''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, July 21, 2014
π ρ έ π ε ι
Και να τώρα εγώ.. πρέπει να στενέψω την ψυχή μου κι άλλο.. κι άλλο.. καμμιά χαραμάδα να μη σ΄αφήνει να χωράς πια..
Ουφ, αυτα τα καρικωματα πονανε μωρε Στελλα και οταν εχει υγρασια να ξερεις θα νιωθεις παντα τραβηγματα. Σαν αρθροιτικα ενα πραμα. Το ξερεις. Αν το ξερω εγω, εσυ το ξερεις πιοτερο :)
Ουφ, αυτα τα καρικωματα πονανε μωρε Στελλα και οταν εχει υγρασια να ξερεις θα νιωθεις παντα τραβηγματα. Σαν αρθροιτικα ενα πραμα. Το ξερεις. Αν το ξερω εγω, εσυ το ξερεις πιοτερο :)
ReplyDeletexxxxxxx
Γιατί ΄Το ξέρω ότι δεν είσαι υποχρεωμένη να απαντήσεις.Είμαι μια ξένη.Αλλά σφίγγει η καρδιά μου με τέτοιες δηλώσεις.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΜια αγκαλια για να σε κανει να νιωσεις καλυτερα
ReplyDeleteκαι ισως ολα καποια στιγμη γινουν πιο καλα και παψει να πονα τοσο
σε φιλω γλυκα
καλημερα
Όσο η καρδιά παραμένει ανοιχτή, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί... γιατί μόνο η σκέψη ξέρει και χαλά...
ReplyDelete"Τα πάντα ρει"...