Thursday, March 31, 2011

000

Kανονικά,  δε θα έπρεπε να με απασχολεί,  αλλά λυπάμαι,  πραγματικά λυπάμαι πολύ..

Γιατί είναι ένα κορίτσι,  που έγραφε και γράφει υπέροχα..
φαίνεται όμως ότι τελικά οι άνθρωποι που βιώνουν τις καταστάσεις με ακραία συναισθήματα,  έχουν ένα θολό,  αρρωστημένο μυαλό..

που βλέπει παντού εφιάλτες και ανθρώπους που την αντιγράφουν..

να σε ρωτήσω κάτι ρε κοριτσάκι;  αντιγράφεται η ζωή του άλλου;
αντιγράφονται αυτά που ο καθένας βιώνει μέσα του;
ο τρόπος που ξυπνάς το πρωί,  που κάνεις έρωτα,  που αγγίζεις,  που χαιδεύεις,  που τρως,  που πίνεις, που κοιμάσαι;
αλήθεια πιστεύεις πως μπορείς να πεις αυτό που θέλεις αντιγράφοντας λέξεις;

λυπάμαι,  γιατί τα κείμενα σου είναι από αυτά που πολύ έχω απολαύσει..
λυπάμαι για τον τρόπο που έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις..

γιατί αυτό το είναι σου μου βγάζει κάτι το αλλόκοτο,  αυτή την κακή τρέλλα που με τρομάζει,  με φοβίζει..
έτσι συνήθως λειτουργούν άνθρωποι με πολύ άσχημα βιώματα κι αυτό ειλικρινά με θλίβει..



11 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. ή καμιά φορά η αντιγραφή...είναι έλλειψη αυτοπεποίησης (φιλόσοφος δεν είμαι)...μην δίνεις σημασία...απλά!!!
    τα φιλιά μου

    υ.γ. συγνωμη που πήρα το θάρρος, δεν ξέρω ακριβώς τι έχει συμβεί..:))

    ReplyDelete
  3. @ punkoid

    τρολιασω;;;)))

    ReplyDelete
  4. @ μαιρακι

    τι να σου εξηγω τωρα;)))

    ReplyDelete
  5. Eσύ το λές αυτό; ΠΟυ σου ζήτησα το μέηλ της φίλης σου η οποία μου ΕΚΛΕΨΕ φωτογραφίες με το πρόσωπο και τον κώλο μου και έκανες τον Αλέκο;;; Ντροπή σου.Σε είχα για δίκαιο κορίτσι. Κι όπως είπα και στη φίλη σου όταν κράζουμε κράζουμε ΕΠΩΝΥΜΑ. Είμαι η Δε με λένε Μαρία και σε κράζω. Τόσο απλά. Αυτά τα υπονοουμενίστικα άστα σενιόρα αμπογάδα.

    ReplyDelete
  6. Στο θολωμένο μου μυαλό
    ο κόσμος είναι μια σταλιά,
    κάτι σκιές απ' τα παλιά
    και κάποιο πάθος μου τρελό.

    Και κάποιο πάθος μου τρελό,
    στο θολωμένο μου μυαλό.

    Το θολωμένο μου μυαλό
    μ' έχει προδώσει προ πολλού,
    του λέω αλλού και τρέχει αλλού,
    με κάνει και παραμιλώ.

    Με κάνει και παραμιλώ,
    το θολωμένο μου μυαλό.

    Του θολωμένου μου μυαλού
    τους εφιάλτες τραγουδώ,
    κι αν σας επίκρανα ως εδώ,
    φταίει το πάθος του τρελού.

    Φταίει το πάθος του τρελού,
    του θολωμένου μου μυαλού.



    Aφιερωμένο... Ακης Πάνου Θεός

    ReplyDelete
  7. Τι έγινε ρε παιδιά και έχετε πιάσει τις ντουντούκες;

    ReplyDelete
  8. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  9. @ τα πραγματα ειναι πολυ πιο επικινδυνα απο οτι φανταζομουν..

    ;)))))))))))))

    ReplyDelete
  10. Αλήθεια να ρωτησω κάτι; Γιατι εχεις εκει το σηματακι και τα λογακια περιπνευματικης ιδιοκτησιας; Δωσε μας μια υπεύθυνη απάντηση.

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...