Friday, October 10, 2014

9.46 / 10 / 10





Ξεχνάω.
Διαδρομές κυρίως!  Σκέψεις έρχονται και παρέρχονται.  Δεν βαραίνουν.  Γδέρνουν,  ματώνουν και φεύγουν.  Φυλάω στοίβες από επιδέσμους.
Βρίσκομαι.
Σε ευθείες παράλληλες,  κουραστικές,  πιεστικές και ψυχοφθόρες τόσο όσο και οικείες.
Φεύγω και ξαναεπιστρέφω για να μείνω όλο και πιο λίγο,  κάθε φορά όλο και πιο λίγο.
Αναρωτιέμαι.
Τι φέρνει ποιο,  το τοποθετώ στα αναπάντητα..  και το ένα και το άλλο ίσως,  σαν αποτέλεσμα όμως ασφυκτικό.

Να υπάρχει άραγε ένας τόπος που να μπορεί κάποιος να πάρει πραγματικές,  βαθιές ανάσες;

No comments:

Post a Comment

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...