Αν υποθέσουμε ότι λατρεύεις το καλοκαίρι, τον ήλιο, τη θάλασσα, τα λουλούδια, τα χρώματα.. κι αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά μήνα με το μήνα αλλάζουν και υπάρχουν εβδομάδες ολόκληρες που δεν τα έχεις.. είναι απολύτως χρήσιμο ένα ''δωμάτιο πανικού'', κρυμμένο καλά μέσα σου..
Καταφύγιο για τις δύσκολες μέρες..
Να μαζεύεις, ήλιο από δω, θάλασσα από κει, χρώματα από την άλλη και να τα ρίχνεις όλα μέσα..
*
Μ'αρέσει πολύ η ιδέα...Θα το έλεγα καταφύγιο όμως καλύτερα. Ένα μικρό καταφύγιο, όταν 'βομβαρδίζει' η θλίψη...;)
ReplyDeleteΚαταπληκτική ιδέα...ν’ανοίγεις και να ξεχυλίζει η χαρά
ReplyDelete...ή να έχεις ενα καλαμάκι στη χαραμάδα και να ρουφάς ευτυχία...
έχεις έμπνευση!
ReplyDelete@ οχι καταφυγιο, δωματιο πανικου, αλλα οχι στο υπογειο ενος σπιτιου, αλλα στο βαθος της ψυχης μας
ReplyDeleteκαι μαλιστα σκεφτομουν οτι αυτο το δωματιο παρ ολο που δεν θα το επισκεφτομαστε συχνα θα πρεπει να το συντηρουμε σαν μια καθημερινη κατοικια, με τη σχετικη καθαριοτητα, ομορφους καναπεδες, λουλουδια ;)
@ πολυ σωστα ναυαγε μου.. αποθηκευμενα ολα αυτα που χρειαζομαστε για να τα ανασυρουμε την καταλληλη στιγμη :)
ReplyDelete@ summertime
ReplyDeleteκαλως την !
Υπέροχη ιδέα.
ReplyDeleteΑλλά εγώ θα 'θελα ένα 'δωμάτιο' γεμάτο αγκαλιές- αποθέματα, για τις άδειες και μοναχικές μέρες.
ή αλλιώς "η δική σου κρυψώνα"
ReplyDeleteΠολύ όμορφη φωτογραφία:-)
Καλημέρα
ναι! μια πισινα μεσα σου οπου θα κολυμπας και θα γνωριζεις μονο εσυ !!!
ReplyDeleteτι τελειοτης!
:)