Kάπως αλλιώς τις φανταζόμουν τις Κυριακές του Ιούνη, να βουτάω ας πούμε σε μια θάλασσα, να ξεχύνεται από παντού το μπλε, να καίει ο ήλιος, να αλοίφομαι με coppertone, να ρουφάω φραπεδάκι, να έχω στα χέρια βιβλίο κι όλα αυτά τα όμορφα που θα έπρεπε να συμβαίνουν αλλά έχουν ακριβήνει περίεργα τελευταία.
Σκέφτομαι πως έχω τόση γκρίνια μέσα μου και τόσο μπούκωμα από άγχος κι από πράγματα που δεν γίνονται και πως πρέπει να χαλαρώσω, και πιέζομαι για να το πετύχω, κι όσο πιέζομαι τόσο το άγχος πάει μπροστά κι εγώ πίσω.. ακολουθώ..
Χρειάζομαι επειγόντως διακοπές, έστω κι αν είναι να ξεκινήσω το πρωί και να επιστρέψω το βράδυ.
Σύντομα μάλιστα!
Καλησπέρα, "φεγγαρένια". :-)
ReplyDeleteΝομίζω σε πνίγει η κατάσταση, γιατί της το επιτρέπεις. Διαβάζοντας την ανάρτησή σου, μου ήρθε η ιδέα ότι μπορείς κάλλιστα να κάνεις διαλείμματα στην καθημερινότητά σου πολύ απλά: Δανείσου ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη (να στηρίζουμε και τις βιβλιοθήκες μας, που θέλουν να τις "συγχωνεύσουν"=κλείσουν), πήγαινε σε ένα όμορφο πάρκο όπου θα έχεις ησυχία -ή, αν πάρκο τέτοιο δεν υπάρχει, φτιάξε μια ωραία γωνιά στο σπίτι σου, με όμορφο φως (στην περίπτωση αυτή μπορείς να έχεις και το φραπεδάκι σου παραδίπλα), κλείσε κινητά και τηλεοράσεις, ενημέρωσέ τους όλους να σε αφήσουν ήσυχη- και δημιούργησε ένα δικό σου χώρο ηρεμίας και χαλάρωσης. Και μετά κάνε κάτι καλό για κάποιον, και η χαρά και ικανοποίηση που θα πάρεις θα είναι σαν ... σπα αναζωογόνησης, για να τελειώσεις τη φροντίδα στον εαυτό σου. Εγώ σήμερα διαβάζω διάφορα από το πρωί, συλλέγω πληροφορίες και ενημερώνομαι. Τηλεφώνησα και στον πατέρα μου για να του ευχηθώ "χρόνια πολλά" και πολύ χάρηκε. Και τώρα χαίρομαι κι εγώ. Νιώθω καλά. Η ευτυχία, το ξέρεις, είναι στιγμές, απλές καθημερινές στιγμές - όχι συνήθως απόδραση από την καθημερινότητα. :-)
@ καλησπερα love life
ReplyDeleteδεν ειμαι σε καταλληλο mood να δωσω μια αξιοπρεπεη απαντηση σημερα, απλα θελω να πω οτι ολα οσα πολυ ομορφα μου γραφεις τα γνωριζω κι εγω οπως λιγο πολυ ολοι μας
και φυσικα ξερω τι ειναι ευτυχια, και για ολο αυτο που η ζωη μας αποτελειται απο στιγμες κλπ κλπ
τι γινεται ομως τις μερες ή στη φαση εκεινη που δεν θελεις τιποτα απο ολα αυτα; ή που ολα λιγο πολυ σου πανε στραβα; και δεν εχεις την αυτοκυριαρχια να κατσεις να ξεδιαλεξεις στιγμες, ουτε την υπομονη να διαβασεις βιβλιο;
και γιατι οταν εγω δεν θελω να σκεφτομαι τιποτα ερχονται οολες οι σκεψεις επιθυμητες και μη και στριφογυριζουν στο κεφαλακι μου;
και γιατι να μην μπορω να ειμαι σε ενα περιβαλλον που θα μου εδινε μια αλλαγη εικονων και λιγη ξεκουραση;
:)
Ααααα.... ε, δυο λέξεις: παγωτό σοκολάτα! :-)
ReplyDeleteΓια να σοβαρευτώ, καταλαβαίνω τι γράφεις. Θέλεις κάτι να σου φτιάξει το κέφι, χωρίς εσύ να προσπαθήσεις. Να έρθει από έξω και να σε "νταντέψει", να σου φύγει η μαυρίλα.
