Νιώθεις ότι οι άνθρωποι περπατούν σε μοναχικά μονοπάτια, σα μικρά ανεξάρτητα ποταμάκια που όμως στα σημεία διασταυρώνονται μεταξύ τους. Μπλέκουν σε σκοτεινούς λαβύρινθους, δίνουν το χέρι σε υπόγειες στοές και με το φως του ήλιου πάλι ξεμπλέκονται για να συνεχίσουν να κυλούν κουβαλώντας ασυνείδητα, συστατικά από αυτή την ένωση.. την κάθε ένωση..
καλό σαββατοκύριακο
χαρείτε την άνοιξη,
χαρείτε τον ήλιο,
κι ότι άλλο σας δίνεται απλόχερα..
Καλά να περάσεις, καλή μου. Να χαρείς την ομορφιά των λουλουδιών και αγκαλιές πολλές.
ReplyDeleteχαθηκε ο ηλιος και φυσαει :(
ReplyDeleteΜου αρεσει κι εμενα αυτη η σκεψη, οτι κουβαλαω σκονη απο ολα τα αγγιγματα που εζησα :)
καλο Σαββατοκυριακο φεγγαρενια μου