Wednesday, December 31, 2014

''15''





Δεν μ' αρέσει να νιώθω ότι δεν πρόλαβα,  ή ότι δεν ήθελα ή ότι ήθελα και δεν μπορούσα,  ή ότι δεν κατάφερα να διαχειριστώ τα μύρια όσα και είμαι ακόμη πολύ μπερδεμένη,  κι εκεί πάνω τσουπ..  να έρχεται κι αλλαγή του χρόνου..  γκαπ..  σαν να πέφτει λαιμητόμος..  μέχρι εδώ ήταν φίλε μου,  και το τραίνο,  το λεωφορείο,  το όχημα τρέχει κι εγώ κοιτάζω από το παράθυρο τον κόσμο να γυρνά ανάποδα αρνούμενη να ακολουθήσω σαν η ίδια η βαρύτητα να με εξαντλεί..
Τελευταία μέρα μιας κάποιας χρονιάς και αρνούμαι να κάνω τόσο απολογισμό,  όσο και σχέδια..

1 comment:

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...