Ήπια ένα καφέ στα γρήγορα και έλιωσα τον εκνευρισμό μου στο πλακόστρωτο της παραλίας.. από τον Λευκό πύργο και πέρα γιατί το από δώθε έχει σκαφτεί τόσο ώστε να μην είναι πια προσβάσιμο..
Δεν είναι και ότι καλύτερο να μαλώνεις με όλους και με όλα.. αλλά όταν βρεθείς κάτω από το φως του ήλιου και με ορίζοντα τη θάλασσα πνίγεις εύκολα τα αρνητικά συναισθήματα.. μαλώνεις αλλά δε θυμώνεις.. μήπως και αλλάζει τίποτα ο εγωισμός;
Στο τελείωμα αυτού του δρόμου αλλά και κάθε δρόμου, είναι τόσοι πολλοί, κουράστηκα να ψάχνω τα νέα δεδομένα και να ξαναυτοπροσδιορίζομαι.. πόσο ακόμη πια;
..σήμερα το πρωί πήρα μια μικρή γεύση από φεστιβάλ, η αφίσσα φέτος έχει ζωγραφιά έναν λαβύρινθο, σε τέτοιους μπερδεμένους δρόμους έχουμε χαθεί όλοι άρα πολύ επίκαιρο, το πρόγραμμα πολύ εύκολα το βρίσκω εδώ και απόψε το βραδάκι θα δούμε και την πρώτη ταινία..
τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα ένας λαβύρινθος έχει πάντα μια είσοδο και μια έξοδο, την οποία φυσικά κάποια στιγμή όσο κι αν παιδευτείς θα βρεις.. το θέμα είναι πόσες τέτοιες εισόδους και εξόδους αντέχεις ;)
Με θέα τη θάλασσα, τον ορίζοντα, τον Όλυμπο, το ρόδινο δειλινό, αντέχεις πολλά περισσότερα απο οσα φαντάζεσαι. Μα δεν ένιωσες αναπνοές να γεννιούνται μέσα σου σ'αυτή τη βόλτα? Κάπου εκεί κοντά σου ήμουν και εγώ...
ReplyDelete*καφεδάκι αύριο Αποθήκη Γ', τι λες?? ;)
Στο τελείωμα του δρόμου, του κάθε δρόμου ξεκινά πάντα ένας άλλος... Πάντα. Κι ας κάθομαι κάποιες φορές στη γωνία περιμένοντας, κάνοντας ότι δε τον βλέπω, είναι πάντα εκεί με την διάβαση στη μέση και τις έντονες άσπρες γραμμές που με φωνάζουν να τις περάσω κάθετα για το απέναντι πεζοδρόμιο. Δε ρώτησα ποτέ πόσο ακόμα πια, γιατί δε ξέρω αν θέλω να σταματήσει αυτό. Δε ξέρω αν θέλω να μείνω στάσιμος σε αυτό το στενό ή σε οποιοδήποτε άλλο...
ReplyDeleteΚι όσο σκέφτομαι αυτό και μαζί το λαβύρινθο που λες, θαρρώ πως έχει πολλές πόρτες κι εκείνος κι ας είναι που μπαίνεις κάθε φορά από μια συγκεκριμένη. Και έχει και πολλές εξόδους, άσχετα αν βρίσκεις μια στο τέλος. Έτσι δεν είναι; Αν είχε πραγματικά μια, δε θα την έβρισκε κανείς νομίζω...
Ωραία αφορμή το κείμενο σου..
@ κοβω βολτες
ReplyDeleteεχει αποροφησει πολλες ανασες μου το πλακοστρωτο της παραλιας.. κι εχει ενα τροπο να αντανακλα και σου επιστρεφει πισω..
σα φιλος καλος!
@ OrUaMeLaNi
ReplyDeleteμου αρεσε η διασταση που εδωσες στο κειμενο μου..
θα συμφωνησω μαζι σου.. σε ολα, αλλα στο οτι καθε φορα επαναπροσδιοριζω εγω προσωπικα τα δεδομενα μου, δε ξερω αν ειναι και τοσο καταπληκτικο..
αλλα ισως και παλι, εκει να ειναι η μαγεια οπως λες..
αυτο το ''και παλι απο την αρχη'' σχεδον καθημερινα..
5 είσοδοι για το λαβύρινθο τούτο. Μια διαδρομή που βγάζει σε όλα εκείνα που δεν έκανες. Μια διαδρομή που βγάζει σε όλα εκείνα που δεν θα κάνεις. Μια διαδρομή που σε βγάζει στην αρχή.
ReplyDelete2 έξοδοι απομένουν. Μία διαδρομή που σε βγάζει σε αυτά που θα κάνεις και μία διαδρομή που σε βγάζει σε αυτά που θα έκανες αν την έπαιρνες από την αρχή.