Φτιάχνομαι πολύ εύκολα ως προς το χριστουγεννιάτικο μου mood, αυτο υποβάλομαι, παραμυθιάζομαι, χαίρομαι..
Βουτάω στα στραφταλιζέ και στα ολίγον κιτς, vintage τα λέμε επισήμως, ξετυλίγω σοκολατένιους αγιοβασίληδες, κρεμάω από πράσινα ψεύτικα κλαδιά όλα τα υπόλοιπα στολίδια, μιλάω μαζί τους..και ναι.. ανάβω λαμπάκια.. πολλά λαμπάκια..
Στο ίδιο παραμύθι κι εγώ, σπρώχνω (απο τέλος Νοέμβρη κιόλας)τον εαυτό μου να νιώσει Χριστούγεννα, Χριστούγεννα στην καρδιά κυρίως...
ReplyDeleteΌσο για το κιτς.... έλα να δεις το μπαλκόνι γειτονικού μου σπιτιού και μετά τα λέμε...χαχα
@ λιλιουμ
ReplyDeleteααα οχι τοσο κιτς.. κιτς με αποψη θα ελεγα εγω.. ;)))))
Μαζί σου,με χίλια!
ReplyDelete@ αγραμπελη
ReplyDelete;)))))
Όντως τα Χριστούγεννα μας φτιάχνουν τη διάθεση. Και φέτος ειδικά το έχουμε μεγάλη ανάγκη.
ReplyDelete@ δειμε μου
ReplyDeleteολη μου τη ζωη αναγκη θυμαμαι να το εχω ;)))))
εγώ πάλι γιατί όχι;;;
ReplyDeleteκαι είμαι μόλις 18...
γιατί δεν νιώθω ακόμη τα χριστούγεννα;
πότε θα έρθουν για μένα;
@ sweet truth
ReplyDeleteγιατι; εσυ ξερεις..
τα λαμπάκια, το φως τους, το χρώμα τους, η ταχύτητά τους, οι συνδυασμοί τους ... τα μοναδικά στολίδια των γιορτών για μένα
ReplyDeleteμπορεί να χαζεύω πάνω τους χωρίς να σκέφτομαι τίποτα
μεγάλο το δώρο τους
καλημέρες καρδούλα μου
@ μεγκυ
ReplyDeleteακριβως αυτο, τα χαζευω χωρις να σκεφτομαι τπτ ;)))