Thursday, January 27, 2011

ένα θέμα σημαντικό

Κάποτε,  βρεθήκαμε μ ένα φίλο διαδικτυακό,  και μέσα στην όλη κουβέντα,  ανάμεσα σε γουλιές καφέ και κυκλάκια καπνού,  ειπώθηκαν διάφορα,  περί ανέμων και υδάτων,  καλών βιβλίων,  εξαιρετικών ταινιών κλπ κλπ.
Αυτό που θυμάμαι,  ήταν πως είχε απογοητευτεί,  και μου το είχε πει μάλιστα,  βρισκόμασταν για πρώτη φορά,  πως το χαμόγελο μου δεν ήταν όπως το περίμενε,  ήταν κλειστό σαν ένα παραδείγματος χάρη ''___" και όχι σαν ένα τεράστιο ''Ο'' όπως αυτός θα ήθελε.
Είχε δει μια φωτογραφία μου,  όπου ήμουν δίπλα στην αδερφή μου,  η οποία πράγματι έχει ένα χαμόγελο σαν ''Ο'',  και υπέθεσε ο σοφός πως αφού η γλυκιά μου αδερφούλα έτσι,  γιατί όχι κι εγώ..
Ένα άλλο που μου είπε εκείνο το απόγευμα,  ήταν πως διάβαζε φανατικά τις αναρτήσεις μου,  του άρεσε ο τρόπος που έγραφα,  έγραφα λιγάκι τότε,  και πως μια φορά που είχα γράψει για ένα βιβλίο που διάβασα,  συγκεκριμένα ήταν ''το μυστικό'',  πήγε σα τρελλός και το αγόρασε και πως ήταν η μεγαλύτερη πατάτα που έφαγε στη ζωή του,  έτσι είπε..

Πολλές φορές,  όταν γράφω στο blog μου διάφορα,  για τα βιβλία που μου έχουν αρέσει,  για τις ταινίες που έχω δει,  όταν αναρτώ φωτογραφίες μου,  δεν θεωρώ ότι ήταν ό, τι καλύτερο άκουσα,  είδα ή έφτιαξα ποτέ.
Η καθημερινότητα μου,  τα γούστα μου,  είναι αυτά ενός μέσου ανθρώπου.  Και πάνω απ όλα,  καθόλου μα καθόλου αντικειμενικά,  αντιθέτως,  τελείως μα τελείως υποκειμενικά.
Το τέλειο θα ήταν,  να βαθμολογούσαμε αυτά που αναφέρουμε κατά σειρά προτίμησης,  αλλά αυτή τη δουλειά την κάνουν και μάλιστα πάρα πολύ καλά κάποια εξειδικευμένα site.. 

Ό, τι αναφέρω δε σημαίνει πως είναι απόλυτα δοκιμασμένο.  Μπορεί παραδείγματος χάρη να ξεκινήσω ένα βιβλίο σήμερα,  να ενθουσιαστώ,  να αντιγράψω με χαρά και πάθος εδώ ολόκληρη την πρώτη του σελίδα,  και τελικά να μη καταφέρω καν να το φτάσω στο τέλος.

Ή μπορεί να είδα χθες μια μέτρια ταινία,  που δε με τρέλλανε μεν,  πέρασα όμως δυο ώρες καλά γιατί εγώ βρήκα σημεία που μου έκαναν αυτό το μαγικό ''κλικ''  και που να χτυπιέστε δε πρόκειται να το βρείτε κι εσείς..

Από την άλλη μπορεί να είδα κάποια άλλη ταινία,  όπως ήταν ''ο λόγος του βασιλιά''  με τον αγαπημένο μου Τζέφρυ Ρας το προηγούμενο Σάββατο και να ήταν εκπληκτική ερμηνεία,  αλλά να μην βρίσκω τον κατάλληλο τρόπο  ώστε να την περιγράψω εδώ!

Για αυτό λοιπόν,  θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μην σπεύδετε να αγοράζετε οτιδήποτε αναφέρω,  είναι απλές αναφορές και όχι προτάσεις,  τουλάχιστον όχι δίχως να κάνετε την προσωπική σας έρευνα αγοράς..  άλλωστε το διαδίκτυο προσφέρεται με το παραπάνω για διασταύρωση πληροφοριών..

