Sunday, December 04, 2011

love











Πάντα υπάρχει λίγη παραφροσύνη στην αγάπη. Αλλά και πάντα υπάρχει λίγη λογική στην παραφροσύνη.
Νίτσε

13 comments:

  1. Σωστό. Λίγο εδώ, λίγο εκεί, βρίσκουμε τις ισορροπίες...;)

    ReplyDelete
  2. @ βολτιτσα

    λεω πως χρειαζεται ωριμη σκεψη αυτο / επισης λεω πως τη διαθετεις!

    ReplyDelete
  3. Τι ωραία φωτογραφία που συνοδεύει αυτό το εξαίσιο που λες...

    ReplyDelete
  4. πάντα υπάρχει ένα ζευγάρι παπούτσια, έτοιμο να σε πάει κάπου. ;)

    ReplyDelete
  5. @ αυτη που ηταν καποτε

    για την παραφροσυνη της αγαπης ξερω, για τη λογικη στην παραφροσυνη προβληματιζομαι, αλλα ετσι θα πρεπει να ειναι αλλιως πως θα τα φερναμε βολτα;)

    καλημερουδια!

    ReplyDelete
  6. @ καραγκιοζακι

    το μονο σιγουρο και στην τελικη το που, το πως, το ποτε μας αφηνουν αδιαφορους ;)

    καλημεραααα!

    ReplyDelete
  7. Λίγο αριστερά, λίγο δεξιά πάντα υπάρχει το κέντρο... το θέμα είναι πως πολλές φορές αποζητούμε (έστω και μετριασμένα) την παραφροσύνη...

    (Σα συνέχεια το παρόν σχόλιο, της κουβέντας μας στην προηγούμενη ανάρτηση)

    Καλή βδομάδα!

    ReplyDelete
  8. @ seirie

    ξανα και ξανα κυκλοι οι ζωη μας κι επαναλαμβανονται..

    καλημερααα μικρε μου !

    ReplyDelete
  9. Σωστόόό... Τώρα πώς από την αγάπη πέρασες συνειρμικά στον παραλογισμό αυτό είναι ένα ερώτημα :)

    ReplyDelete
  10. @ ο Νιτσε αγαπητε μου δειμε

    εξαρταται απο τα βιωματα..

    εγω θα ελεγα οτι η παραφροσυνη υπαρχει οπου και το παθος, ο φανατισμος, το κολημα

    ReplyDelete
  11. όμορφη ανάρτηση και υπέροχη εικόνα =)

    ReplyDelete
  12. Ό,τι πει ο Νίτσε!

    Καλημέρα!

    ReplyDelete
  13. @ καποια

    ευχαριστω!


    @ ολιγιστε
    ποιος ξερει σε τι φαση θα ηταν ο ανθρωπος :-D

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...