκκινο ήλιο κι αλμύρα. Τσούζει! Αλοίφει το ευαίσθητο δέρμα του με παχιές στρώσεις κρέμας που μυρίζει καρύδα.
Ένα αεράκι του παίρνει μακριά την φουσκωτή μπάλα. Χρώματα και πάλι που βυθίζονται στο μπλε. Ποιό διάφανο από ποτέ. Μιά πάνινη κορδέλα, φεύγει από τα μαλλιά του κοριτσιού δίπλα μου. Ένα κύμα λύνει την ξανθιά κοτσίδα της. Πάλι αυτή η μυρωδιά της καρύδας.. με τρελλαίνει!


*Νιώθω απίστευτα ελεύθερη αυτό το διάστημα, κι αυτό είναι κάτι που το θέλω και κάτι που όχι. Από την άλλη όμως, πράγματα που υπάρχουν γύρω μου με κάνουν να πιστεύω πως ίσως αυτό το προνόμοιο να μην το έχω για πολύ. Τίποτα δε μένει ίδιο, και το ''πάντα'' δεν έχει πλέον υπόσταση.

*Έχω κουραστεί να απολογούμαι και είμαι πολύ θυμωμένη για αυτό.

*Θέλω να αγοράσω ένα κλάμερ γιά να σηκώνω τα μαλλιά ψηλά, μία όζα σε χρώμα τυρκουάζ, κι ένα αντιηλιακό με άρωμα καρύδας που να υπόσχεται οπωσδήποτε γρήγορο μαύρισμα.

*Όζα, ήταν το βερνίκι νυχιών όταν είμασταν παιδιά!

*Στην αρχή, σκεφτόμουν να καλύπτω τα σημάδια στους αστραγάλους με ειδικά προιόντα.. μα τ αγαπώ τόσο πολύ!

*Σκέφτομαι, γράφω και ακούω το Κοοp Island Blues

15 comments:

  1. ευωδιές. εικόνες. στιγμές. αλήθειες συναισθημάτων. χαμόγελα.
    πολύ καλό σου βράδυ! φιλιά!
    (μπορεί και να έρθει διπλό καθώς πριν το έφαγε η μαρμάγκα το σχόλιο. :))

    ReplyDelete
  2. @ basnia

    αυτο με την μαρμαγκα, πολυ μου ηρεσε.. τελικως το χιουμορ εχει τεραστια σημασια ;)))

    ReplyDelete
  3. Επειδή οπως είπες τίποτα δεν κρατάει για πάντα (τι θα πει πάντα αλήθεια?), απόλαυσε αυτή την ελευθερία που νιώθεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι σκέψεις απαγορεύονται μπροστά σε τοσο απόλυτες αισθήσεις οπως αυτές που περιγράφεις....

    ReplyDelete
  4. @ κοβω βολτες

    αυτο ειναι.. οι δευτερες και τριτες σκεψεις φταινε για ολα.. και πολλες φορες εν γνωσει μας και με την αδεια μας..

    μπρρρ.. δε το ξαναεπιτρεπω.. βουταω στο καλοκαιρι;)))

    ReplyDelete
  5. Με αυτό το τραγούδι μία τάση για ελευθερία, ανεμελιά, καλοκαιρινή διάθεση, με άγγιξε ελαφρώς:)

    Πολύ όμορφη η περιγραφή σου, να κρατήσει πολύ σου εύχομαι και να το ζήσεις ολοκληρωτικά!

    ReplyDelete
  6. Ειναι ωραιο που εμαθες να ζεις
    με ολες τις αισθησεις σου.
    Για μενα που εχει βαρος παραπανισιο
    το κεφαλι μου σιγουρα θα πνιγω
    μεσα στη θαλασσα σου προσπαθωντας
    να νοιωσω οπως νοιωθεις..

    ReplyDelete
  7. η καρύδα είναι τόσο υπέροχη και σαν μυρωδιά και σαν γεύση!
    και τόσο θανατηφόρα καλοκαιρινός ο ήχος και οι λέξεις σοΥ!

    ReplyDelete
  8. Εγώ μπορώ να είμαι σε εκείνο το αερόστατο στον ουρανο;
    Τι ωραία να καταπίνεις μεγάλα κομμάτια ήλιου....:)

    ReplyDelete
  9. @ margo

    σε αγγιξε ελαφρως;;;
    ελαφρως;;;

    μα το καλοκαιρι σε ζηταει να του δοθεις ολοτελα, δεν γινονται εκπτωσεις εδω.. ή ολα ή τπτ ;)))

    ReplyDelete
  10. @ stivio

    ο καθε ανθρωπος εχει το δικο του ''βαρος'', την δικη του αποψη και φιλοσοφια..

    μη προσπαθεις να νιωσεις ο,τι νιωθω, ασε μονο την αισθηση που σου αφηνω να σε τυλιξει..

    ReplyDelete
  11. @ tovenito

    το αγορασα επιτελους αυτο το αντιηλιακο.. εχω την αισθηση πως κουβαλαει τις μυρωδιες ολων των καλοκαιριων μου μαζι ;))

    ReplyDelete
  12. @ roundel

    κι εγω θα ηθελα πολυ να ανεβω εκει ψηλα.. παμε μαζι;;;
    και με τις φωτογραφικες βεβαιως ;)))

    ReplyDelete
  13. έφερες το καλοκαίρι μ'αυτο το κείμενο

    το πάντα έχει υπόσταση :)
    είναι κάθε στιγμή μας που θέλουμε να κρατήσουμε αιώνια

    (ανέκαθεν τόσο κρατούσαν τα "πάντα" μονο που δεν το ξεραμε)

    ReplyDelete
  14. ναι αμε και το ρωτάς άσε που θα είμαι και αρκετά κοντά στη Θεσσαλονίκη το επόμενο διάστημα...
    αχ τέλεια μένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι!

    ReplyDelete
  15. @ melian

    εμεις δινουμε διασταση στην καθε εννοια.. ολα στο μυαλο μας ειναι..

    θα συμφωνησω στο οτι τωρα σκεφτομαστε διαφορετικα..

    η ατιμη η ηλικια βλεπεις ;)))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...