*με αφορμή τη φωτογραφία μου,  να κεράσω μπύρες ή κάνει πολύ κρύο ακόμη;)
**κουράστηκα να κάνω ερωτήσεις σειρά σας τώρα (ξέρω πως δεν καταλαβαίνετε αλλά δε πειράζει,  καταλαβαίνω εγώ;)
***μου επιτρέπετε;;;  ένα φιλί και μια αγκαλιά,  τα έχω απόλυτη ανάγκη :)))*******


****όχι,  ''το μυστικό''  δεν ήταν ένα σοβαρό βιβλίο,  ήταν  εμπορικό και επιφανειακό,  αλλά ήμουν σε τέτοια φάση και κατάσταση τότε που θα μπορούσα να πιαστώ από οτιδήποτε..  κι ο βασικός του πυρήνας,  στο πολύυυυ βάθος ήταν πολύ ουσιαστικός!

36 comments:

  1. Εσύ ξέρεις γιατί τα έγραψες όλα αυτά.
    Εγώ πάλι όσα έγραψες τα θεωρώ αυτονόητα. Στο "με το φεγγάρι αγκαλιά" καταγράφεις τη δική σου καθημερινότητα με ό,τι περιλαμβάνει αυτή. Αυτό δεν είναι "οδηγία" για την δική μου.
    Όποιος μπερδεύει αυτό το απλό, είναι πολύ μπερδεμένος.

    Και να πω και κάτι άλλο ως παράδειγμα. Μια παρέα κανονίζει να πάει να δει μια ταινία, στη συνέχεια πάει για καφέ και συζητάει για την ταινία. Σε κάποιους αρέσει πολύ, σε άλλους όχι και τόσο, σε άλλους καθόλου. Είναι δυνατόν να ζητήσουν "τα ρέστα τους" όσοι δυσαρεστήθηκαν από όσους ευχαριστήθηκαν;;

    Υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να ανταλλάσεις απόψεις για ένα βιβλίο, για μια ταινία, για ένα τραγούδι, για μια εκδήλωση και με τους e-φίλους;;

    Έγραψα πολλά αλλά ...
    Θα τα πούμε κορίτσι μου

    ReplyDelete
  2. Συμφωνω με την απο πανω μου :)

    Και θα γινω λιγακι πιο αυστηρη.
    Δεν μπορω τους ανθρωπους που κατηγορουν εμενα για δικες τους επιλογες! Ακομα κι αν εγω προτεινω κατι (δεν ειναι κακο να προτεινεις), απο τη στιγμη που επιλεγεις να με εμπιστευτεις, εχεις εσυ την ευθυνη των επιλογων σου!
    Εκτος αν σου υποσχεθηκα κατι αλλο :):):)

    Καλο απογευματακι φεγγαρενια μου!

    ReplyDelete
  3. "πάψε να απολογείσαι " ....μου είπε κάποτε ένα πολύ δικό μου άτομο ....,και το blog είναι μια άσκηση θάρρους ,γράφε όπως αισθάνεσαι και πιστεύω οτι κανείς δεν ακολουθεί κάτι αν δε το θέλει ,εδώ κριτικές στον κινηματογράφο και δεν συμφωνούν μεταξύ τους .....γιατί να νιώθουμε υπόλογοι για κάτι που μας άρεσε και το διατυπώσαμε ή δε μας άρεσε και επίσης εκφράσαμε ?

    έπειτα είσαι άτομο που και στις δύο περιπτώσεις διαθέτεις ευγένεια στο λόγο σου .....δεν καταλαβαίνω ....πρέπει να κατηγορήσουμε κάποιον που πρότεινε ή έδειξε το θαυμασμό του σε κάτι (και το αντίθετο ) ή να τα βάλλουμε με μας και τον τρόπο που σκεφτόμαστε ?
    ......
    παρακολουθώ σελίδες με ενημερώσεις και προσωπικές εκτιμήσεις ....μαζεύω μαργαρίτες και φιλτράρω με το δικό μου κουνουπιδένιο μυαλουδάκι τα γεγονότα ,τις ιστορίες ,τις ενημερώσεις .....και αν μια επιλογή δε μου πάει τί με αυτό ?

