Saturday, August 13, 2011

ουτοπία


Το μυαλό του κάθε ανθρώπου μου θυμίζει δάσος πυκνό,  δυσδιάβατο και ακατανόητο..

Μου έχει τύχει να θαυμάσω τέτοια δάση από μακριά,  δίχως να προσπαθήσω καν να ακουμπήσω έστω το πρώτο δέντρο..  ίσως και να το απέφυγα θέλοντας να κρατήσω την αρχική μου εντύπωση και εικόνα..

Μου έχει τύχει να περπατήσω για λίγο ένα τέτοιο δάσος προσπαθώντας να κάνω το δύσκολο κατανοητό..  πολλές φορές θα ήθελα να έχω εκείνες τις μαντικές ικανότητες που θα με βοηθούσαν στην κατάκτηση του..

Το  ακατόρθωτο όμως είναι να βρω ένα δάσος όμοιο με το δικό μου..  ίδιος αριθμός δέντρων,  ποιότητα,  ποσότητα,  ατμόσφαιρα,  μυστικές κρύπτες και χιλιάδες ζωάκια που θα με έκαναν να αποκρυπτογραφήσω εύκολα κάθε του κρυφή γωνιά.. 




15 comments:

  1. υπάρχει ένας λαβύρινθος φτιαγμένος με καθρέφτες.
    όσο πας προς το είδωλό σου, τόσο δεν πρόκειται να βρεις την έξοδο..

    ReplyDelete
  2. @Summertime Blues

    Ναί, συνέχεια θα κουτουλάς!

    ReplyDelete
  3. ίδιο με το δικό σου;
    δεν θα έχει κανένα ενδιαφέρον
    δεν θα έχεις τίποτε να ανακαλύψεις, τίποτε να θαυμάσεις ή να απορρίψεις
    θα είναι όλα γνωστά
    καλύτερα να βρεις ένα δάσος που θα σε τραβήξει να το εξερευνήσεις

    ReplyDelete
  4. Κανείς δεν μοιάζει κανενός. Αυτή είναι η μαγεία. Σαν τη φωτό που βρήκες. Μαγικό σπίτι στο πουθενά...;))

    ReplyDelete
  5. Συμφωνώ με την κόβω βόλτες,
    είμαστε όλοι μοναδικοί, επομένως κανένα δάσος δε θα είναι ποτέ ίδιο με το δικό σου. Παρεμφερές μπορεί, ίδιο ποτέ.

    Φιλιά:)

    ReplyDelete
  6. What a fairytale picture!
    I wish I knew a place like that...

    ReplyDelete
  7. Με τον ίδιο τρόπο που καθρεπτίζεται το φεγγάρι στη θάλασσα...με τον ίδιο τρόπο επικοινωνούν και οι ψυχές μας... ο καθένας καθρεπτίζεται στα μάτια του άλλου!
    Καλώς σε βρήκα...αγκαλιά με το Αυγουστιάτικο φεγγάρι! :)))

    ReplyDelete
  8. @ summertime

    κι αν μεσα απο γνωριμα μονοπατια ειναι πιο ευκολη η εξοδος;

    ReplyDelete
  9. @ logia

    εγω θα το ηθελα ;)

    ReplyDelete
  10. @ κοβω βολτες

    θα ηθελα μεν.. αλλα δε ξερω αν θα αντεχα δε.. εδω δεν αντεχω εμενα χχχ

    ReplyDelete
  11. @ free spirit

    ετσι ειναι.. κανεις μα κανεις ιδιος με κανεναν !

    ReplyDelete
  12. @ onceperfectday

    σου ευχομαι να το γνωρισεις..

    αν και χχμμμ δεν ειναι λιγο αποκοσμο.. σουρεαλιστικο.. ψυχρο κλπ ;

    αν ομως ενιωθες ανετα οκ.. θα ηταν σα να ζουσες σε μια σελιδα απο παραμυθι χχχχχ

    ReplyDelete
  13. @ αιναφετς

    ετσι ειναι..

    πολυ χαιρομαι για το περασμα σου :):)

    ReplyDelete
  14. Είναι φορές που δεν αναγνωρίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Που δεν παραδεχόμασται ποιοί είμασται. Που αρνούμασται την εικόνα μας. Ποιός λέει πως όταν αντικρίσουμε το αντίστοιχο ίδιο μας, θα το βρούμε... αναγνωρίσιμο;

    ReplyDelete
  15. @ axillea

    στη σκεψη μου εισαι !

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...