Wednesday, September 10, 2014

θρυματιστήκαμε στον καθρέφτη του f/b






Θυμήθηκα τώρα ότι κάποτε κάναμε λίστες για ό,τι αγαπημένο είχε ο καθένας μας και είχαμε και μια αγωνία για το ποιά κομμάτια της ζωής μας θα γίνουν φανερά..  ανοίγαμε τα χαρτιά μας σιγά σιγά και ένα ένα - άλλη κατάσταση τα blogs - μαγική - γιατί το κρυφό,  το σκεπασμένο,  κρύβει κι ένα μυστήριο κι έχει και μια ατμόσφαιρα !

Τώρα οι επιλογές είναι δύο,  γνωρίζεις τον ''φίλο''  σου από όλες του τις πλευρές,  τον σιδερώνεις από την καλή,  τσαλακώνεται από την ανάποδη..  τον έχεις μπροστά σου κάθε μέρα,  όλες τις ώρες της ημέρας,  έχεις δεν έχεις κέφια,  κάνεις ένα like έχεις δεν έχεις κέφια..  άλλωστε όλα είναι γρήγορα..  πατάς το enter και τρέχεις να πιεις το γάλα σου,  πατάς το enter και συγχρόνως κάνεις τη δουλειά σου,  πατάς το enter και σκέφτεσαι χίλια δυο πράγματα άλλωστε η κίνηση θα επαναληφθεί..  πόσες αναρτήσεις πια μέσα σε χρόνο dt  και τι να μάθεις που να μη το ξέρεις..  και ποιός νοιάζεται για τη γνώμη σου,  και για ποιόν νοιάζεσαι εσύ..  τζερτζελές να γίνεται..  να περνούν οι ώρες,  οι μέρες,  οι μήνες,  οι εποχές..  κομματιαζόμαστε στην πιο fake επικοινωνία που δημιουργήθηκε ποτέ..  κομματιαζόμαστε και μάλλον το 'φχαριστιόμαστε..

Η άλλη επιλογή είναι να μαζέψεις τα βαλιτσάκια σου και να φύγεις..  αλλά που να πας που όλοι / όλα αλέθονται στον ίδιο σκουπιδοφάγο..  που να πας μου λες;

2 comments:

  1. Κάτσε ήσυχα!
    ΑΦιλάκια καθώς δύει ο ήλιος!

    ReplyDelete
  2. που να παω;
    στη ροη της ουρας κ του σωστισμου χχχ

    φιλια νυχτερινα κ φεγγαρενια :)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...