    οκ ! αν μας πεις οτι σου αρέσει να κάνεις μπάνιο στη θάλασσα μέσα στο καταχείμωνο και το ακολουθήσω κι εγώ που είμαι κρυογάτσουλο και πάω στα επείγοντα ως παγοκολόνα ποιός θα φταίει ??? :))

    ....και τώρα με συγχωρειτε μα θα πάω στο μπουντουάρ μου ,μπροστά στον καθρέπτη με τη σκαλιστή μπορντούρα με νούφαρα και χήνες ,για να κάνω την άσκηση στην κροταφογναθική μου ....πρέπει να μάθω το χαμόγελο "Ο"

    :-Ο ......

    kiss ! kiss !

    ReplyDelete
  4. Ένα blog είναι μια μορφή μοιράσματος, δεν είναι? Δηλαδή αυτό που λέει και η meggie, ανταλλαγή απόψεων, συναισθημάτων,, σκέψεων...Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πάντως ότι ΠΡΕΠΕΙ να συμφωνούμε σε όλα, ούτε να τα εξειδανικεύουμε ή να θεοποιούμε κτλ κτλ. Οπότε όποιος θεωρεί ότι ένας blogger είναι "άσφαλτος" (που έλεγε και η λαίδη Άντζελα), ε, τι να πω...Κακό του κεφαλιού του ;))
    *και εσύ βρε πουλάκι μου, χαμόγελο φλατ?? Ούτε λίγο 0???? (σε πειράζω βέβαια...)

    ReplyDelete
  5. @ meggie
    ανασφαλεια πες το.. ηθελα καιρο να τα γραψω ολα αυτα..

    ειναι αφελεια να το δεις αλλιως, κι ομως υπαρχουν ανθρωποι που ισως το βλεπουν..

    και δεν ειμαι απο αυτους που θελουν να παρασυρουν..

    φυσικα και ειναι υπεροχη η συζητηση μετα απο το βιβλιο ή την ταινια ;)))

    ReplyDelete
  6. @ dee dee

    μ αρεσει η αποψη σου ;)

    ReplyDelete
  7. @ ποδονιφτη

    χαχαχαχα
    πως να φανει μωρε το γελιο μεσα απο την οθονη ;)))

    πως τα πηγαμε; το μαθαμε το ''Ο'';
    βαλε μπροστα τωρα και για το ''___'' να δεις τη διαφορα..

    χιουμορ κανω ε;;)))

    ReplyDelete
  8. @ κοβω βολτες

    αυτο εχω μισον αιωνα ζωης τωρα.. εε ενταξει δε παω και για νυφη ;)))))))))********

    ReplyDelete
  9. Τα κυκλάκια καπνού τέλος τώρα, εξέπευσαν, μόνο "τσάι & συμπάθεια" :)

    ReplyDelete
  10. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  11. @ caesar

    εχεις ενα γλυκο τροπο παντα να ξεφευγεις ;)

    *τελικα κοβεται τελειως; δεν εχω καταλαβει ακομη τους κανονες!

    ReplyDelete
  12. @ μπατλερ

    να παιρνω κοσμο στο λαιμο μου δε θελω.. απο εκει και περα δε μ ενδιαφερει..

    *που χαθηκες εσυ..

    ReplyDelete
  13. Eδώ ο ίδιος άνθρωπος διαβάζει τώρα ένα βιβλίο που του είχε πολύ αρέσει πολύ πριν 5 χρόνια ,και το βρήσκει αδιάφορο ....
    Όπως και στην ...έξω απο 'δω ζωή υπάρχουν άνθρωποι σε φάση ανήλικου (που αναζητούν καθοδήγηση για να μπορούν μετά να γκρινιάζουν οτι τους παρέσυραν)και άλλοι σε πιο ενήλικη φάση ...ας μην το αναλύσουμε περισσότερο λέω...
    αλλά κριτική περί γεωμετρίας του χαμόγελου ομολογώ δεν είχα ξανακούσει !!!!
    Καμμιά φορά ,είναι αλήθεια ,οτι έχουμε την ψευδαίσθηση οτι εδώ μέσα είναι λίγο ιδανικότερα τα πράγματα .....άλλος πολύ άλλος λίγο φορτώνει κι εδώ ανάγκες, ανασφάλειες,προσδοκίες.....
    Καλά έκανες και τα είπες λέω εγώ.


