Monday, July 11, 2011

του νου




Για να ξεχάσω που ήμουν
να συνειδητοποιήσω που είμαι
για τη ζέστη και τον ιδρώτα
το λαχάνιασμα ενός σκύλου
τα μάτια ενός παιδιού
τη φωνή σου που με νοστάλγησε
τις ατέλειωτες σκάλες
την εξοχή
τη βόλτα
τη συνάντηση
το φιλί
τα παράπονα
την διαφορετικότητα
την επικοινωνία
την αγάπη
τον αέρα που εκπνέεις
την ομορφιά
την λεπτότητα
την διακριτικότητα
την ευγένεια
τα νόστιμα
τα ΔΕΝ
τα πριν και τα μετά
το μισοφέγγαρο
το υπόγειο
τη σοφίτα
τα χρυσά
τα λαμπερά
τα στρογγυλά


για τα mojito τις νύχτες
και τον διπλό ελληνικό τα πρωινά ρε γαμώτο

3 comments:

  1. στο μυαλο μου εισαι ... ;)

    ReplyDelete
  2. @ dee dee

    εκ πρωτης οψεως ισως ;)))

    ReplyDelete
  3. εεεετσι εεεετσι.... θα εντυπωσιαστουμε αν αναλυσουμε ποσο διαφορετικα πραγματα σκεφτομαστε οταν γραφουμε τις ιδιες λεξεις :)

    Καλημεραα :):)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...