Πάντα χρειάζεται ο κατάλληλος άνθρωπος που θα σου μάθει να περπατάς σε μέρη που ίσως δε γνώριζες ποτέ.
Αυτός που θα σε κάνει να ταυτιστείς με τις προσωπικές του αναμνήσεις.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Σε λίγο αυτή η φωτογραφία θα αποτελεί την καθημερινότητά μας...
ReplyDeleteΠολύ βαθιά λόγια, γεμάτα νόημα.
ReplyDeleteΕιλικρινά όσο το σκέφτομαι, τόσο βυθίζομαι στο πέλαγος άλλων συνειρμών...
Ευχαριστώ!
@ δειμε
ReplyDeleteγιατι μεχρι τωρα η δικη σου καθημερινοτητα ηταν διαφορετικη;
@ σεβαχ
ReplyDeleteευχαριστω
Όχι, αλλά τώρα θα το βλέπουμε παντού, όχι σποραδικά...
ReplyDeleteΑυτή η φωτογραφία με κάνει να θαυμάζω την φωτογραφική σου τέχνη που έκανε μιά πολύ άσχημη γωνιά της πόλης μας να φαίνεται τουλάχιστον γραφική.
ReplyDeleteκαλημέρα
@ δειμε
ReplyDeleteολα σχετικα ειναι
@ μαρια
ReplyDeleteδεν θα συμφωνησω μαζι σου
την αγαπω πολυ αυτη τη γωνια
ειναι ομορφη
ειναι το παρελθον
χωρις επεμβασεις ;)
*εχεις δει πως γινονται τα παλια σπιτια μετα απο το φτιασιδωμα; χωρις βεβαια να υποστηριζω τα ερειπια..
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου.
ReplyDeleteΣεβομαι την ευαισθησία σου και την αγάπη σου γιαυτή τη γωνιά.
Οταν το φτιασίδωμα γίνεται πρόχειρα απο ανίδεους τεχνίτες και εργολάβους έχεις δίκιο έτσι είναι.
έχω δεί όμως αναπαλαιώσεις απο σοβαρούς αρχιτέκτονες που είναι καταπληκτικές.(Μοναστηράκι, Θησείο,περιοχή Ακρόπολης κ.α.)
@ maria
ReplyDeleteδε ζω αθηνα :):)
Μεγάλη Αλήθεια :)
ReplyDeleteΑχ καλέ, την ξέρω αυτή τη γωνία! Σχεδόν κάθε μέρα περνάω από κεί! Είναι πολύ τέλεια η φωτογραφία που τράβηξες! Μπράβο!
ReplyDelete