Thursday, April 03, 2014

μακρινά





Αυτό το ότι όσο αποστασιοποιείσαι τόσο αναγνωρίζεις πως σε βάθος και απογυμνωμένα πια τα γεγονότα δεν είναι ούτε άσπρα,  ούτε γκρι αλλά μαύρα,  σε συνδιασμό με τον ''πανικό''  που μπορεί να βιώσει ο καθένας στην καθημερινότητα που σημαίνει ότι και το πιο μικρό,  το πιό ασήμαντο μπορεί ξαφνικά να σε πνίξει την ίδια στιγμή που παλεύεις με τους λύκους και όλα τα θηρία της ζούγκλας και νομίζεις πως παραμένεις ακέραιος αν μη τι άλλο δημιουργεί θλίψη..  αναμφισβήτητη νίκη είναι ολόκληρα κομμάτια μετατόπισης αριστερά ή δεξιά..  για πόσο όμως αυτή η ''μετέωρη''  κατάσταση;

2 comments:

  1. Για πόσο, και εγώ αυτό αναρωτιέμαι. Δεν πάει άλλο πραγματικά. :(

    ReplyDelete
  2. Απλά πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετοπίζουμε τις καταστασεις :)

    http://mononai.blogspot.gr/

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...