Εντάξει, μερικές φορές μας βοηθάει και το να γκρινιάζουμε, όταν αισθανόμαστε ότι τίποτα άλλο δε μπορεί να γίνει. :-)
μμμ love life την καλυτερη λυση μου προτεινες, παγωτο σοκολατα ή μπισκοτα oreo, ή ακομη κι ενα τριγωνο στο πανοραμα μιαμμμ
ReplyDeleteαυτα σιγουρα φτιαχνουν προσκαιρα την κατασταση, αλλα μετα σου μενει το φουσκωμα και τα περιττα κιλα.. χχχ
εγω απλα ηθελα να ειμαι στη θαλασσα σημερα.. κι αντ αυτου ειμαι σ ενα σπιτι κι ενα μπαλκονι που βραζουν στη ζεστη, στον πυρετο, στα παπλωματα (λογω του πυρετου που δεν ειναι κ δικος μου)
και μου εχουν κανει καταληψη κ τον καναπε κ την τηλεοραση, ουτε τα ''φιλαρακια'' δεν θα με σωσουν σημερα
ναι οκ ειμαι λιγο καλυτερα :P
αυτο το ''τα θελω ολα ετοιμα'' δεν το πολυ υποστηριζω αν και βολευομαι μεσα σ αυτο :)
φιλια!
Δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω...
ReplyDeleteΠριν λίγο έλεγα σε μια φίλη, πως θέλω να βρεθώ σ' ένα μέρος που να μη ξέρω κανένα και κανένας να μη με ξέρει... μόνη, δεν έχω παράπονο απ' τους γύρω μου, το πρόβλημα είμαι εγώ!
ΑΦιλάκια και καλή δύναμη!
@ καλησπερα γλυκουλα μου αιναφετς
ReplyDeleteτο μονο σιγουρο ειναι οτι δε μου φταινε οι γυρω μου που οι δολιοι και χαμηλων τονων ειναι και μ αγαπουν
αλλα να.. αυτο που λες σκεφτομαι κι εγω οτι μια χαρα θα μου ταιριαζε και μαλιστα αν γινομουν και μικρη μικρη σαν την αλικη στη χωρα των θαυματων και δεν μ εβλεπε κανεις..
θα χωρουσα ευκολα και σε καποιο καραβι που θα ειχε προορισμο ενα ομορφο ελληνικο νησι, ουτε ναυλα ουτε τπτ
σχεδον αορατη ωω ναι!
Συνταγη για χαλάρωση.
ReplyDeleteΑφήνεις κάποια θέματα να τρέχουν. Άλλωστε δεν τα προλαβαίνεις ποτέ, γιατί να λαχανιάζεις ?
Παίρνεις το λεωφορείο, ίσως και δύο. Κάπου στο ενδοιάμεσο πετάς το άγχος στην άσφαλτο. Μόνο αυτό, όχι σκουπίδια, ε ? Το πατούν δεκάδες και σκάει μακριά σου. Φτάνεις στη παραλία π’αγαπάς.
Διαλέγεις την σεζλόνγκ που ειναι πιο κοντά στο κύμα και η μουσική ίσα ν’ακούγεται.
Βγάζεις το βιβλίο σου το coppertone τα μπισκότα σου και παραγγέλνεις το φραπέ σου.
Βλέπεις το γαλάζιο και γεμίζεις. Έπειτα μπαίνεις σ’αυτό και ξεκουράζεσαι ψυχικά και σωματικά. Αφήνεσαι, βουτάς και πάιζεις με αυτό...
...και αυτό μπορεί να κρατήσει μια ολόκληρη ημέρα, να μοιάσει μια μικρή ανάπαυλα απ’τα συνήθη. Διακοπές...διέκοψες τα πάγια της καθημερινότητας....
