επιθυμίες

Η Φ.  καθόταν σε μια καρέκλα βιενέζικη,  μπροστά από ένα τραπέζι μεγάλο,  άσπρο,  λακαριστό της δεκαετίας του '80.  Την φώτιζε μια λάμπα από το ΙΚΕΑ,  και είχε γύρω της ανόμοια υλικά όπως περιοδικά,  χρωματιστά υφάσματα,  εργαλεία,  βελόνες,  πρώτες ύλες,  γυαλιά..
Κρατούσε μια κούπα με τον καφέ και ζέσταινε τα χέρια της,  που μόλις λίγο πριν είχε πασαλείψει με NIVEA.  Χθες είχε δωθεί ένα τέλος στα Χριστούγεννα.  Ευτυχώς αναστέναξε.  Μπούχτησε από μια κατσαρόλα ψιλοκομμένο χοιρινό τυλιγμένο σε βρασμένα φύλλα λάχανου,  και κόντεψε να πάει να βρει τον Άγιο Πέτρο..  παλεύοντας να αδειάσει τα σωθικά του κοτόπουλου από την με μπόλικο κάστανο γέμιση.  Ευτυχώς που αργά το βράδυ,  βρήκε μετά από πολύ ψάξιμο είναι αλήθεια εκείνο το SIMECO,  μέσα στο από τριανταφυλλόξυλο συρτάρι.
Σειρά τώρα έχει η πρωτοχρονιά σκέφτηκε.  Με τι να γιόρταζε την πρώτη του έτους;  Θα ερχόταν ο Αι Βασίλης;  Κοίταξε γύρω της.  Δεν είχε τζάκι,  ούτε καμινάδα.  Το ψεύτικο έλατο στη γωνιά του σπιτιού αστραφτοκοπούσε.  Φέτος είχε διαλέξει φωτάκια με χρώματα.  Άναβαν εναλλάξ.  Κόκκινο / πράσινο,  κίτρινο / μπλε - κόκκινο / πράσινο / κίτρινο / μπλε.  Να έκανε κάποια ευχή ή μήπως αυτή ήταν συνήθεια των Χριστουγέννων;  Κι αν έκανε τι θα μπορούσε να ήταν;  Μια ευχή είναι δικαίωμα σε μια επιθυμία..  μια..
Της ερχόταν στο μυαλό 4687984535 επιθυμίες..  άντε τώρα να διαλέξεις έναν από τους τόσους ανοιχτούς λογαριασμούς σου..  έναν..  τον πιο σημαντικό..  ήπιε μια γουλιά καφέ που είχε αρχίσει να κρυώνει στα χέρια της.  Κοίταξε από το παράθυρο.  Έξω φυσούσε κι έβρεχε.  Ήταν μισάνοιχτο..  σηκώθηκε..  το έκλεισε..
Αααα αυτό ήθελε..  αυτό ακριβώς ήθελε..  αν υπήρχε Αι Βασίλης..  αυτή την ευχή θα του έγραφε στο γράμμα που λένε πως του στέλνουν τα παιδιά..  να κλείσουν της ζωής της τα παράθυρα..  δεν ήθελε άλλο κρύο..  ούτε αέρα..  ήθελε όλα,  μα όλα να μπουν τακτοποιημένα στη θέση τους..  αυτό ήταν το πιό σημαντικό της..  αυτό ήθελε..