Annie Hall / to Rome with love

Έχεις καιρό να πας ένα σινεμά,  επιθυμείς σα τρελλός να δεις μια ταινία,  και να ' σου πέφτει στα χέρια σου Γούντυ Άλλεν και μάλιστα εις διπλούν.  Ο ''νευρικός εραστής''  και ''στη Ρώμη με αγάπη'',  ενώ έχεις ορκιστεί όχι άλλο Γούντυ μετά από το ''μεσάνυχτα στο Παρίσι''.
Μετράς μια μια τις σκηνές,  πρόσεξε όχι τα πλάνα,  παρακολουθείς κατά λέξη την αφήγηση,  άλλωστε τι είναι η ζωή αν όχι φιλοσοφία και πόσο πλάκα θα είχε αν δε μας ενδιέφεραν τόσο όλες αυτές οι τρυφερές αλλά ψυχοφθόρες / προβληματικές σχέσεις μέσα στις οποίες μπαίνουμε και βγαίνουμε καθημερινά;

Πως γίνεται να είσαι τόσο ρομαντικά κυνικός;
Και στις δυο ταινίες υπάρχει ο φόβος του θανάτου.  Μάλιστα στον ''νευρικό εραστή''  κάπου προς το τέλος,  η Άννι τον κατηγορεί πως σκεπτόμενος συνεχώς τον θάνατο έχει ξεχάσει να ζει..

Και καταλήγει αναφερόμενος στις σχέσεις..
-γιατρέ μου ο αδελφός μου νομίζει ότι είναι κότα..  ΄΄
-ε τότε να τον πάμε στο ψυχιατρείο..
-μπααα μου αρέσουν τα αβγά

Όλα αυτά στον ''νευρικό εραστή''  γιατί το ''στη Ρώμη με αγάπη''  σε κερδίζει με την τρυφερότητα και το χιούμορ του,  το εκπληκτικτό team των ηθοποιών βλ. Μπενίνι,  και την αναφορά του σην κάλπικη πραγματικότητα των media..