    Με άγγιξε ιδιαίτερα πολύ η αίτηση φιλιού και αγκαλιάς !!!!!

    (ελπίζω να μην γίνει αόρατο πάλι το σχολιάκι μου όπως νομίζω στο προηγούμενο...)

    Φιλί διαδυκτιακής κατανόησης !!!

    ReplyDelete
  14. A, καλά, αν είναι να νιώθουμε τύψεις για κάτι που προτείναμε αν δεν θ'αρέσει σε άλλους σωθήκαμε!! Εγώ δηλ. που το κάνω κατά κόρον πως θα πρέπει να νιώθω;...
    Όσο για τις κριτικές του τύπου..μην είσαι απόλυτα σίγουρη πως είναι σωστές/αληθινές..αρκεί να σκεφτείς πόσοι γράφουν κάτι απλά για να προωθήσουν τις δημόσιες σχέσεις τους και όχι με ειλικρίνεια για το τι είδανε.. Πόσες φορές δεν έχουμε πέσει θύματα.. Νομίζω χαρά είναι να ανταλλάσεις απόψεις πάνω στα ενδιαφέροντα σου με φίλους, είτε εδώ.. και αν κάποιος διαφωνήσει, ακόμη καλύτερα για να υπάρξει διάλογος..

    ΥΓ 1 κανείς μας δε ζει σε παραδεισένιες καταστάσεις, όλοι μας το παλεύουμε. Ο καθένας όπως νομίζει - μπορεί.

    2 "Το μυστικό" το είχα διαβάσει παλιότερα.. Μου έδωσε την εντύπωση μιας αρπακτής.. Δε νομίζω πως όσα ισχυρίζεται η συγγραφέας ισχύουν..

    Καληνύχτα (αγκαλιές και φιλιά εννοείται έρχονταιιιι) :)

    ReplyDelete
  15. @ ξωτικο

    μια χαρα σε βλεπω, καθολου αορατη..

    το ενιωσα, το ειπα.. παει τελειωσε..

    απο την αλλη ρε ξωτικο, ειναι κι αλλοι που διαβαζουν τα μπλογκ, εκτος μπλογκινγκ.. τεςπα.. ισως πολυς λογος για το τιποτα..

    ''τσαι και συμπαθεια'' που λεει κι ο caesar

    ReplyDelete
  16. @ roadartist

    αυμφωνω μαζι σου για εκεινο το βιβλιο, πανε χρονια αλλα οπως ειπα, ηταν οι αναγκες τετοιες να ψαχνω τα θετικα παντου..

    το ζουμακι του μου ειχε αρεσει ;))))****

    *τελικα τωρα που το ξανασκεφτομαι, θα συμφωνησω και μετα υπολοιπα ;)

    ReplyDelete
  17. εγω το μονο που αγορασα ηταν μια D90-σχεδον ενα χρονο πριν:Ρ
    και γι'αυτο φταις εσυ!
    οκ, περα απο την πλακα δεν αξιζει να χαλιεσαι.κι εμενα μου χουν πει τοσα και τοσα.μονο οτι αυτοκτονησα δεν ειπαν.δικο σου ειναι το μπλογκ.αν ειναι να αυτολογοκρινεσαι δεν εχει κανενα νοημα.

    ReplyDelete
  18. E και;; ας πρόσεχαν !!
    κι όπως λέει και η απο πάνω άμα είναι να λογοκρίνεσαι τι νόημα έχει!!
    Με τα "ψέμματα" καλό δεν βγαίνει!

    ReplyDelete
  19. Ούτε εγώ χαμόγελο συχνά. Μάλιστα στο χαμόγελο σ' εμένα είναι κάτι σπάνιο. Όταν όλη τη μέρα είσαι στο πόδι πώς να χαμογελάσεις; Βέβαια όλα αυτά μέχρι να έρθει στη ζωή μου η Άρτεμις. Πώς να μη γελάσεις με τα καμώματα ενός παιδιού; Πώς να μη χαμογελάς 100 φορές τη μέρα;

    ReplyDelete
  20. @ αλις

    αστεια αστεια η d90 εμαθα πως εχει βραβευτει ή κατι τετοιο τελος παντων..
    νομιζω δε μετανιωσες..

