Thursday, October 10, 2013

μαξιλαράκια





Είναι κάποιες καταστάσεις που έρχονται στη ζωή μας,  που μοιάζουν λίγο σα μαξιλαράκια.  Κι έρχονται πάντα την κατάλληλη στιγμή. κι εσύ απλά ακουμπάς επάνω τους.  Στα ζεστά και στα τρυφερά.    Δεν είναι μόνο πως τις έχεις ανάγκη,  είναι και το πως στην συγκεκριμένη περίοδο της ζωής σου μπορείς να τις αποδεχτείς.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έρχονται στη ζωή σου,  την κατάλληλη στιγμή.  Άνθρωποι μαγικοί.  Που μπορούν να σε οδηγήσουν ένα βήμα πιο μπροστά.  Που οι κουβέντες σου μαζί τους θα ήθελες να μην είχαν τέλος ποτέ.  Κι ίσως να μην έχουν.  Γιατί κάθονται στο μυαλό σου και μετά.  Κι ακόμη πιό μετά.  Και βάζουν τις σκέψεις σου σε κίνηση.  Και η κίνηση είναι ζωή..

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που από τη στιγμή που θα έρθεις σε επαφή μαζί τους,  κάνεις τα πάντα μα τα πάντα για να τους κρατήσεις ακέραιους στη ζωή σου..  

3 comments:

  1. Αλήθεια είναι αυτό...

    Μια σπάνια περίπτωση , αλλά πέρα για πέρα αληθινή...

    Το κακό με μένα όμως είναι ότι δεν ξέρω πώς να τους κρατήσω....

    Από την σπουδή μου τους διώχνω , τους τρομάζω, δεν ξέρω....

    Ίσως πάλι εγώ για αυτούς να μην είμαι "σπουδαίο πράγμα"....οπότε...

    ReplyDelete
  2. χρηχα μου αυτο ειναι μια αληθεια που καθολου δεν μ ενοχλει, δεν αρεσουμε σε ολους, οπως δεν μας αρεσουν ολοι, ουτε μπορουμε να τους κρατησουμε ολους γιατι ουτε ολοι οσοι θα το ηθελαν μπορουν να μας κρατησουν ;)

    ουυυ κι εγω εχω νιωσει να διωχνω
    οπως και το να τρομαζω

    νομιζω ολοι τα ιδια πραγματα ζουμε, τα ιδια συναισθηματα εχουμε κι ας νομιζουμε οτι ειμαστε μοναδικοι ε;

    εσυ δεν εισαι ''σπουδαιο πραμα;'' τοτε ουτε κι εγω, ουτε κανενας αλλος.. τι λες;)

    *αυτοι που πρεπει να μεινουν στη ζωη μας, αυτοι που το διεκδικουν κι αυτοι που αποδεικνυουν οτι το αξιζουν παραμενουν..

    εστω κι απο μακρια οπως πολυ ομορφα ειχες πει εσυ ο ιδιος σε καποιο προηγουμενο σχολιο

    φιλια :)

    ReplyDelete
  3. Καλημέρα αγαπητή....

    Τα λέμε κι οι ίδιοι μας , αλλά μετά , κάποιες στιγμές ίσως να αμφιβάλουμε...

    Έχω πει κι έχω γράψει ότι όποιος μας αξίζει και όποιος το αξίζει μένει στην ζωή μας....

    Οι άλλοι απλά δεν αξίζουν να ασχοληθείς μαζί τους...

    Κι όμως κάνοντας αυτοκριτική....ψάχνοντας πίσω, τον έναν και τον άλλον....λές εκείνος ο άνθρωπος ήταν από αυτούς που θα τους ήθελα να είναι μαζί μου....

    Αλλά εδώ ακριβώς ταιριάζει απόλυτα , πρέπει να πω , ένας πολύ πετυχημένος στίχος:
    "για τις παλιές αγάπες μην μιλάς, στα πιο μεγάλα θέλω κάναν πίσω".....

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...