Μολυβένιος ουρανός, γκρίζα θάλασσα, νοτισμένοι δρόμοι. Στα τζάμια ριπές νερού. Ιδανική μια κούπα ζεστού, μυρωδάτου καφέ, αλλά παρασύρομαι στο να παραγγείλω παγωμένο φραπεδάκι.
Απόψε, ο καιρός μοιάζει λίγο με τα δικά σου συναισθήματα. Πότε έτσι και πότε αλλιώς, το πρωί έκαιγαν οι πατούσες σου καθώς άπλωνες ξυπόλητη τα ρούχα στην αυλή. Το απόγευμα με διάθεση Φθινοπωρινή, σου απαγόρευσε να φορέσεις το φόρεμα με τις λεπτές τιράντες.
Κι η χθεσινή παραδεισένια θάλασσα σου, ίσως να σε φιλοξένησε για τελευταία φορά παραδομένη σε μια καυτή, νωχελική ηρεμία.
Ίσως ένα δυνατό αεράκι να γυρνάει από εδώ και στο εξής τις σελίδες του βιβλίου σου κι η θάλασσα σου να δείχνει οργισμένη.
Και τότε θα αρχίσεις να της μιλάς.. για να την ημερέψεις πάλι!
πάντως η βροχή πάντα γεννάει σκέψεις.. καλές ηρεμίες :)
ReplyDeleteΟι καλοκαιρινές βροχές έχουν άλλη μυρωδιά, άλλη όψη, πιο μελαγχολική και νοσταλγική απ' τις βροχές του χειμώνα.
ReplyDeleteΓι' αυτό τις αγαπώ περισσότερο...
@ okeanida
ReplyDeleteισως αυτο που παιρνει μαζι της να ειναι οι σκεψεις :)
@ αυτη που ηταν καποτε
ReplyDeleteδε το ειχα προσεξει ισως να ειναι ετσι :)
Ξερεις πια καλα τη σχεση μου με την βροχη.
ReplyDeleteΚαι δροσισε τοσο που δεν χορταινα να ονειρευομαι φθινοπωρο :)
Και να φανταστεις οτι σε μια εβδομαδα φευγω διακοπες :):)
Καλημεραααα
@ dee dee
ReplyDeleteκαθολου περιεργο, αλλωστε το καλοκαιρι σιγα σιγα κλεινει τον κυκλο του χωρις τη δικη μας συγκαταθεση :)
Όπως και να έχει πάντως, η βροχή πάντα καθαρίζει και ξεπλένει τη σκόνη. Γι' αυτό μετά τη βροχή όλα φαίνονται πιο διαυγή, πράγματα, άνθρωποι και σκέψεις...
ReplyDelete@ τελευταιε
ReplyDeleteπαιρνει και δινει η βροχη..
καθολου περιεργο το οτι εχει εμπνευσει για τους ωραιοτερους στιχους :):)
είναι ένα ταξίδι η βροχή
ReplyDeleteαίσθημα απώλειας και ολοκλήρωσης
ο έρωτας της φύσης ίσως.
@ ταξιδιωτη
ReplyDeleteβροχη, νησι και δυση του ηλιου ο απολυτος ερωτας της φυσης !
καλως ηρθες στα μερη μου :):)
οι καλοκαιρινές βροχές, ηδονιστικά βασανιστήρια....
ReplyDelete