    καλημερες!

    ReplyDelete
  21. @ ξωτικο

    μα αυτο θελω να πω κι εγω..
    ο καθενας κανει την ερευνα που πρεπει να κανει και δεν αγοραζει με κλειστα ματια σωστα;

    ReplyDelete
  22. @ δειμο

    νομιζω σε εχω δει, βραδια ποιησης, bar 16, δυο ή τρια χρονια πριν..
    ειχα μια λαχταρα τοτε να γνωρισω ολους τους bloggers μα μια λαχταρα :):):)

    τα παιδια ειναι ο, τι πιο υπεροχο ερχεται στη ζωη μας, κι αυτο για χιλιους δυο λογους..
    σε χαιρομαι!

    ReplyDelete
  23. Εγώ φωτογραφία σου δεν έχω δει, αλλά δε νομίζω να έχεις χαμόγελο του τύπου "____". Κάπως πρέπει να σπάει κι εσένα το χειλάκι σου...!!!

    Πάντως, τον αποπήρες τον καημένο το θαυμαστή σου. Διότι περί τέτοιου πρόκειται αφού ότι έγραφες έσπευδε να το υιοθετήσει… Λίγη συμπόνια δεν έδειξες βρε παιδί μου, ένα χαμόγελο έστω τύπου Ο!

    Η φωτογραφία με τη μπύρα πολύ καλή. Αυτό το θόλωμα είναι λόγω επεξεργασίας ή απλώς είναι ανετάριστη η φωτό; Γιατί και η μπύρα στο πρώτο πλάνο φαίνεται λίγο φλου. (Αν δεν έχω δίκιο μη με παρεξηγήσεις, η οθόνη του υπολογιστή είναι λίγο στον κόσμο της και δεν παίρνει γιατρειά…)

    ReplyDelete
  24. Μια εικόνα, εκατό μάτια να τη δουν, εκατό διαφορετικά συναισθήματα θα έχουν.
    Στην ουσία μια εμπειρία που καταγράφεται ή αναφέρεται ή μια πρόταση είναι πρόκληση και πρόσκληση για τελείως προσωπικές συγκινήσεις. Το¨"με το φεγγάρι αγκαλιά" το έχει πετύχει.

    Καλό ΣΚ:)))

    ReplyDelete
  25. Ναι ναι το καταλαβαίνω αυτό, μερικές φορές το ιντερνετικό προφίλ ενός ανθρώπου μπορεί προκαλεί αρκετές φαντασιώσεις ότι ο άλλος είναι διάφορα που νομίζουμε...αλλά γνωρίζοντας τον τελικά να είναι εντελώς αλλιώς απ ότι τον φανταζόμασταν! Οκ μετά μπλέκονται και οι προσδοκίες και άστα να πάνε...

    Εντάξει είσαι αυτή που είσαι και εδώ βγάζεις διάφορα κομμάτια του εαυτού σου...

    Στην τελική ποιος είναι ο καθένας για να μας κρίνει ειδικά εδώ μέσα για τις επιλογές και τις προτιμήσεις μας...

    Και τέλος πάντων εγώ εκτιμώ πολύ την αυθεντικότητα σου και τη φωτογραφική σου ματιά...και για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό!

    Καλημέρα
    φιλί και αγκαλιά

    ReplyDelete
  26. @ τελευταιε

    ειναι κροπαρισμενη η φωτο, δλδ βλεπεις περιπου το ενα τεταρτο της αρχικης φωτογραφιας, οποτε χανει ευκρινεια απο αυτο, αλλα και λογω των πολλων iso, διοτι ηταν νυχτα..

    της δινει ζεστασια ομως αυτο ή μονο εγω το βλεπω ετσι;)

    ReplyDelete
  27. @ katrine

    ναι συμφωνω, κι εγω εχω ακολουθησει αναφορες/προτασεις αγαπημενων μου blogger..

