Wednesday, August 17, 2011

αυτό

Θα μπορούσα να γυρίσω τον κόσμο με ένα τροχόσπιτο κι ένα φόρεμα..  να το πλένω το βράδυ,  να κοιμάμαι γυμνή και να το ξαναφοράω το πρωί..

Αντ'  αυτού  είμαι εγκλωβισμένη σε μια πόλη που με τη σειρά της είναι εγκλωβισμένη,  δε ξέρω που,  κι αυτη..

Παντού κάγκελα.  Κάποιες φορές τόσο ψηλά και με τόση απόσταση μεταξύ τους που μπορείς να περάσεις με άνεση από ανάμεσα,  αλλά είναι ο αέρας που πιέζει είναι και το ότι δεν υπάρχει αυτό το ''άλλο''  για το οποίο θα μπορούσες να το κάνεις αυτό..  κίνητρο το λένε ή σκοπό;

Εγώ το λέω ''φόβο''.
Είναι σα να έχει βρέξει ''φόβο'',  σα να έχει χιονίσει ''φόβο'',  σαν κάθε βήμα που κάνεις με λίγο περισσότερο θάρρος να υπογραμίζεται με τον ''φόβο''.

Δε ξέρω πως το διώχνεις αυτό,  κι αν είναι συνώνυμο της ανασφάλειας ή της κατάθλιψης ή αν πρέπει να το παλέψεις ή να παραμείνεις αδρανής,  αλλά νιώθω πως όπου και να πάω,  εδώ πάλι είμαι μ αυτό το κάτι τις να με πολεμάει και να βαραίνει τις σκέψεις και το στομάχι μου..

16 comments:

  1. Ενα ατελειωτο ταξιδι, σε ποθημενους προορισμους, Χωρις αποσκευες. Μονο τις αισθησεις σε μια βαλιτσα και φυγαμε ! :)

    ReplyDelete
  2. Έλα! αν βγεις "έξω", όλα είναι αλλιώτικα!
    ("βγες" να πάρεις αέρα:)
    φιλί!

    ReplyDelete
  3. @ dee dee

    ναι ναι ναι και παλι ναι!!!

    χχμμμ το ειδα κι αυτο το τροχοσπιτο-αλλα εχω αλλη ψυχολογια τωρα χχχχχ

    ReplyDelete
  4. @ αγραμπελη

    κι αν δεν εχει θα τον κατασκευασω εγω χχχ


    φιλι

    ReplyDelete
  5. Πρόκληση ζωής λοιπόν...Πώς να απαλλαγούμε απο αυτό το ρημάδι φόβο...Είναι πιο δυνατός απο εμάς?? Δεν νομίζω...Δύσκολος δρόμος, σίγουρα, αλλά τόσο απολαυστική η διαδρομή όταν τον νικάς τον αλήτη, ε???
    *ωραίο τροχοσπιτάκι, μ'αρέσει...;)

    ReplyDelete
  6. Τι σε κρατάει να φύγεις από το φόβο;

    ReplyDelete
  7. @ κοβω βολτες

    με ενα τροχοσπιτο θα μπορουσα να γυρισω τον κοσμο ολο.. τωρα θα μου πεις εχει ακριβηνει η βενζινη..

    αλλα εγω θα κανω οτι δε το ακουσα χοχ

    ReplyDelete
  8. @ τελευταιε

    θα ελεγα πως ζω σ ενα backround οπου τιποτα δε βοηθαει σ αυτο :)

    ReplyDelete
  9. ΜΛΙΑΑΑΞ!!!γυμνή;

    ReplyDelete
  10. θα συμφωνησω μαζι σου !

    ReplyDelete
  11. μάλλον θα σ' αρέσουν τα ζεστά κλίματα, εκεί στον ισημερινό γύρω γύρω.

    ReplyDelete
  12. @ summertime

    στο μυαλο μου εισαι χχχ

    ReplyDelete
  13. Ο φόβος είναι μια πρόκληση να βρεθείς στην άλλη όχθη. Αρκεί να ξέρεις τι είναι αυτό ακριβώς που φοβάσαι. Δεν σε είχα για τροχόσπιτο πάντως. Κάτι σε ξύλινο σε μία παραλία με πράσινα νερά χωρίς ίχνος βίας. Εσύ, η θάλασσα, και το φεγγάρι αγκαλιά. Λάθος?

    ReplyDelete
  14. @ μουτρο

    o '' ο φοβος'' ειναι ενα τεραστιο θεμα συζητησης πολυ φοβαμαι αδιεξοδη :)

    εξαρταται απο πολλα, κυριως ομως απο τη δικη σου οπτικη γωνια (δε θα μπω στον πειρασμο να πως πως φταινε οι αλλοι)

    μουτρο μου.. με κανεις να σκεφτω πως εχω πολλα προσωπα..
    κι η ζωη σ ενα τροχοσπιτο, κι η ζωη σ ενα ξυλινο σπιτακι αρκει να μην ειναι ελλειπη τα στανταρ μου :)

    το φεγγαρι αλλωστε ειναι παντα ΕΚΕΙ

    πολυ μου αρεσε που επεστρεψες
    πιασε ενα φιλι!

    ReplyDelete
  15. Ξέρω τι λες. Σε καταλαβαίνω. Κι εμένα με φοβίζει καμιά φορά η ρουτίνα. Θέλω να είμαι ελεύθερος, να βλέπω την κάθε μέρα σαν μια νέα μέρα για να κάνεις κάτι το διαφορετικό, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς, πρέπει να ζούμε με τους ρυθμούς τούτης της άτιμης πόλης. Δεν είναι και τόσο άσχημη μερικές φορές...
    Ευτυχώς που κάναμε τις διακοπές μας ώστε να νοσταλγήσουμε λιγάκι τούτη τη πόλη μας!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...