''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, February 28, 2014
Thursday, February 27, 2014
τετριμμένα
Τα αληθινά συναισθήματα δεν περιγράφονται, ούτε μοιράζονται.. ούτε σχετίζονται με εικόνες που βλέπουμε στον κινηματογράφο, όπου κυριαρχεί το παραμύθι και η φαντασίωση.
Παλεύουν με την καθημερινότητα και κερδίζουν αυτή τη μάχη και ίσως είναι αυτό ακριβώς που τα κάνει να δείχνουν κοινά και συμβατικά όσο ακόμη δεν έχεις μάθει να τα αναγνωρίζεις..
Wednesday, February 26, 2014
αδυναμίες
Κυρίως στην μπλογκόσφαιρα, έχω δεθεί με τις αναρτήσεις κάποιων ατόμων, και έχω αγαπήσει τον τρόπο με τον οποίο θα μου πουν κάτι, σα να κλείνουν τα μάτια και να περιγράφουν με όλες τις αισθήσεις, και μετά όλες αυτές οι αισθήσεις με κάποιο μαγικό τρόπο περνούν σε μένα. Το συνηθίζω και το αναζητώ.. τόσο που μπορώ να ασκήσω τεράστια πίεση σε περίπτωση που θέλουν να πουν κάτι άλλο, ή δεν έχουν διάθεση ή είναι σε φάση αρνητική. Και το απολαμβάνω τόσο πολύ και το χαίρομαι όταν το ξαναβρίσκω.
Monday, February 24, 2014
Subscribe to:
Posts (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...