    χχμμμ ναι, μου ετυχε πχ να αφησω ταινια στη μεση, να σκεφτω μα πως την ειδε γμτ, ειναι αργη κλπ.. αλλα στις περισσοτερες ηταν ομορφο το να προσπαθω να βρω την ματια του αλλου ;)))

    ReplyDelete
  28. @ roundel

    η εκτιμηση, και η αγαπη, και η ματια, και ο σχολιασμος ειναι πραγματα που τα λαμβανω και καθολου παραπονο δεν εχω, απεναντιας νιωθω παααρα πολυ οικεια και ομορφα και γλυκα..

    στενοχωριεμαι ομως οταν παιρνω καποιον στο λαιμο μου, ειναι κι αυτο λογικο δεν ειναι;

    και οπως ειπα και πιο πανω, δεν ειμαστε μονο εμεις οι 5-10 εδω μεσα..

    ReplyDelete
  29. Όχι μόνο της δίνει ζεστασιά, αλλά και κάτι παραπάνω...

    ReplyDelete
  30. κάθε άνθρωπος έχει έναν μοναδικό τρόπο να δηλώνει σε πιο βαθμό επηρεάζεται από τον άλλον
    σκέφτηκες ποτέ πως ο άνθρωπος στον οποίο αναφέρεσαι δεν επεδίωξε τίποτε περισσότερο απο αυτό;
    να σου δείξει πως και πόσο, σε πιο μεγάλο βαθμό τον επηρέασε η γνώμη σου; τα γραπτά σου; το ύφος γραφής σου; οι φωτογραφίες σου ενδεχομένως;
    κι έπειτα.. εσύ; θυμάσαι αν κάποτε έκανες το ίδιο;
    δήλωσες με τον δικό σου, μοναδικό τρόπο, το τι βρήκες σε κάποιον που πρωτογνώριζες ζωντανά σε σχέση με εκείνη την εικόνα που η ίδια εσύ είχες πλάσει;
    αναρωτιέμαι, ο συνομιλητής απο κόμισε εκείνο που ήθελες ή αυτό που έβγαλες; ;-)

    ReplyDelete
  31. @ Jasmine

    μα εγω δεν μαλωσα κανεναν..
    απλα στενοχωριεμαι οταν εξ αιτιας μου πεφτει καποιος εξω..

    αυτο μονο!

    ReplyDelete
  32. ο καθένας μας λέει αυτό που νιώθει και αυτό που σκέφτεται όπως το σκέφτεται
    κι αυτή είναι η ομορφιά του χώρου
    άλλωστε ο αυθορμητισμός είναι προσόν
    και κοίτα να μην τον χάσεις, να μην τον ευνουχίσεις
    σιγά μη σκεφτόμαστε κι αν οι άλλοι θα συμφωνήσουν ή όχι, θα εγκρίνουν ή θα απορρίψουν
    και το χαμόγελο του καθενός έχει την αξία του με όποιο γράμμα κι αν μοιάζει

    έχεις την αγάπη μου

    και την καλημέρα μου

    ReplyDelete
  33. Το τι θα γράφεις εδώ μέσα,Φεγγαρένια, εννοείται πως εκφράζει, καθρεφτίζει και μερικές φορές εκθέτει εσένα και αποκλειστικά εσένα
    (κι αυτό ισχύει για όλους μας).

    Δεν υποχρεώνεις κανεναν από κει και πέρα ούτε να σε διαβάσει, πόσο μάλλον να ακολουθήσει τις προτάσεις σου.
    Είναι δικαίωμα μας και επιλογή μας.

    Για τον τύπο που περιγράφεις το μόνο που έχω να πω ειναι πως θα ηταν καλο να μαθει ο ιδιος καλους τροπους αντι να κανει κριτικη στους άλλους

    ReplyDelete
  34. @ logia

    το χαμογελο ειναι χαμογελο ο,τι σχημα κι αν εχει.. ΝΑΙ..

    καλο σαββατοβραδο!

    ReplyDelete
  35. @ μελιαν

    εδω δε ξερω πως θα σκεφτομαι εγω αυριο.. ποσο μαλλον πως το σκεφτεται ο καθενας.. ποτε δε ξερεις απο που θα σου ερθει ;)))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...