Σάββατο πρωί κι εκεί που περπατούσα στο ανακαινισμένο κομμάτι της παραλίας τι βλέπω;
Παπαρούνες στη θάλασσα. Αγριοπρασινάδα και παπαρούνες πολλές κατακόκκινες, και μερικές πορτοκαλί και λίγες ροζ και κάποιες φούξ.. τρελλάθηκα! Σαν κάποιος να σκόρπισε κόκκινο πολύ για να δημιουργήσει περιβάλλον σουρεαλιστικό.
Χθες βράδυ, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, νόμιζα ότι άκουγα φωνές.. πάει λέω χάζεψα.. το έχω χάσει τελείως. Όταν ο Δ. μου είπε ότι ακούει κι αυτός ηρέμησα. Και οι δυό τρελλοί.. δύσκολο!
Ήταν μια οχλοβοή σχεδόν ακαθαρίστη σαν πολλές φωνές μαζί που ερχόταν από πολύ μακριά.
''Άρχισε η επανάσταση;'' σκέφτηκα.. χωρίς εμένα;
Σηκώθηκα και άνοιξα τηλεόραση, τίποτα.
Στο διαδίκτυο.. τίποτα..
Μετά έμαθα ότι πολλοί, πάρα πολλοί οπαδοί του παοκ κατέβηκαν Αθήνα.. και που προφανώς η συνάντηση έγινε στο γήπεδο του παοκ από όπου κι όλη η φασαρία..
Κρίμα.. κι είχα μια ελπίδα ;)
No comments:
Post a Comment