Wednesday, February 06, 2013

ιστορίες/φως/μουσική




Aν μπορούσα να ζωγραφίσω θα διάλεγα φως,  πολύ φως σε φαρδιές πλατιές πινελιές,  και ιστορίες από βιβλία που με ιδιαίτερη ευχαρίστηση διαβάστηκαν..

Μετά,  θα μπορούσα να τοποθετήσω τον πίνακα στο πιο σκοτεινό σημείο του σπιτιού.

Ένα παλιό πικ απ ακριβώς από κάτω,  και μια συλλογή από δίσκους.

Έτσι θα περνούσε ακόμη ένας χειμώνας..

-/-

αυτή η γυναίκα,  μοιάζει να έχει καταπιεί το φως..  είναι η αγάπη της που εκδηλώνεται με τον πιο καλόγουστο τρόπο..

8 comments:

  1. πολύ σωστή σκέψη, σύμφωνα με το Φενγκ Σούι.
    θα παραθέσω εδώ λίγες γραμμές από το "Λευκό Τίγρη" περί βιβλίων.
    "...Όταν στέκεσαι κοντά σε βιβλία, ακόμα και σε βιβλία σε ξένη γλώσσα, νιώθεις κάτι σαν ηλεκτρισμό. Απλώς συμβαίνει, όπως όταν βλέπεις κορίτσια με στενό παντελόνι και σου σηκώνεται.
    Μόνο που εδώ αυτό που συμβαίνει είναι ότι το μυαλό σου αρχίζει να σιγοτραγουδά."

    ακόμη μι ωραία ηλιόλουστη μέρα.
    καλημέρα!

    ReplyDelete
  2. Πολύ πολύ όμορφη ανάρτηση...
    και φυσικά ψήνομαι για Βαμβουνάκη....
    θύμισε μου όμως τον τίτλο για να το αναζητήσω....
    Γουστάρω...
    "Με το φεγγάρι αγκαλιά... κι ένα βιβλίο στο χέρι...!!!!!!"

    Χάρηκα που το συνεχίζουμε!!!

    πολλά φιλάκια...

    ReplyDelete
  3. Αποσπασμα απο καποιο βιβλιο ειναι αυτο ή δικα σου λογια;;;
    Γιατι εσυ μπορεις να ζωγραφισεις και ξερω πως το κανεις καλα !
    Πολυ ωραια εικονα αυτη. Και προσφατα χαζευα τον Edward Hopper, που εμαθα απο την kovo voltes και μου εκανε εντυπωση ποσο συχνα και πω χρησιμοποιουσε το φως στους πινακες του.

    Κι εγω χαιρομαι πολυ που συνεχιζουμε το διαβασμα μαζι! Πατησα το "pause" στην Βαμβουνακη και διαβαζω το e-book μου, μεχρι την Δευτερα για να τα εχω "φρεσκα" για την ομαδικη αναγνωση :):)

    Καλο απογευματακι!!

    ReplyDelete
  4. Φεγγαράκι ξέρεις τι παρατήρησα από την ανάγνωση την παρεΐστικη που κάναμε; ότι πάντα χρειάζεται μια δεύτερη ανάγνωση, πάντα κάποια σημεία ξεφεύγουν κάπου δεν έδωσα την προσοχή που χρειαζόταν. Αν είχα το χρόνο θα διάβαζα όλα τα βιβλία και δεύτερη φορά. Επειδή δεν τον έχω όμως, σίγουρα διαβάζοντας με κάποιον παρέα καλύπτεις αυτό το κενό!
    Και όσοι πιο πολλοί τόσο το καλύτερο!

    ReplyDelete
  5. Συμφωνώ και με τις δύο!!!
    Με την Dee Dee, ότι ζωγραφίζεις καλά (ήταν κάποτε ένα μπλογκ....)!!!

    και με την librarian γιατί όντως αυτή η ομαδική ανάγνωση σου δίνει πολλαπλές πλευρές του ίδιου βιβλίου!!!

    Σας φιλώ όλες κορίτσια!!!!!

    ReplyDelete
  6. Ακριβώς το ίδιο θα έκανα αν μπορούσα να ζωγραφίζω! Και πώς μ'αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν καταπιεί το φως...Γεμίζουν λάμψη τον κόσμο ;)

    ReplyDelete
  7. πέρασα για μια Κυριακάτικη καλησπέρα.

    ReplyDelete
  8. λοιπόν άρχισα να ανησυχώ. είσαι καλά;

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...