συμπληρωματικά!

Η Α. λέει πως καμμιά φορά,  θέλουμε να πούμε Α.  και λέμε Β.
Καμμιά φορά,  νομίζουμε πως πετάμε πορτοκάλια αλλά στέλνουμε καρύδια.  Λάθος σήματα εκπέμπουμε και δημιουργούμε ένα συρματόπλεγμα γύρω από το πρόσωπο μας.  Έτσι,  απωθούμε κάποιους ανθρώπους που ίσως θα θέλαμε πολύ να υπάρχουν στη ζωή μας.  Με τη λάθος στάση,  τον λάθος τρόπο.  Κι όσο αυτοί που αγαπάμε λαμβάνουν λάθος σήματα,  τόσο γίνονται ''περίεργοι''  απέναντι μας,  κι όσο αυτοί γίνονται ''περίεργοι''  τόσο κι εμείς γινόμαστε ακόμη πιό εχθρικοί.  Φαύλος κύκλος δλδ.

*

Αν με ρωτούσες ποιά ήταν η πιό αγαπησιάρικη εβδομάδα των τελευταίων ετών θα σου έλεγα ''αυτή που μόλις μας πέρασε''.  Δεν ξέρω γιατί και πως αλλά είχε χαρά..  είχε φίλους,  κόσμο,  βόλτες,  κουβέντες,  θάλασσα..  είχε την Α.
Όταν με κοιτάει με εκείνο το βαθύ βλέμμα της,  απλά σταματώ να σκέφτομαι.  Όλα τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους,  σαν μικρές σημαντικές επισκέψεις,  ένα ένα..  Και μπαίνουν σε μια θέση και μια σειρά..  και μοιάζουν όμορφα..  ακόμη και τα δύσκολα μοιάζουν όμορφα..

*

Τα τελευταία χρόνια,  έχω την αίσθηση ότι είμαι σαν μια μπαταρία,  φορτισμένη αρνητικά..
Αυτό είναι κάτι που θέλω να φύγει από πάνω μου κι από μέσα μου ευθύς αμέσως.