@ ναυαγε μου
ReplyDeleteγενικοτερα πολλα και παντα θα τρεχουν, ξερω πως συνηθως δεν φτανουμε ποτε εκει που θελουμε :)
βεβαιως και ειναι ενα πολυ ωραιο ειδος διακοπης απο την καθημερινοτητα αυτο που μου γραφεις, και μαλιστα μου εβαλες στο μυαλο να ψαξω θαλασσινους προορισμους κι αφετηριες λεωφορειων γιατι ολο και καποια μερα / ωρα θα μου χρειαστουν
αλλα να, στην προκειμενη κουβεντα για τη χθεσινη κυριακη, δυσκολο να αφησεις το καραβι (σαν καπετανιος) να βουλιαζει, ακομη κι αν δεν διορθωσεις την ζημια, το οτι εισαι εκει ειναι κατι, για σενα, για τους αλλους
καλη εβδομαδα ειπαμε;
κι οτι σημερα ειναι μια νεα μερα;
:)
ReplyDeleteΦεγγαράκι,γενικά οι γυναίκες αγχωνόμαστε περισσότερο, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε, φταίει αυτή η μαμαδίστικη κατασκευή στην ψυχολογία μας, να ανησυχούμε εκτός από τα πράγματα που απασχολούν εμάς ξεχωριστά και για όόόλους τους άλλους, είτε έχουμε πραγματικά παιδιά, είτε βλεπουμε τους άλλους γύρω μας ως παιδιά και τρέχουμε (έστω και υποσυνείδητα, ξαναλέω) για τις ανάγκες τους. Π.χ. ην προηγούμενη βδομάδα ένιωθα πάτος ψυχολογικά και νόμιζα ότι φταίει ένα δικό μου θέμα σοβαρό που είχα να αντιμετωπίσω, όταν τελικά συνειδητοποίησα ότι πιο πολύ και από το δικό μου με είχε επηρεάσει το επαγγελματικό άγχος του συντρόφου μου,αν και είναι αρκετά κλειστό άτομο και δεν επιβαρύνει με τις ανησυχίες του τους τρίτους. Για αυτό και κάπου πρέπει να μάθουμε να σηκώνουμε επιλεκτικά κάποια βάρη, όταν εχουν φορτωθεί πολλά και καταλαβαίνουμε πως θα μπατάρουμε, έτσι δεν είναι;
Ωστόσο, όταν δεν μπορείς να βγεις από το κουτί, στο ξαναλέω, φέρε κάτι μέσα στο κουτί, να σε χαλαρώσει λίγο: Άλλαξε τις φωτό στο τζάκι σου τυπώνοντας φωτογραφίες από τις περσινές καλοκαιρινές σου διακοπές. Η ανάμνηση και μόνο θα σε αναζωογονήσει, η πρακτικότητα θα απασχολήσει λίγο τα χέρια και τη σκέψη σου μακρυά από μαυρίλες. Ψάξε για μέρη που μπορεί και να μην πας απαραίτητα φέτος, ωστόσο θα τα ξέρεις/θα έχεις σημειώσει τις πληροφορίες για αργότερα, ο κόπος δεν θα πάει χαμένος, και όπως και ο κάθε σωστός ψυχολόγος θα σου πει, και το νοερό ταξίδι θα γεμίσει με φερορμόνες τον εγκέφαλό σου. Κάνε το πιο συμβατικό πράγμα μέσα στο σπίτι, ακούγοντας στο walkman (ipod τα λένε τώρα, αλλα δεν κατέχω τέτοιο χιχιχι) μουσική που θα ακούς μόνον εσύ και θα την έχεις συνδέσει στο παρελθόν με χαρούμενες καλοκαιρνές αναμνήσεις. Τέλος, αποφάσισε να μαγειρέψεις ένα φαγητό που είναι απόλυτα συνδεδεμενο με τα καλοκαίρια της παιδικής σου ηλικίας και όχι μόνο...Καλή επιτυχία φεγγαράκι, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις!
@ παραμυθακι μου
ReplyDeleteτι ωραια που μου τα περιγραφεις, και ποσο δικιο εχεις
συνηθως αγχωνομαστε με τα δικα μας+των υπολοιπων κι αν βαλουμε και τη γενικοτερη κατασταση σιγουρα θα πρεπει να διαθετουμε γερο στομαχι :)
μου αρεσει πολυ ο τροπος ο τροπος που σκεφτεσαι κι ο τροπος που το μεταδιδεις :)
καλο απογευμα!
Νομίζω πως κάθε σύγχρονος Έλληνας που σέβεται τον εαυτό του νιώθει κάτι παρόμοιο. Μακάρι η χαλάρωση, η ηρεμία, η ανεμελιά να μας χτυπήσει την πόρτα σύντομα και να μείνει για λίγο μαζί μας.
ReplyDeleteΣου στέλνω πολλά φιλιά και ευχές για ένα υπέροχο απόγευμα, γεμάτο χρώματα και όμορφες στιγμές! :)
Η love life το εθεσε πολυ ωραια. Δεν νομιζω οτι εννοει την ασχημη χροια του να τα περιμενεις ολα ετοιμα. Αντιθετως, τις στιγμες που μονο οσοι παλευουν πολυ, μπορουν να εκτιμησουν και να απολαυσουν κατι ετοιμο, ετσι χωρις προσωπικο κοπο για μια φορα.
ReplyDeleteΚαλη εβδομαδα :)
@ μαρινακι
ReplyDeleteσε θεωρω πολυ αισιοδοξο ατομο αν και καμμια φορα αυτα που λεμε τα λεμε για να τα ακουμε πρωτα εμεις και να παιρνουμε τα πανω μας
συνεχιζω να πιστευω οτι η υγεια ειναι τα παντα :)
@ dee dee
ReplyDeleteνομιζω οτι οι ανθρωποι που εχουν να παιρνουν παιρνουν κι οι αλλοι που εχουν μαθει να δινουν δινουν.. παλι δε πιστευω σε μεση κατασταση / λυση
καλησπερα :)